انواع ایمپلنت بر اساس جنس مواد به کار رفته، قیمت، کیفیت، شکل، اندازه، مراحل و جایگاه تقسیم بندی می شوند. قبل از هر اقدامی برای کاشت دندان بهتر است درباره مزیت و معایب آن جست و جو کنیم و ایمپلنت مرتبط با نوع دندان را به کار ببریم.

انواع ایمپلنت بر حسب جای گذاری در فک بالا و پایین متفاوت می باشند. قبل از هر اقدام باید نگاه و شناخت آگاهانه ای درباره دسته بندی ایمپلنت ها به دست آورد. ایمپلنت تعبیه یک پایه برای دندان از دست رفته می باشد. این پایه در حکم ریشه دندان بوده و در داخل استخوان فک جای گذاری می شود. برای استفاده از ایمپلنت نباید خیلی دیر دست به کار شد. چون در این صورت استخوان فک بدون دندان از بین می رود و دیگر نمی توان هیچ ایمپلنتی را مورد استفاده قرار داد. ضمن اینکه ممکن است مجبور به انجام جراحی فک شوید.

استخوان فک در وضعیت ایمپلنت محافظت می شود و مورد تحلیل قرار نخواهد گرفت. زمانی که استخوان فک نابود می شود، مسلماً تغییرات ظاهری در شکل فک فرد نیز ایجاد می گردد. برای ایمپلنت حدود ۲ جلسه لازم است. این کار توسط یک دندان پزشک عمومی، جراح دهان و دندان یا پریودنتیست انجام می گیرد.

بعد از اتمام این دو مرحله، باید منتظر بود تا ایمپلنت استفاده شده به فک زیرین جوش بخورد. این جوش خوردن پس از ۲ تا ۶ ماه اتفاق می افتد. در این بازه زمانی برای راحتی بیمار از پروتز موقت استفاده می شود. مدت زمان لازم برای کاشت یک ایمپلنت در استخوان فک کمتر از ۳۰ دقیقه زمان می باشد.

انواع ایمپلنت برای فک پایین و بالا

به طور کلی هر نوع ایمپلنت شامل سه جزء می شود. ایمپلنت دندان دائمی است. برای استحکام و ماندگاری بیشتر انواع ایمپلنت از پیچ تیتانیومی بهره مند می شوند. این پیچ ها دوام بسیاری دارند.

پیچ تیتانیومی به جای ریشه دندان در استخوان فک جای گذاری می شود. تاج سرامیکی جزئی است که بر این ریشه تعبیه شده سوار می شود و حکم دندان در دهان را دارد. پیچ تیتانیوم و تاج سرامیکی با یک رابطه اتصال دهنده به نام اباتمنت به هم وصل می گردند.

انواع ایمپلنت دندان بر حسب شکل

ایمپلنت ها در این وضعیت بر حسب موقعیت، روش و شکل تقسیم بندی می شوند. این نوع ایمپلنت می تواند یک مرحله یا دو مرحله ای باشد.

ایمپلنت های ساب پریواستیل

لثه شکافته می شود و ایمپلنت بر روی استخوان تعبیه می شود. در این حالت پست باید برای نگه داشتن بخش ترمیم دندان یعنی همان تاج و اباتمنت از لثه بیرون زدگی دارد. این روش برای کسانی که می خواهند از دندان مصنوعی بهره مند شوند اما ارتفاع استخوانی لازم برای نگه داری آن را ندارند، استفاده می شود.

ایمپلنت های اندواستیل

ایمپلنت های اندواستیل از انواع ایمپلنت های دو مرحله ای می باشند. در این روش نیز از جراحی کمک گرفته می شود. ایمپلنت در داخل استخوان جای گذاری و به جای دندان مصنوعی یا بریج وارد عمل می شود. انواع ایمپلنت رزوه دار، صاف و تیغه دار و استوانه ای در این دسته قرار می گیرند.

ایمپلنت یک مرحله ای

برای این روش نیز از قطعه ای بلند استفاده می شود. این قطعه در زمان تعبیه از لثه بیرون زدگی دارد. بعد از جای گذاری و جوش خوردن، می توان قسمت تاج و بخش میانی اتصال را بدون نیاز به جراحی بر روی آن مستقر نمود.

ایمپلنت دو قطعه ای

بسیار شبیه به ایمپلنت دو مرحله ای می باشد و اباتمنت و ایمپلنت در همان جراحی ابتدایی تعبیه می گردند. عیب بزرگ این روش این است که ایمپلنت را در برابر فشار و نیرو ضعیف می سازد. بنابراین باید این عمل به شکل محتاطانه انجام گیرد که در جوش خوردن پایه به فک مشکلی ایجاد نشود.

انواع ایمپلنت بر اساس نوع کاشت

این نوع از ایمپلنت ها نیز به انواع ایمپلنت برسازی درون کاشت دندانی، نوع فرورونده و ایمپلنت با قالب راموس دسته بندی می گردند.

ایمپلنت فرورونده

از شایع ترین روش های کاشت دندان است که در این روش از یک استوانه یا پیچ برای قرار گیری در استخوان های فک استفاده می گردد. این پیچ از نظر ارتفاع و عرض با یکدیگر تفاوت دارند. بر روی هر ایمپلنت می توان یک یا چند دندان را مستقر نمود.

ایمپلنت برسازی درون کاشت دندانی

این نوع ایمپلنت دارای قالب فلزی می باشد. در زیر لثه تعبیه شده و به استخوان فک ثابت شده است. از این قالب فلزی برای نگه داری دندان استفاده می شود. این روش برای آن هایی که دچار مشکل کوتاهی ارتفاع استخوان برای گذاشتن دندان مصنوعی هستند، کاربرد دارد.

ایمپلنت دارای چهارچوب راموس

از این روش زمانی استفاده می شود که استخوان فک پایین از ایمپلنت استفاده شده به جای دندان باریک تر باشد. این ایمپلنت در محدوده نزدیک چانه و سمت دندان های عقل استفاده می شود. این قسمت ها نواحی هستند که استخوان فک در آن ها باریک می گردد.

بعد از قرار گیری ایمپلنت و تکمیل ترمیم، یک میله فلزی باریک در قسمت فوقانی لثه دیده می شود. دندان های مصنوعی هماهنگ با این میله قرار خواهند گرفت. این روش از شکستن فک نیز ممانعت می کند.

انواع ایمپلنت دندان بر اساس متصل کننده ها

ارتباط دهنده ۶ ضلعی داخلی: به شکل حفره ای ۶ ضلعی بر روی ایمپلنت دیده و ترمیم و اباتمنت در این حفره پیچ می شوند. ارتباط دهنده ۶ ضلعی خارجی: این نوع اتصال دهنده در قسمت راس ایمپلنت منظور می شود. اتصال دهنده ۸ ضلعی داخلی :در قسمت روی ایمپلنت به شکل ۸ ضلعی رویت و دندانپزشک ترمیم یا اباتمنت را در آن قفل می کند.

ایمپلنت ها با توجه به اینکه امکان استفاده سال های متمادی را فراهم می کنند و مشکلی در بلع، حرف زدن ایجاد نمی کنند، مورد توجه قرار می گیرند. بزرگ ترین مشکل آن ها نیز مربوط به این موضوع است که هزینه گزافی را بر بیمار متحمل می کنند و اگر به درستی جای گذاری نشوند، دردسر آفرین می گردند. بهتر است برای چنین خدمات دندان پزشکی به متخصصان حاذق و با تجربه مراجعه نمایید تا شما را در پاسخ به این سوال که بریج بهتر است یا ایمپلنت یاری نمایند. با انجام ایمپلنت، زیبایی به صورت شما باز می گردد. به همین علت از روش های اصلاح طرح لبخند می باشد.

منبع : آرگا

برچسب :