درگذشت تهیه‌کننده‌ای که بروس لی و جکی چان را به دنیا معرفی کرد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، ریموند چو یکی از بنیان‌گذاران استودیو گلدن هاروست در کشور هنگ‌کنگ، استودیویی که بروس لی و جکی چان را به دنیا معرفی کرد روز جمعه ۲ نوامبر در سن ۹۱ سالگی درگذشت.

ریموند چو که در پیدایش عصر طلایی صنعت فیلم هنگ‌کنگ نقش موثری داشت در میان نخستین کسانی بود که فیلم‌های هنگ کنگی را در سطح جهان معرفی کردند.

چو در سال ۱۹۲۷ در هنگ کنگ به دنیا آمد، او در دانشگاه سنت‌جان در شانگهای به تحصیل روزنامه نگاری پرداخت، سپس در سال ۱۹۴۹ به شهر خود بازگشت و به‌عنوان خبرنگار در تایگراستاندارد هنگ کنگ مشغول به کار شد. او پیش از آن که خبرنگاری را رها کند و در استودیوی فیلمسازی برادران شاو در سال ۱۹۵۸ استخدام شود مدت کوتاهی با صدای آمریکا همکاری داشت.

چو در در سال ۱۹۵۸ به‌عنوان مدیر تبلیغات به استودیوی برادران شاو پیوست، او پس از آن رییس بخش تولید آن جا شد.

اما وی بعدها به دلیل اختلاف عقیده از استودیوی برادران شاو جدا شد و در سال ۱۹۷۰ به همراه لئونارد هو کمپانی گلدن هاروست را تاسیس کرد؛ کمپانی گلدن هاروست متعلق به چو امروزه بیش‌تر به خاطر کشف بروس لی و تبدیل وی به یکی از ستاره‌های جهانی کونگ فو و نمادهای فرهنگی دنیا شناخته می‌شود.

اولین فیلمی که استودیو گلدن هاروست با بازی بروس لی ساخت «رییس بزرگ» (۱۹۷۱) نام داشت، فیلمی که بروس لی را بسیار مشهور کرد و در باکس آفیس آن زمان صاحب رکورد شد. بدنبال آن، فیلم‌های «خشم اژدها» (۱۹۷۲) و «راه اژدها» (۱۹۷۲) و متعاقب آن فیلم مشهور «اژدها وارد می‌شود» (۱۹۷۳) از سوی این استودیو ساخته شدند. فیلم «اژدها وارد می‌شود» که به صورت مشترک با استودیوی برادران وارنر ساخته شد، اولین فیلم تولید مشترک میان هنگ کنگ و هالیوود بود.

جکی چان دیگر بازیگر مشهور هنگ کنگی نیز شهرت اولیه خود را با کمدی‌های کونگ فویی مانند «مار در سایه عقاب» (۱۹۷۸) و «استاد مست» (۱۹۷۸) به تهیه‌کنندگی استودیو گلدن هاروست به دست آورد.

البته ریموند چو برای معرفی جکی چان به مخاطبان غربی نیز وقت زیادی صرف کرد او ابتدا برنامه‌ای ترتیب داد تا جکی چان انگلیسی بیاموزد و نخستین فیلم انگلیسی زبانش را در لس آنجلس بازی کند، «دعوای بزرگ» اولین فیلم انگلیسی زبان چان بود که با شکست مواجه شد پس از آن چو به جکی چان نقش کوچکی در کنار ستارگان نامداری چون راجر مور و برت رینولدز در فیلم «فرار سریع» (۱۹۸۱) داد، با این حال این فیلم نیز نتوانست شهرت چندانی برای چان به ارمغان بیاورد تا این که سرانجام در سال ۱۹۹۵ چان فیلم «غرش در برانکس» را بازی کرد که موفقیت جهانی بدست آورد این فیلم که ریموند چو به همراه لئونارد هو تهیه کننده آن بودند در آمریکا ۳۲ میلیون دلار فروش کرد و به موفق ترین فیلم هنگ کنگی اکران شده در آمریکا مبدل شد. ۳ سال پس از این فیلم نیز جکی چان با فیلم «ساعت شلوغی» به یک بازیگر سطح اول در هالیوود مبدل شد.

ریموند چو برای معرفی جکی چان به مخاطبان غربی نیز وقت زیادی صرف کرد او ابتدا برنامه‌ای ترتیب داد تا جکی چان انگلیسی بیاموزد و نخستین فیلم انگلیسی زبانش را در لس آنجلس بازی کند، «دعوای بزرگ» اولین فیلم انگلیسی زبان چان بود که با شکست مواجه شدجکی چان در سال ۲۰۰۰ درباره ریموند چو و استودیوی گلدن هاروست که در آن زمان در آستانه ورشکستی بود به ورایتی چنین گفت: آقای چو به من شانس این را داد که به دنبال رویاهایم بروم، من امروز فکر می کنم بدون گلدن هاروست، جکی چانی وجود ندارد.

ریموند چو برخلاف بسیاری از فیلمسازان هنگ کنگی، مشتاق ریسک در بازارهای جهانی به خصوص هالیوود بود او در سال ۱۹۹۰ با ساخت «لاک پشت های نینجا» یکی از موفقیت های چشمگیر خود را به دست آورد. «لاک پشت های نینجا» اقتباسی سینمایی از مجموعه داستان های مصوری به همین نام بود، این لایواکشن در سراسر جهان به فروش بیش از ۲۰۰ میلیون دلار دست پیدا کرد.

در سال ۱۹۹۸ طی بحران مالی آسیا، کمپانی گلدن هاروست متحمل خسارت های بزرگی شد، در همان سال لئونارد هو شریک چو نیز درگذشت. چو سرانجام در سال ۲۰۰۷ سهم خود را از کمپانی گلدن هاروست به وو کِبو چینی فروخت و در ۸۱ سالگی اعلام بازنشستگی کرد. کمپانی گلدن هاروست در سال ۲۰۰۹ پس از ادغام با شرکت اورنج اسکای به اورنج اسکای گلدن هاروست تغییر نام داد.

ادوارد یائو وزیر اقتصاد و بازرگانی هنگ کنگ در واکنش به خبر درگذشت پدرخوانده صنعت فیلم هنگ کنگ چنین گفت: آقای چو، گلدن هاروست را در دهه ۷۰ ایجاد کرد، کمپانی ای که تعداد زیادی از فیلم های کلاسیک را تولید کرد و استعدادهای هنگ کنگی را پرورش داد و به آن ها کمک کرد تا به عرصه های جهانی راه یابند، ما از سهم بزرگش در توسعه صنعت فیلم هنگ کنگ بسیار سپاسگزار هستیم.

رابرت چوا تهیه‌کننده تلویزیون و دوست دیرین چو در واکنش به خبر درگذشت این تهیه کننده نامدار چنین گفت: مرگ او فقدانی برای صنعت فیلم است...او بروس(لی) و پس از آن سینمای هنگ کنگ را به جهان معرفی کرد.