به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ستاد خبری پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت نشست نقد و بررسی فیلم «دریاچه ماهی» با حضور مریم دوستی کارگردان، پژمان کریمی منتقد، مرتضی خان محمدی مدیر فیلمبرداری و حاج آقا افسری و با اجرای محمود گبرلو برگزار شد.

مریم دوستی در ابتدای نشست در پاسخ به چرایی انتخاب این موضوع عنوان داشت: از روزی که در پیش تولید بودم بسیاری از من سوال کردند، به چند دلیل یکی زن بودن که می گفتند برای کار اول دشوار و کاری مردانه است.

وی افزود: من علاقه خاصی به تاریخ کشورم دارم و فکر می کنم مهمترین تاریخ معاصر ما از لحاظ جغرافیایی در شرایط سختی است و از هر سو ایران می تواند مورد هجوم دشمنان قرار گیرد، اما ما همیشه در تاریخ نشان دادیم که مردان و زنانی داشتیم که عاشق ایران بودند و آن را حفظ کردند.

ما در جنگ تحمیلی یک وجب از خاک ایران را ندادیم و این مهم ترین سوژه تاریخ معاصر ما از لحاظ فیلم سازی می تواند باشد قبل از این که به مسائل دیگر بپردازیم، واقعا نسل های پس از ما از جنگ چه می دانند؟ اگراکنون جنگ شود کسی است که برود و از خاک وطن دفاع کند؟ بدانند چه شهیدان عزیزی دادیم تا این خاک حفظ شود. عملیات کربلای ۴ و ۵ تنها عملیاتی بود که در هیچ فیلمی به آن پرداخته نشده بود. ما در همه فیلم ها درباره شهدای شاخص و یا مکان ها و زمان هایی که مشخص هستند فیلم می سازیم. اما در این فیلم ما یک جغرافیای واقعی داریم چون دریاچه کانال ماهی تنها جغرافیای واقعی جنگ است که بیشتر آن در خاک عراق است،ما بالاترین شهدای جنگ را در این دریاچه داشتیم و فکر کردم درباره شهدایی که هنوز تفحص نشدند صحبت کنم درباره شهدایی که در حال حاضر وجود ندارند فیلم ساختم. پژمان کریمی در ادامه عنوان داشت: من فکر می کنم دریاچه ماهی فیلم دغدغه مندی است و نسل جدید وقتی با فیلم مواجه می شود می داند بسیجی ما چه ویژگی های داشته است. به نظرم خانم دوستی پرهیز از یک قهرمان پردازی داشته است. مریم دوستی به رضا روشن شخصیت فیلم اشاره کرد و گفت ما برای رضا روشن نشانه عینک گذاشتیم که بعد مالی از صورت وجودش جدا می شد و ابعاد جدیدی به خود می گرفت.

وی افزود: تحصیلات من سینمای شاعرانه است و تصمیم گرفتم فیلمنامه آقای رستگاری را کار کنم که بسیار شعر گونه است و از قهرمان پروری که تا امروز دیدیم پرهیز کردیم

در واقع قهرمان سازی ما بین فروغ و شخصیت پسر و رضا روشن یکسان بود و می خواستیم به صورت موازی جلو برویم. سعی کردیم یکسان سازی و یک راهکاری را در فیلمنامه و در ساختار فیلم داشته باشیم که فیلم باور پذیر باشد و آدم ها دور از واقعیت نباشند.

در ادامه نشست حاج افسری گفت : من در همان عملیات حضور داشتم و نکته ای که این فیلم برای من داشت این بود که به شدت از خوش متن پردازی پرهیز شده بود و فیلم نرم متناسب با نسل امروز بود که از منظر خاصی به آن نگاه می شد. وی در ادامه بیان داشت: این قسمت دریاچه ماهی دقیقا مسیرش از شلمچه ای است که محوری به نام سه راهی شهادت داشت و چند عملیات مختلف در آن جا صورت گرفت، یک عملیات چند تکه ای که در همین دریاچه تبدیل به جنگ تن به تن شد و حتی فرماندهان غیر جنگ هم نمی توانند حتی آمار شهدای جنگ را تقریبی اعلام کند. به همین دلیل این نام را انتخاب کردند چون کسی از آن مسیر رد نمی شد مگر آن که جز تلفات محسوب میشد، نگاه کارگردان به گونه ای بود که خاطره بسیاری از شهدا که اسمشان بر دیوار نیست زنده کرد.

نگاه جدیدی وارد سینمای مقاومت شده نشان این است قلم زده می شود و قرار است با یک سری از حقایق که تا به حال بر ما مخفی بوده نسل جدید را آشنا کنیم.

مریم دوستی عنوان داشت: علاقه مند بودم که یک قصه دینی عرفانی خیلی کوتاه در فیلمم علاوه بر قصه ابوتراب باشد ، تلاش کردیم تا دیالوگ ساده و روان ادا شود. وی توضیح داد: این فیلم و تجربه اول من بود و قدم اول را بلند برداشتم و کار سختی را انتخاب کردم.

پژمان کریمی با اشاره به گفتگوی مریم دوستی درباره انصراف از ساخت فیلم سازی در حوزه دفاع مقدس به دلیل عدم حمایت مسولین گفت نباید با وجود مشکلات در زمینه فیلم سازی عقب نشینی کرد.

مریم دوستی گفت : ما دو نوع فیلمساز داریم، من از واژه های نور چشمی نمی خواهم استفاده کنم، هزینه فیلم دریاچه ماهی را بنیاد سینمایی فارابی و آقای تابش و حبیب ایل بیگی داد که اگر نبود این فیلم ساخته نمیشد، من با هزینه یک فیلم کوتاه این فیلم را ساختم و بسیار متفاوت است با فیلمی که میلیاردها در اختیارش قرار می دهند و هشتاد روز فیلمبرداری می تواند کنند، اما ما دغدغه داشتیم که یک روز زودتر فیلم تمام شود تا پولمان تمام نشود و فیلم را به سلامت تمام کنیم. چرا باید فیلم سینمایی که با هزینه فیلم کوتاه ساخته می شود با فیلمی که میلیارد ها هزینه با بودجه دولتی ساخته می شود تفاوت داشته باشد.

هیچ اسپانسر و سرمایه گذاری از سینمای جنگ و دفاع مقدس جلو نمی آید، بسیاری از بازیگران اگر پولشان را نگیرند بازی نمی کنند و تعارف نداریم. من فیلمنامه آسیه در زمستان را کنار گذاشتم و فیلمنامه آقای کریم خودسیانی را برای فیلم بعدی می سازم. دو سال با آن فیلمنامه هر جا رفتم گفتند ممکن است سرمایه من برنگردد و یا اگر بازیگر مدنظر ما را بیاورید من پول می آورم،ما به کجا می رویم ؟ و به نظرم با واقعیت باید فیلم ساخت، در روز هفتم اکران فیلم دریاچه ماهی انصراف از اکران دادم و تهیه کننده من نتوانست سرگروه بگیرد. اکران آزاد سینمای کورش ساعت ۱۰:۳۰ صبح به فیلم اکران دادند که حتی فیلم نهنگ عنبر این ساعت نمی فروشد چه برسد به فیلم من که دفاع مقدس است و باید تبلیغات محیطی صورت می گرفت که نداشت.

من فیلمم را ساختم و از این به بعد کار مسولین زیربط است که ادعای فیلم سازی دفاع مقدس دارند و باید پرسید آیا شما حمایت می کنید؟

این ها جای بحث دارد و کار اصحاب رسانه است که برایشان احترام قائلم تا حرف ما را به گوش مسئولان برسانند‌

من هیچ ابایی ندارم و کسی که فیلمساز دفاع مقدس میشود باید شهامت گفتن حقایق را داشته باشد که من دارم.

با این شرایط نمی توان فیلم دفاع مقدس ساخت.

انتهای پیام/