اسفنکس (ابوالهول) نماد چیست؟

گاو بالدار یا لاماسو در اساطیر کهن یک خدای محافظ بودهاست، که معمولاً با گاو نر، بدن شیر، بال عقاب و سر انسان نشان داده شدهاست.
اسفنکس (ابوالهول) پارسی یافت شده در کاریا ( در جنوب ترکیه امروزی ) در سال هزار و سیصد و سی و دو خورشیدی، این اسفنکس که در واقع کپی اسفنکس های هخامنشی در تخت جمشید است در روزگار باستان بر روی سقف یک آرامگاه در این ساتراپ هخامنشی قرار داشته است.
در هنر، لاماسو به شکل گاو بالدار یا به شکل شیر با سر انسان مذکر به تصویر کشیده شدهاست. چهرههایی از لاماسو هنوز در بنای پارسه (تخت جمشید) و نقش برجستهها و مجسمههای موجود در موزهها به ویژه در موزه بریتانیا لندن، موزه لوور پاریس، موزه ملی عراق بغداد، موزه متروپولیتن نیویورک، موزه پرگامون در برلین و مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو باقیماندهاند. این آثار معمولاً به آشوریان باستان نسبت داده شدهاند. لاماسو را در ورودی شهر قرار میدادند تا هرکسی که وارد شهر میشود بتواند آن را ببیند.
لاماسو از جلو ایستاده و از کنار در حال راه رفتن به نظر میرسد. از این حالت برای قدرتمند نشان دادن لاماسو استفاده میشدهاست. لاماسو در زندگی واقعی بسیار بلند بودهاست، از همین رو از آن به عنوان نمادی از قدرت استفاده میکردند.