ابتلا به سرخجه در بارداری چه خطراتی را برای جنین به دنبال دارد؟

ابتلا به سرخجه در بارداری

در بعضی موارد، بیماری سرخجه منجر به سقط جنین یا تولد نوزاد نارس می‌شود. اگر نوزاد با ویروس سرخجه متولد شود، دارای سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) است؛ بنابراین سرخجه یک بیماری ملایم است که در صورت بروز در دوران بارداری می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. به همین علت، زنانی که قصد بارداری دارند، بایستی از روش‌های پیشگیری از این بیماری آگاهی داشته باشند.

شیوع سرخجه در جهان

خوشبختانه بیماری سرخجه در ایالات متحده امریکا و کشور‌هایی که واکسیناسیون MMR را انجام می‌دهند، بسیار نادر است. با وجود این، در بسیاری از کشور‌های در حال توسعه که برنامه واکسیناسیون وجود ندارد، این بیماری شایع است. به همین دلیل بایستی خود و فرزندتان را برای مقابله با این بیماری واکسینه کنید.

علائم بیماری سرخجه

علائم بیماری سرخجه، به ویژه در کودکان، بسیار خفیف است. این بدان معنی است که بسیاری از مردم ممکن است حتی متوجه نشوند که به این بیماری مبتلا شده‌اند. در نتیجه به دلیل ناآگاهی موجب انتقال بیماری به دیگران نیز می‌شوند. این خطر در جوامعی است که برنامه واکسیناسیون با دقت دنبال نشده، بیشتر وجود دارد.

بیشتر بدانید: جدول برنامه واکسیناسیون کشوری نوزادان و کودکان (جدید)

اولین نشانه سرخجه، خارش پوستى است که در صورت و گردن شروع مى شود و به بقیه بدن گسترش مى‌یابد. سپس بثورات پوستی به شکل نقاط قرمز روشن یا صورتی رنگ ظاهر می‌شوند، پس از مدتی این نقاط با هم ترکیب می‌شوند و به صورت لک‌های بزرگ‌تر در می‌آیند. معمولا بثورات پس از ۳ روز از بین می‌روند.

فرد بیمار ممکن است به مدت دو تا سه هفته نشانه‌های زیر را داشته باشد:

تورم غدد و درد مفاصل معمولا تا چند هفته پس از ابتلا به بیماری باقی می‌ماند.

کودکان مبتلا به سرخجه معمولا بدون هیچ گونه عوارض جانبی به سرعت بهبود می‌یابند. اما بزرگسالان گاهی اوقات از عوارض بیماری رنج می‌برند.

اگر فکر می‌کنید در معرض سرخجه قرار گرفته‌اید، با پزشک خود مشورت کنید. بروز هر گونه نشانه را بدن خود دنبال کنید. در این شرایط پزشک برای بررسی ایمنی به ویروس سرخجه درخواست آزمایش خون می‌کند.

بیشتر بخوانید: اکو قلب جنین؛ راهی برای تشخیص نقایص قلبی مادرزادی

پیشگیری از ابتلا به سرخجه در بارداری

سرخجه مانند دیگر بیماری‌های ویروسی از راه تماس با مایعات و مخاط آلوده فرد بیمار منتقل می‌شود. سرفه یا عطسه فرد بیمار، آلودگی را در محیط پخش می‌کند.

فرد مبتلا به سرخجه از یک هفته قبل از بروز بثورات پوستی، تا چهار روز پس از آن، می‌تواند ناقل بیماری باشد. اگر باردار هستید، بهتر است تا یک هفته پس از رفع بثورات، با فرد آلوده در تماس نباشید.
اگر در گذشته به بیماری سرخجه مبتلا شده‌اید، نسبت به آن ایمنی پیدا کرده‌اید. برای اطمینان، بررسی کنید که در کودکی واکسن سرخجه را دریافت کرده‌اید یا نه. اگر در برابر سرخجه واکسینه شده‌اید، دیگر نگرانی از ابتلا به سرخجه در بارداری ندارید. اگر واکسینه نشده‌اید، پیش از اقدام به بارداری، از پزشک خود اطلاعات لازم برای واکسیناسیون را دریافت کنید.

واکسن سرخجه

واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) یک درمان موثر برای پیشگیری از این سه بیماری است. مرکز کنترل بیماری‌های امریکا (CDC) توصیه می‌کند که همه زنان پیش از بارداری، آزمایش ایمنی به سرخجه را انجام دهند. اگر هیچ مصونیتی شناسایی نشود، بایستی حداقل یک ماه پیش از بارداری واکسیناسیون انجام شود.

متاسفانه، در دوران بارداری، امکان تزریق واکسن وجود ندارد، به همین دلیل بایستی مراقب باشید تا از هر فردی که مبتلا به بثورات یا علائم دیگری است، که نشان دهنده سرخجه است، دوری کنید.

بیشتر بخوانید: سرخجه در نوزادان و کودکان، علائم و راه‌ های درمان

درمان سرخجه در دوران بارداری

با توجه به تعداد کم مبتلایان به سرخجه و موفقیت در پیشگیری از آن از طریق واکسن MMR، خطر ابتلا به سرخجه بسیار کم است.

اگر آزمایش خون در اوایل بارداری نشان داد که شما به ویروس سرخجه مبتلا هستید، به متخصص مراجعه کنید تا شما را پیرامون خطراتی که نوزاد را تهدید می‌کند، آگاه کند.
در حال حاضر هیچ روش درمانی برای سرخجه در دوران بارداری وجود ندارد. با این حال، پزشک ممکن است دوز پایین ایمونوگلوبولین را برای کاهش خطر ابتلا به نقایص مادرزادی جنین تجویز کند. با این حال، نمی‌توان مانع از ابتلای نوزاد به این ویروس شد.

جمع بندی

اگر تجربه‌ای در این زمینه دارید آن را با سایر کاربران ستاره در میان بگذارید.

برگرفته از: flo