شبکه الکترونیکی برای ارتباط با سلول‌های قلب

در این مطالعه دانشمندان دانشگاه توکیو (University of Tokyo)، دانشگاه علوم پزشکی بانوان توکیو (Tokyo Women’s Medical University) و موسسه تحقیقاتی RIKEN ، یک شبکه الکترونیکی بسیار نرم و انعطاف پذیر را توسعه داده‌اند که می‌تواند در حالیکه با سلول‌های قلبی تداخل دارد اما مانع حرکت آنها ‌نشود.این شبکه نانو (nanomesh) پلی اورتان، حسگر نیز نامیده...

در این مطالعه دانشمندان دانشگاه توکیو (University of Tokyo)، دانشگاه علوم پزشکی بانوان توکیو (Tokyo Women’s Medical University) و موسسه تحقیقاتی RIKEN ، یک شبکه الکترونیکی بسیار نرم و انعطاف پذیر را توسعه داده‌اند که می‌تواند در حالیکه با سلول‌های قلبی تداخل دارد اما مانع حرکت آنها ‌نشود.این شبکه نانو (nanomesh) پلی اورتان، حسگر نیز نامیده می‌شود. این شبکه دارای سیم هایی است که تنها ۱۰۰ نانومتر عرض دارند و از قطعات طلا ساخته شده‌اند. هیچ‌گونه تعامل شیمیایی با سلول‌های مورد مطالعه نباید وجود داشته باشد، زیرا تمام مواد شبکه کاملا سازگار با یکدیگر هستند.پلی‌اورتان‌ها(Polyurethane) به دسته‌ای از مواد شیمیایی اطلاق می‌شود که از واکنش پلی ال‌ها و ایزوسیانات‌ها به‌ عنوان مواد اصلی تشکیل دهنده ساخته می‌شوند.در حالی که شبکه بسیار سرد است، این تحقیق واقعا توسط یک بستر انعطاف پذیر که از جنس ژل فیبرین (fibrin gel) ساخته شده و در آن سلولها می‌توانند رشد کنند. همچنین یک فرآیند ویژه برای قرار دادن شبکه نانو در بالای بستر استفاده شده است که طی آن سلول‌ها بر روی ژل قرار می‌گیرند و در سراسر آن و در تماس با حسگر گسترش می‌یابد.این فناوری دانشمندان را قادر می‌سازد تا با بینش بیشتری درباره نحوه عملکرد سلولهای قلب مطالعه کنند و این مطالعه نیز ممکن است منجر به ایجاد راه‌های جدیدی برای توسعه ایمپلنت‌های قلب الکترونیکی برای ارتباط با بافت‌های قلب شود.