ریزش مو عصبی | علل و راه های درمان دائمی و موثر

سلامت مو ، راه های درمان ریزش مو اضطرابی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

درمان ریزش مو ناشی از افسردگی ، ریزش مو عصبی

فشار های عصبی و روحی عامل ریزش مو

نکته اصلی و مهم در مورد ریزش مو این‌است که در بیشتر موارد ریزش مو یک مشکل گذرا و کم اهمیت موجب آن شده است وبه تدریج ریزش قطع خواهد شد.

نکته دوم و بسیار جالب این‌است که چند ماه بعد ازگذراندن یک دوره بیماری یا فشار روحی و یا جسمی تازه موهای نسل قبلی که در آن دوره رویش داشتند می ریزد. مثلا دختر خانمی که در ماه‌های خرداد و تیر امسال درگیر التهاب کنکور بوده ممکن است مهرماه یا آبان ماه دچار ریزش مو شود. به عبارت دیگر موهای تازه رسته در ماه تیر که ضعیف بوده‌اند، سه ماه بعد شروع به ریزش می‌کنند.

همین‌طور ممکن است بیمار دچار پرکاری تیرویید سه یا چهار ماه بعد از بهبود بیماری و برقراری سلامتی Health تازه دچار ریزش مو شود. برای چنین بیمارانی تنها راه‌حل حفظ آرامش و کمی تحمل است زیرا بسرعت موهای جدید و قوی جایگزین موهای ریخته خواهند شد. برخلاف آقایان که ریزش مو از کناره‌ها یعنی از دو طرف پیشانی شروع می‌شود، در خانم‌ها ریزش مو از وسط سر یا به اصطلاح فرق سر شروع می‌شود، به تدریج به اطراف گسترش می‌یابد و معمولا موهای کناره باقی می‌مانند.

اصولا مهم‌ترین عامل ریزش و کم شدن موها فشارهای عصبی و روحی است .در کنار این عامل، مشکلات تغذیه‌ای، استفاده از شوینده‌های نامناسب و رنگ های غیر استاندارد نیز موجب ریزش مو می‌شوند. علاوه براین عوامل که در مجموع مهم‌ترین عوامل هستند، بیماری‌ها نیز عامل ریزش مو هستند: جراحی، هرگونه بیماری شدید، مصرف طولانی بسیاری از داروها، و کم خونی فقر آهن از بیماری‌هایی هستند که باعث ریزش مو می‌شوند. هورمون‌ها نیزدر رویش و ریزش مو اهمیت دارند: بالا بودن هورمون‌های مردانه و بیماری‌های تیرویید مهم‌ترین بیماری‌های هورمونی عامل ریزش مو هستند.

ریزش مو ارتباطی مستقیم با سن دارد. در حالی که فقط حدود ۱۰درصد از خانم‌های جوان دچار ریزش موی قابل ملاحظه هستند. این میزان در ۸۰ سالگی از ۵۰ درصد فراتر می‌رود.

در بررسی و درمان ریزش مو مهم‌ترین کار پزشک، افتراق ریزش موهای موقتی از ریزش موی دایمی است که معمولا سیری پیشرونده دارد. نمونه‌برداری از پوست سر قدم اساسی برای رسیدن به تشخیص درست است.

بررسی ترکیب جمعیتی موها همه آن چیزی‌است که در نمونه‌برداری از پوست سر به آن می رسیم. در واقع می‌خواهیم تعداد موهای ضخیم و اصلی سر را به نسبت موهای نازک بسنجیم زیرا در بیماری ریزش موی دائمی زنانه بتدریج موهای نازک جای موهای ضخیم را می‌گیرند در حالی که در بیماری‌های دیگر موها فقط کم شده‌اند و ترکیب جمعیتی نرمال است.

بیماری ریزش موی زنانه که بیماری پیشرونده و دائمی است را می‌توان مهار کرد. اولین قدم برای این‌کار دانستن این موضوع است که آیا زیادی هورمون‌های مردانه (اندروژن‌ها) در بیماری دخیل است یا خیر. علائمی همچون به هم خوردن عادت ماهیانه، زیاد شدن موهای صورت و بدن و بروز جوش‌های صورت دلیل زیادی این هورمون‌هاست. البته در هر حال باید آزمایش‌های هورمونی کاملی در این شرایط انجام داد.

اگر دچار ریزش موی اضطرابی هستید بخوانید

در ریزش موی حاد که کمتر از ۶ ماه از ریختن موها می‌گذرد، همیشه در صورت حذف عامل زمینه‌ای، به احتمال زیاد رشد دوباره موها قابل‌برگشت است.

وقتی صحبت از ریزش مو می‌شود در بیشتر موارد به دنبال یک علت خیلی خاص یا به نوعی بیماری برای ریختن موها هستیم و شاید کمتر کسی به این فکر کند که شاید موهایی که می‌ریزد به خاطر واکنش بدن به تنش‌های روانی باشد.

یکی از عوامل موثری که می‌تواند منجر به ریزش موی منتشر و یکنواخت از تمام نقاط سر شود، استرس‌ است. منشا این استرس‌ها می‌تواند روحی روانی باشد و منجر به بروز اضطراب‌‌های خیلی حاد و ناگهانی در فرد شود. این تنش و استرس‌ها می‌توانند در اثر از دست دادن یک عزیز، طلاق، کنکور، ابتلا به بیماری، انجام جراحی، شیمی‌درمانی، مصرف برخی داروها، گرفتن رژیم‌های خودسرانه و طولانی‌مدت (رژیم‌های غذایی نامناسب) و همچنین زایمان یا سقط جنین و خونریزی شدید تظاهر پیدا کنند.

وقتی فردی در محیط‌های پرتنش باشد و از فشارهای عصبی رنج ‌ببرد، تغییرات بیوشیمیایی و فیزیکی در بدن رخ می‌دهد که بعد از مدتی ممکن است منجر به ریختن موها شود. به طور معمول ریزش ۷۰ تا ۱۰۰ فولیکول مو در روز طبیعی است ولی اگر میزان ریزش مو بیش از این مقدار باشد باید حتما این مساله را پیگیری کنید چراکه نیازمند بررسی است. معمولا بر حسب اینکه چه مدت از زمان شروع ریختن موها گذشته، ریزش مو به دو نوع حاد و مزمن تقسیم‌بندی می‌شود.

ریزش موی حاد

اگر زمان ریزش موها کمتر از ۶ ماه طول بکشد، فرد دچار ریزش موی حاد است. در نوع حاد ریزش مو، در بررسی عامل موثر در ریختن موها، باید اتفاقاتی که طی سه ماه قبل از ریزش مو رخ داده، مورد توجه قرار بگیرد. علت آن هم این است که از زمانی که عامل ریزش مو وارد بدن می‌شود تا وقتی که مو به فاز ریزش راه پیدا کند، یک بازه زمانی سه ماهه وجود دارد. در این بازه زمانی سه ماهه، مو در ابتدا از فاز رشد به استراحت وارد می‌شود و سپس با بروز این مرحله موها می‌ریزند.

ریزش موی مزمن

اگر بیش از ۶ ماه است که درگیر از دست دادن موهای خود هستید، دچار ریزش موی مزمن شده‌اید. درمان این فرم از ریزش مو، به دلیل اینکه در برخی موارد با وجود همه بررسی‌هایی که انجام می‌شود، علتی برای آن یافت نمی‌شود، کمی سخت‌تر است. در صورتی که عوامل ایجادکننده یا تشدیدکننده ریزش مو تکرار شود، (بیش از ۶ ماه) ریزش مو به صورت مزمن در می‌آید. این نوع از ریزش مو در اثر اختلالات هورمونی، نامنظم بودن عادت ماهیانه نامنظم، وجود موی زائد، کمبود فقر آهن شدید، اختلالات کم‌کاری یا پرکاری تیروئید و همچنین مصرف برخی از داروها مثل داروهای ضداضطراب برای درمان افسردگی و آکوتان برای بهبود آکنه دیده می‌شود.

اضطراب و ریزش مو

وقتی مو «سکه‌ای» می‌ریزد!

روبروی آینه ایستاده‌اید و زیبایی‌تان را برانداز می‌کنید که به یکباره متوجه می‌شوید بخشی از موهای ابرویتان ریخته. مدتی با داروهای گیاهی درصدد درمان هستید اما جوابی نمی‌گیرید تا اینکه به متخصص پوست و مو مواجعه می‌کنید و بعد از گرفتن شرح حال و بررسی‌ها مشخص می‌شود، شوک روحی که مدت‌ها پیش تجربه کرده‌اید، نقشی در ریختن ابرویتان داشته است. جای تعجب نیست!

در بسیاری از مواقع با آنکه علت شناخته شده‌ای برای ریزش مو به شکل موضعی (سکه‌ای یا گرد) در یک ناحیه از موهای بدن نیست، اما ‌استرس می‌تواند نقش مهمی در آن داشته باشد. این نوع ریزش مو در واقع به دنبال یک عامل استرس‌زای شدید رخ می‌دهد و قسمت‌هایی از موهای سر، ابرو، مژه و در آقایان همچنین موهای ریش و سبیل به صورت سکه‌ای می‌ریزد. شاید در اغلب موارد هم به‌صورت تصادفی توسط فرد یا همراهان او کشف شود. ریزش موی سکه‌ای یا آلوپسی‌آره‌آتا غیرقابل پیش‌بینی است و می‌تواند استرس روانی زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد اما در اغلب در عرض چند ماه بهبود می‌یابد.

وقتی خودتان موهایتان را می‌کنید

استرس‌های‌ روانی‌ در شروع‌ تریکوتیلومانیا نقش‌ دارند. در این حالت فرد به دنبال احساس تنش و فشارهای عصبی که به او وارد می‌شود، خودبه‌خود به کندن موها روی می‌آورد. پس از اقدام به این عمل هم احساس راحتی یا آرامش پیدا می‌‌کند. البته از دیگر اختلالات روان‌پزشکی، اختلالات وسواسی و افسردگی نیز می‌تواند باعث این نوع ریزش موی مزمن شود. در بسیاری از موارد خانم‌های جوان یا حتی کودکانی که در سنین مدرسه در ارتباط با همسالان، معلمان یا خانواده مشکل دارند یا والدین آنها با هم سازگاری ندارند، دچار تریکوتیلومانیا می‌شوند و موی سر، ابرو و مژه خود را می‌کنند.

بعد از معاینه و گرفتن شرح حال مشخص می‌شود زمینه‌هایی از استرس و اضطراب باعث این بیماری شده که نیازمند درمان است و به دنبال درمان استرس، ریزش مو نیز کنترل می‌شود.

آیا موها دوباره رشد می‌کنند؟!

معمولا یکی از نگرانی‌های عمده بسیاری از مراجعه‌کنندگانی که در اثر استرس به یکباره دچار ریزش موی شدید شده‌اند و قسمت زیادی از موهایشان را از دست داده‌اند، این است که آیا موهایشان دوباره رشد می‌کند یا نه؟!

در ریزش موی حاد که کمتر از ۶ ماه از ریختن موها می‌گذرد، همیشه در صورت حذف عامل زمینه‌ای (استرس‌زا) که منجر به ریختن موها شده، به احتمال بسیار زیاد رشد دوباره موها قابل برگشت خواهد بود. اما در ریزش موی مزمن که بیشتر از ۶ ماه است که فرد از ریزش موها گله‌مند است، درمان ریزش مو دشوارتر بوده و ممکن است خیلی از کسانی که موهایشان ریخته، در نهایت به سمت کاشت مو بروند.

یک نکته

در بسیاری از مواقع بین ریزش مو و اضطراب محیطی ارتباط وجود دارد. جهت درمان این نوع ریزش مو باید به زمینه‌های روان‌شناسی و اختلالاتی که در فرد وجود دارد، توجه شود. در صورتی که ریزش مو حاد باشد، اگر سطح استرس خود را کاهش دهید بعد از چند ماه رشد موها به طور طبیعی شروع می‌شود. اما در نوع مزمن به خصوص تریکوتومولیا درمان این بیماران باید با همکاری متخصصان پوست و روان‌پزشک انجام شود. چراکه در اغلب موراد نیاز به رفتاردرمانی است و این درمان‌ها بیش از دارویی که متخصص پوست تجویز می‌کند، در کنترل ریزش مو نقش دارد.

درمان ریزش مو اضطرابی

ریزش مو عصبی | علل و راه های درمان دائمی و موثر

منبع خبر: مجله سلامانه / بیتوته / رکنا