فاصله میان ۱۲ ربیع‌الأول سالگرد ولادت پیامبر اکرم‌(ص) بنا بر روایات اهل سنت تا ۱۷ ربیع الأول که تاریخ ولادت رسول گرامی اسلام (ص) بنا بر روایات موجود در بین شیعیان است، از سوی امام خمینی (ره) به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است.

به دنبال اعلام هفته وحدت از سوی جمهوری اسلامی ایران، تصمیم به برگزاری کنفرانس وحدت گرفته شد. تا سال 1369 متولی برگزاری این کنفرانس سازمان تبلیغات اسلامی بود و کنفرانس اول تا چهارم را این سازمان برگزار کرد. از سال 1369 هم زمان با تأسیس مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، این امر بر عهده مجمع گذاشته شد.

هدف از برگزاری کنفرانس وحدت، ایجاد زمینه های اتحاد و هم بستگی جهان اسلام و هم فکری علما و دانشمندان، جهت نزدیک سازی دیدگاه‌های علمی و فرهنگی آنان در زمینه‌های فقهی، اصولی، کلامی، تفسیری و نیز بررسی مسائل و مشکلات مسلمانان و ارائه راه حل‌های مناسب و موضع‌گیری مشترک در برابر آن است.

میهمانان کنفرانس از میان شخصیت‌های فرهیخته، وزرای کشورهای اسلامی، علما و مفتیان، اساتید دانشگاه‌ها و سایر مجامع علمی و فرهنگی داخل و خارج کشور انتخاب می‌شوند.

تا کنون صدها متفکر، عالم و مصلح از سراسر جهان و هزاران تن از علما و متفکران شیعه و اهل تسنن از مناطق گوناگون ایران در این کنفرانس شرکت کرده و به ارائه مقاله، سخنرانی و بیان دیدگاه‌های خود پرداخته‌اند.

شیخ محمد سلیم اللبیادی، دبیر کل دارالأفتای فلسطین در لبنان و خارج از فلسطین در گفتگو با ایکنا پیرامون برگزاری سی‌و‌دومین کنفرانس وحدت اسلامی با شعار «قدس، محور وحدت امت»، گفت: حضور علما و متفکران امت اسلامی از شیعه و سنی در این کنفرانس و به نمایش گذاشتن این شکل از برادری و همکاری کافی است تا جهان چهره واقعی اسلام را ببیند و دریابد که اسلام واقعی این است نه چیزی که شبکه‌های خارجی نشان می‌دهند.

شیخ محمد سلیم اللبابیدی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا با وجود اشتراکات دینی و زبانی میان مسلمانان، اینگونه کنفرانس‌ها به وحدت عملی بین مسلمانان نمی انجامد، گفت: در ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشیم، کنفرانس‌هایی که در سطح جهان اسلام برگزار می‌شوند انتقال بیانیه‌ها و توصیه‌های آن به مرحله عملی کار آسانی نیست و برای اجرایی شدن برنامه ها و توصیه‌های کنفرانس به شکل گسترده و کامل و در سطح دولت‌ها، به امکانات و حمایت های بیشتری از سوی سطوح بالای جامعه، سازمان‌ها و دولت‌های مختلف نیاز است و خود دولت‌ها باید در این امر پیش قدم باشند.

وی تصریح کرد: کشورهایی هم هستند که می توانند کنفرانس‌های وحدت را به وحدت عملی بین مسلمانان تبدیل کنند به عنوان مثال در کشور ایران که کاملا اسلامی است بیانیه‌هایی که در کنفرانس صادر می شود به راحتی می تواند به مرحلی اجرایی و عملی دربیاید، اما برخی از دولت‌ها که در آن سیستم لائیک حاکم است، عملی کردن بیانیه کنفرانس سخت به نظر می‌آید.

وی در ادامه افزود: همچنین، سازمان ها و مؤسسات بیشتر از دولت‌ها به این کنفرانس‌ها اهمیت می‌دهند و احتمال اینکه بیانات کنفرانس از سوی سازمان‌ها عملی شود بیشتر از دولت‌ها است بنابراین ما مجبور به عملی کردن آن توسط سازمان‌ها و مؤسسات هستیم.

دبیر کل دارالافتای فلسطین در لبنان در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به وجود اختلافات میان فرق و مذاهب اسلامی گفت: علت این امر روشن است، زمانی که مسلمانان متحد بودند دنیا را رهبری می‌کردند اما امروزه با اختلاف افکنی استعمارگران و استکبار جهانی در بین مسلمانان این اتحاد از بین رفته است، بنابراین اختلافات میان مسلمین باعث عقب ماندگی جهان اسلام شده است، حتی این امر فراتر از اختلاف افکنی بین فرق اسلامی رفته و امروز گروه‌های افراطی و تروریست‌ها با حمایت استعمارگران به اسم اسلام دست به قتل عام می‌زنند تا چهره اسلام را در جهان تخریب کنند. این‌ها برنامه‌هایی‌ است که از سوی استکبار طراحی شده تا به اسلام ضربه بزنند اما با برگزاری این گونه کنفرانس‌ها و با هوشیاری و تلاش متفکران و علمای جهان اسلام نقشه‌های استعمارگران محقق نخواهد شد.

شیخ محمد سلیم اللبابیدی به عدم تلاش برخی از سیاسیون و افراد مذهبی جهان اسلام در تحقق اتحاد میان مسلمانان نیز اشاره کرد و گفت: دلیل این امر از منافع و مصالح افراد ناشی می‌شود زیرا در صورت تحقق اتحاد جهان اسلام، منافع برخی‌ها به خطر می‌افتد و برخی از سیاسیون جهان اسلام صندلی ریاست خود را از دست می دهند بنابراین در جهت اتحاد جهان اسلام هیچ تلاشی نمی‌کنند.

دبیر کل دارالافتای فلسطین در لبنان همچنین درباره مسلمانان روهینگا و مطرح نکردن آن در سطح بین‌المللی از سوی جهان اسلام گفت: این امر به مؤسساتی برمی‌گردد که توان مطرح کردن اینگونه مسائل را دارند اما یک سیاست جهانی پشت این امر وجود دارد که این مسائل را بایکوت می‌کنند، همانطوری که در رابطه با مظلومیت مردم فلسطین نیز رفتاری مشابه را نشان می‌دهند. فلسطینی که در هزاره سوم تنها کشور اشغالی جهان بشمار می رود و این مسائل و مظل‌میت ها در جهان اسلام چیز جدیدی نیست.

انتهای پیام