نگرانی مردم از آینده جدی است اما بن بست نیست


نگرانی مردم از آینده جدی است اما بن بست نیست

تهران - ایرنا - محسن رهامی عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان می گوید: کاهش اقبال مردمی به دو جریان سیاسی اصلاح طلبان و اصولگرایان طی سال های اخیر رو به تزاید گذاشته است و مردم نگرانی های جدی نسبت به آینده زندگی خود دارند اما از آن نمی توان به عنوان بن بست سیاسی یاد کرد.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، در عرصه سیاست داخلی و مبارزات انتخاباتی طی دو دهه اخیر همواره شاهد رقابت جدی دو جریان سیاسی از طیف موسوم به جبهه اصولگرایان و اصلاح طلبان که خواهان انجام اصلاحات در ساختار نظام جمهوری اسلامی هستند، بوده ایم اما این روزها به باور برخی صاحب نظران سیاسی به واسطه ضعف عملکردی دو جریان سیاسی معروف در برخی زمینه ها موجبات نارضایتی مردمی از آنها فراهم آمده و حتی زمزمه هایی از کاهش قابل ملاحظه ای از اعتماد مردمی به آنها نیز شنیده می شود.
دو جناح اصلی سیاسی پس از انقلاب اسلامی ایران که از دهه 60 به مجمع روحانیون مبارز و جامعه روحانیت مبارز تهران و نیز از اوایل دهه 70 به جریان های چپ و راست موسوم شدند از اواخر دهه 80 به جبهه اصلاح طلبان و اصولگرایان تغییر نام یافته اند که صحنه قدرت کشور محل رویارویی سیاسی این دو جریان اصلی بوده است.
اما طی یک سال گذشته باوجود ادوار پیشین موضوع جدیدی توسط برخی از تحلیلگران سیاسی مطرح شد که در وضعیت کنونی اعتماد و اعتبار این دو جریان سیاسی در نزد مردم تا حدود زیادی کاسته شده است و برای بررسی این موضوع با حجت الاسلام محسن رهامی یکی از اعضای شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان (شعسا) به گفت و گو نشستیم.
رهامی در پاسخ به این سوال که نظر شما درمورد کاهش قابل ملاحظه اعتماد مردمی به جبهه اصلاح طلبان و اصولگرایان چیست؟، گفت: البته موضوع اعتماد مردم به این دو جریان امری نسبی است. می توان گفت که اعتماد مردم تا حدی نسبت به گذشته کاهش پیدا کرده است. پیش از این در انتخابات 92 مردم به ائتلاف جبهه اصلاحات و اعتدال اعتماد کردند یا به عنوان مثال در ابتدای روی کار آمدن محمود احمدی نژاد مردم به شعارهای وی اعتماد کردند. اکنون این اعتماد نسبت به هر دو طیف کاهش پیدا کرده است.
وی افزود: احمدی نژاد با شعارهایی مانند ایجاد یک جامعه علوی توام با عدالت و رفاه در سال 84 شروع به کار کرد. ما اصلاح طلبان هم در سال 92 از آقای روحانی با شعار تغییر، اصلاح و میانه روی و حل اختلافات با جامعه جهانی حمایت کردیم اما این شعارها فرصت عملی شدن پیدا نکرد و با آغاز تحریم ها اوضاع اقتصادی کشور بسیار آشفته شد.
این فعال سیاسی ادامه داد: این حرف درست است و امید مردم به هر دو جناح کاهش یافته، دیگر آن اعتماد سابق را ندارند. در واقع کاهش امید و اعتماد مردم به کارآمدی این دو جریان سیاسی مطرح کشور به کاهش کارآمدی نظام سیاسی منجر می شود و این موضوع نگران کننده ای است.
رهامی تغییر گفتمان مسئولان را هم عاملی برای کاهش اعتماد مردم دانست و گفت: گفتمان احمدی نژاد در طول ریاست جمهوری خود رفته رفته به سمت خودکامگی و تحقیر مردم پیش رفت در حالی که در ابتدا خود را خدمتگزار مردم معرفی می کرد.
رهامی در توضیح این موضوع افزود: گفتن جملاتی نظیر «ما بدهکار کسی نیستیم»، درست نیست. یا به عنوان مثال ارایه گزارش های خلاف واقع به مردم در شرایطی که مردم شدیدا با گرانی، تورم و بیکاری مواجه هستند و قدرت خریدشان در 5-6 ماه اخیر تقریبا به یک سوم کاهش پیدا کرده است، نمک پاشیدن به زخم مردم است. مسئولان می گویند که الحمدالله وضع مردم خوب است، تورم و ارز را کنترل کرده ایم، در واقع گمان می کنند که مردم نمی فهمند. این گونه رفتارها و اظهار نظرها، تاثیر منفی جدی در افکارعمومی می گذارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا از نظر شما در یک بن بست سیاسی قرار داریم؟، گفت: نمی خواهم کلمه بن بست را به کار ببرم اما امید مردم در مورد حل مشکلات کشور از طریق شرکت فعال در انتخابات کاهش یافته است، باید مسؤولین تلاش کنند که آنها روز بروز این اعتماد را هر چه بیشتر پیدا کنند که تنها راه اصلاح امور کشور و برون رفت از مشکلات و بحران ها، صندوق های آرا است.
رهامی تاکید کرد: در حوزه انتخابیه تهران و شهرهای بزرگ، اصولگرایان رای ثابتی دارند آنها از طریق مساجد و پایگاه های خودشان طرفداران خود را بسیج کرده و به پای صندوق های رأی می آورند. مثلا در چند سال اخیر در انتخابات شورای شهر تهران، رای مهدی چمران را نگاه کنید، تقریبا ثابت بوده و بین ٣٠٠ تا ٥٠٠ هزار رأی داشته است. اما اصلاح طلبان زمانی که مردم به آنها اقبال کرده اند، مانند دوره پنجم شورا توانستند در شورای شهر بیش از دو میلیون رای کسب کنند.
عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان خاطرنشان کرد: اما در دوره هایی که مردم اعتماد نکردند با 150 یا 200 هزار رای عقب مانده اند و مثلا کسی با ٣٥٠ هزار رأی نفر اول انتخابات شورای شهر تهران شده است.
رهامی افزود: بنابراین حتی اگر نارضایتی زیاد باشد باز هم صندوق های رای تعطیل نمی شود و انتخابات انجام می شود اما یک انتخابات سرد و خلوت و در واقع عقبه مردمی و پشتوانه نظام، کاهش می یابد.
وی تصریح کرد: فرض کنید فردی با 300 یا 400 هزار رای در یک شهر ٩-١٠ میلیونی نماینده مجلس یا رییس شورای شهر می شود. طبیعتا مجلس یا شورای شهری که به جای حضور 60 یا 70 درصدی مردم با حداقل آراء تشکیل شود، در حل مشکلات کلان، به علت عدم حمایت اکثریت مردم، نمی تواند به درستی عمل کند، در بعد بین المللی و جهانی هم اعتبار کمتری خواهد داشت.
رهامی تاکید کرد: امروزه، اعتبار و مشروعیت هر نظام سیاسی، وابسته به انتخابات و پارلمان قدرتمند است. پارلمانی که نماد حضور پر رنگ مردم سالاری است ، این موضوعی است که هم سران و دولتمردان کشور و هم نمایندگان مجلس و شوراها، توجهی کمتری به آن دارند.
وی دربخش دیگری از این گفت و گو اظهارداشت: بنابراین به نظر من ما نباید کلمه بن بست را به کار ببریم و این که بعضا گفته می شود کشور با بن بست مواجه است، صحیح نیست، چون بن بست سیاسی یعنی همه راهها بسته شده و راه نجات و گشایشی وجود ندارد، واقعیت این گونه نیست اما در حال حاضر راه سخت تر شده، مردم را به سختی می توان پای صندوق های رأی کشاند، مردم نگرانی های جدی نسبت به آینده زندگی خود و فرزندانشان دارند، روز بروز قدرت اقتصادی مردم کاهش می یابد و هزینه ها سرسام آور می شود.
این فعال سیاسی افزود: اگر نظامی نتواند در عرصه داخلی حمایت اکثریت مردم را همراه خود کند در عرصه خارجی و بین المللی باید کوتاه بیاید و این نکته مهم و نگران کننده ای است.
سیام* ن.ا **1336



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته

رحیم خاکی زهی به هلاکت رسید + بیوگرافی