به گزارش ایسنا، هرچند حضور دانش آموزان در انتخاباتی در سطح مدرسه، تمرین دموکراسی و از مصادیق تربیت سیاسی دانش آموزان به شمار می‌رود و آنها را برای مشارکت مدنی در جامعه آماده می‌کند اما نکته‌ای که در این انتخابات به چشم می‌آمد شعارهای تبلیغاتی عجیب و دست نیافتنی کاندیداها بود که در فضای مجازی هم دست به دست شد و فارغ از تلطیف فضا و خنده‌ای که بر لب می‌نشاند یک پرسش را در ذهن ایجاد می‌کرد: «چرا دانش‌آموزان وعده‌های دروغ و نشدنی می‌دهند؟ آیا شرط پیروزی در هر انتخاباتی، دادن وعده‌های کذب، پررنگ و لعاب و غیرقابل اجراست؟ »

زهرا علی‌اکبری، کارشناس آموزش و پرورش به این پرسش پاسخ داد و به ایسنا گفت: با آمدن بطحائی به وزارت آموزش و پرورش موضوع مهارت‌آموزی در مدارس به یکی از اولویت‌های مهم کاری در آموزش و پرورش تبدیل شد. اینکه گفته می‌شود دانش آموزان باید در مدرسه در کنار علم‌آموزی، مهارت‌های زندگی را بیاموزند و با حضور راهنمایی‌های موثر معلمان خود، خوب و بد رفتاری و کرداری را تشخیص دهند، دلیل واجب‌الاجرایی است که بیشتر از پیش نظام آموزشی را به سمت سیاست‌گذاری‌های مهارتی توصیه می‌کند.

وی افزود: در تعریف سازمان جهانی بهداشت مهارت‌های زندگی توانایی انجام رفتارهای سازگارانه‌ای است که در تامین نیازها و چالش‌های زندگی همراه و کمک کننده هستند. مهارت‌های زندگی، مهارت‌هایی هستند که ما برای به دست آوردن زندگی بهتر و متعالی‌تر به دست می‌آوریم. آنها ما را در خوشبخت بودن در خانواده و جامعه‌ای که در آن متولد شده‌ایم ، توانمند می‌کنند.

این کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه دانش‌آموزان آن قدر در فضای مستعد مدرسه با برنامه‌های حفظیات دروس و برگزاری امتحانات و فضای رقابتی نامطلوب روبرو هستند که متاسفانه یکی از چالش‌هایی که امروز آموزش و پرورش با آن دست و پنجه نرم می‌کند دانش آموزانی هستند که نه با رعایت حقوق شهروندی آشنا هستند و نه با اخلاق مداری، پرسشگری... ‌ گفت: آنها گاهی در فرایند اجرایی برنامه‌ها و فعالیت‌های آموزشی و پرورشی رفتاری از خود بروز می‌دهند که با حقیقت اهداف آن فعالیت فاصله زیادی دارد.

علی اکبری ادامه داد: البته باید یادآور شد که جو اخلاقی حاکم بر جامعه هم بی نصیب از این کردارهای ناخوشایند نیست. چند وقتی است همزمان با برگزاری انتخابات شوراهای دانش آموزی، تراکت‌های تبلیغاتی کاندیداهای انتخابات شورا در مدارس، در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود و وعده های داده شده در آنها علاوه بر تلطیف فضا و خنده برلب نشاندن، پر از قول و قرارهایی است که اصلا انجام شدنی نیست و یا با بی‌تفاوتی از حضور معلم در کلاس درس برنامه‌ریزی می‌شود.

وی با بیان اینکه وقتی یک نوجوان جویای فعالیت‌های اجتماعی، در زمان انتخابات ملی در کشورش از لسان کاندیداها وعده‌های کذب و غیر قابل اجرا می‌شنود چه انتظاری از دانش آموزان هست که به درستی و صدق حقیقی رفتار کنند؟ گفت: از طرفی جامعه به بلوغ فکری و تشخیص خوب و بد نرسیده‌ است و از طرف دیگر مدارس نتوانسته‌اند چنین دانش‌آموزانی تربیت کنند و نتیجه همان می‌شود که کاندیدای انتخاب شورای دانش آموزی از "روز بدون معلم در کلاس درس" و "آوردن مسی و رونالدو به مدرسه" صحبت و رای جمع می‌کند.

این کارشناس آموزش و پرورش افزود: اگر نیمی از زمانی که در مدرسه صرف آموزش انواع و اقسام روش‌های تست زنی و بی‌سواد پروری است، برای آموزش مهارت‌های زندگی و تربیت دانش آموز خلاق، متعهد، صادق، عملگرا، کارا و پرسشگر سرمایه‌گذاری شود، آنچنان منبع نیروی انسانی کارآمدی نصیب جامعه می‌شود که دیگر نگران چالش‌های بستر فرهنگی و اخلاقی کشور نخواهیم بود.

علی اکبری با تاکید بر نقش معلمان در تربیت آگاهانه دانش آموزان عنوان کرد: باید پذیرفت معلمان نقش بسزایی در تربیت آگاهانه دانش‌آموزان دارند و هرچند که زمان تدریس در کلاس درس با توجه به حجم کتب درسی و زمان محدود، این امکان را از معلم می‌گیرد اما بدون شک معلمی که مشق مهارت‌ورزی، اخلاق مداری و حقوق شهروندی بدهد در ذهن تجربی و زندگی دانش آموز، آموزش تاثیرگذارتری دارد. امروز برای توسعه جوامع نیاز به نوجوانان و جوانانی است که در کنار خردورزی و علم آموزی، در حوزه‌های مهارتی و اخلاقی توانمند و شایسته باشند.