به گزارش مشرق، با وجود اینکه جریان اصلاحات از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، همواره به عنوان اصلی‌ترین حامی روحانی و دولتش مطرح بود و در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری نیز از تمامی پتانسیل‌های خود برای تداوم دولت روحانی استفاده کرد، در ماه‌های اخیر مواضع اصلاح‌طلبان در قبال دولت تغییر کرده است.

بیشتر بخوانید:

شرکای انتخاباتی روحانی مانع ترمیم کابینه

عارف:‌ دولتی را روی کار آوردیم که مجبوریم با سیلی صورتمان را سرخ کنیم

محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس و شخصیتی که در راس شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در سال 96، حمایت رسمی جریانش از روحانی را اعلام کرده بود، روز گذشته(دوشنبه) در جمع اعضای حزب همبستگی دانش آموختگان ایران طی سخنانی گفته است "از مردم بابت مشکلات عذر خواهی می‌کنیم چون دولتی را روی کار آوردیم که نمی‌خواهد یا نمی‌تواند منویات اصلاحات را پیاده کند؛ البته منطقی هم نیست رو در روی آن بایستیم. ما مجبوریم صورت‌مان را با سیلی سرخ کنیم."

هرچند بعد از انتشار این صحبت‌ها، عارف اعلام کرد "در حاشیه جلسات ممکن است مطالبی مطرح شود که به هیچ وجه نباید مستند باشد" و به طریقی سعی در تلطیف اظهاراتش داشت.

محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران هم در سرمقاله شماره امروز(سه شنبه 20 شهریور) روزنامه سازندگی با اذعان به این موضوع که اصلاح‌طلبان به دلیل حمایت از دولت روحانی، از سوی مردم به عنوان مقصر اصلی شرایط امروز شناخته می‌شوند، می‌نویسد "طی یک سال گذشته ریزش پایگاه اصلاح طلبان در جامعه از مهمترین بحث‌ها حول اصلاح‌طلبی بوده و هست و من نسبت به پذیرش این واقعیت تلخ خاضعم."

این فعال اصلاح‌طلب ادامه می‌دهد "از سال 96 به بعد به دلیل آنکه اصلاح‌طلبان حامیان جدی آقای روحانی بودند و با حضور پررنگ خود در تبلیغات از علل اصلی پیروزی او محسوب می‌شدند، قهرا جامعه هر ناکارآمدی در حوزه دولتی را به پای نیروهای پشتیبان آن دولت می‌نویسد و حامیان را هم مورد نقد قرار می‌دهند. در این رابطه چه دولت مقصر باشد و چه ناکارآمدی‌ها با توجه به شرایط بین المللی معطوف به حوزه پیرامونی و فراتر از دولت باشد فرقی نخواهد کرد. رویکرد جامعه نسبت به دولت و حامیانش و یکی انگاشتن آنها قطعی است."

انتقاد اطلاح طلبان از روحانی به ماه‌های اخیر محدود نمی‌شود. ابراهیم اصغرزاده یکی از فعالان سیاسی اصلاح طلب در ماه‌های آخر دولت یازدهم، دولت روحانی را به "رحم اجاره‌ای" تشبیه کرده و گفته بود "چند وقت پیش به دوستانی به‌ شوخی گفتم این رحم اجاره‌ای برای پرورش یک نطفه است". بعد از اظهارات اصغرزاده، این اصطلاح چندبار دیگر از سوی برخی اصلاح‌طلبان به‌عنوان صفت یا ضمیر درباره دولت یازدهم به کار برده شد."

همچنین محمدرضا تاجیک مشاور رئیس‌جمهور در دوره اصلاحات، دولت روحانی را دولت "گرفتار" و "پوپولیست" و صادق زیباکلام آن را دولتی "یک‌میلیونی" و "تصادفی" خوانده بود .حجاریان نیز آن زمان در اظهارنظری، دولت یازدهم را "دولت حسینقلی‌خانی" خطاب کرده و وجود دولت روحانی را مدیون و مرهون جریان اصلاحات دانسته بود.

با این وجود و علی‌رغم تمامی انتقاداتی که در ماه‌های باقی مانده به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از سوی جریان اصلاحات به دولت روحانی وارد شد، این جریان در انتخابات 29 اردیبهشت 96، بار دیگر روحانی را به عنوان کاندیدای مورد حمایت خود معرفی کرد.

انتقادات اصلاح طلبان از روحانی که در مقطع پیش از انتخابات موقتا متوقف شده بود، پس از پیروزی وی و همزمان با انتشار لیست کابینه دولت دوازدهم، دوباره رنگ و بوی تازه‌ای به خود گرفت. اصلاح‌طلبانی که سهم خود از کابینه دوازدهم را کافی‌ نمی‌دانستند با هجمه به آنچه دولتی‌ها آن را کابینه فراجناحی می‌خواندند، روحانی را به‌باد انتقاد گرفتند.

مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب اصلاح طلب مردم سالاری و عضو فراکسیون امید مجلس با بیان اینکه اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نقش "نردبان" را برای روحانی بازی کردند، گفته بود "در انتخابات بعدی نباید برای هیچ شخصی این نقش را ایفا کنیم."

از سوی دیگر غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، با انتقاد از سن بالای وزرا و مدیران دولت روحانی گفته بود "انرژی و توانایی مدیریتی که باید در بخش‌های مختلف باشد به نحو ایده‌آل وجود ندارد. یکی از دلایل اصلی آن نیز سالخوردگی مدیران کشور است..."

اما ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت در یک سال اخیر از جمله عدم‌توفیق در حل مشکل سپرده‌گذاران موسسات مالی و همچنین نابسامانی بازار ارز و سکه که تاثیر منفی خود را بر کل اقتصاد کشور گذاشته و موجب افزایش قیمت بسیاری از کالاها شده، اصلاح‌طلبان را بر آن داشت تا پا را از انتقاد به دولت فراتر گذاشته و صراحتا خواستار استعفای روحانی شوند.

علی عبدالعلی‌زاده وزیر مسکن و شهرسازی دولت اصلاحات با بیان اینکه دولت روحانی باید استعفا دهد، گفته بود "وقتی دولت کاری برای مردم نمی‌کند، بهتر است رها کند و برود...مسئولیت‌ها تا وقتی ارزش دارد که انسان بتواند خدمت کند و اگر نمی‌تواند خدمت کند باید کنار برود."

وزیر مسکن دولت اصلاحات در پاسخ به این پرسش که آیا دولت خودش باید استعفا دهد یا اینکه مجلس به این مسئله ورود کند نیز می‌گوید " وقتی خودشان کنار نمی‌روند مجلس باید ورود کند و وظیفه مجلس همین است."

به نظر می‌رسد هرچه به انتخابات دوره یازدهم مجلس نزدیک می‌شویم، اصلاح طلبان تمام تلاش خود را بکار خواهند بست تا مانع این شوند که ناکارآمدی‌های دولت بویژه در بُعد اقتصادی بر پایگاه اجتماعی جریان اصلاحات بیش از پیش خدشه وارد کند.

منبع: تسنیم