ارتقای توانمندی های دفاعی با الحاق جنگنده های نسل 5

به گزارش خبرنگار سیاسی دفاعی خبرگزاری شبستان، کشورمان در سال های اخیر با تکیه بر دانش داخلی در زمینه تولید تجهیزات و ادوات نظامی پیشرفت های بسیاری را کسب کرده است در این مسیر جدا از اورهال ادوات نظامی و دفاعی در زمینه ساخت تجهیزات کاملا بومی نیز دستاوردهای بسیاری را کسب کرده است برای نمونه خط تولید جنگنده کوثر، اولین جنگنده بومی کشور ۱۲ آبان ماه با حضور «امیر سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش، «امیر سرتیپ امیر حاتمی» وزیر دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح، «امیر سرتیپ عزیز نصیرزاده» فرمانده نیروی هوایی ارتش و «امیر سرتیپ عبدالکریم بنی طرفی» مدیر عامل سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح افتتاح شد.

جت جنگنده کوثر در آئین 31 مرداد روز صنعت دفاعی با حضور «حجت الاسلام حسن روحانی»، رئیس جمهوری اسلامی ایران و «امیر سرتیپ امیر حاتمی»، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رونمایی شده بود. این جنگنده یک هواپیمای شکاری رهگیر است که مأموریت آن پشتیبانی نزدیک از حوزه رزم زمینی بوده و قابلیت مانور بسیار بالایی را دارا است.

این در حالی است پس از آن که مهرماه سال جاری بخش تازه ای از تجهیزات نظامی کشورمان در حوزه دریا رونمایی شد بنا به گفته جانشین فرمانده نیروی هوایی ارتش در آینده تمام خلبانان با جنگنده‌های ساخت کشور پرواز می‌کنند.

«امیر سرتیپ خلبان حمید واحدی» با بیان اینکه از دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می توان به ساخت جنگنده های کوثر و صاعقه اشاره کرد به رسانه ملی گفته بود: «امروزه غیورمردان کشور هواپیماهایی می سازند که باعث افتخار است. در 8 سال دفاع مقدس نیز نقش نیروهای هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بسیار تاثیرگذار بوده و اکنون نیروی هوایی ارتش پس از پیروزی انقلاب اسلامی تمام توان خود را به صورت خودجوش برای ساخت پیشرفته ترین هواپیماهای جنگی گذاشته است.»

در ادامه توسعه توانمندی های نظامی کشور به ویژه در حوزه هوایی قرار است جنگنده‌های نسل ۵ به نهاجا بپیوندد. امیر سرتیپ خلبان «مهدی هادیان»، معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در گفتگو با برنامه جهان سیاست رادیو ایران این خبر را داده و گفته است: «مردم مطمئن باشند به حول و قوه الهی این نسل از جنگنده‌ها را به نمایش خواهیم گذاشت و آمادگی داریم تا در ادامه راه شهدا و در راستای اجرای منویات مقام عظمای ولایت با قدرت از آسمان کشورمان دفاع کنیم.»

در جنگنده نسل پنجم علاوه براعمال فناوریهای قبلی در نظر گرفته شده بر استفاده چند منظوره از آن‌ها در شرایط بهینه نیز تأکید شده‌است. جنگنده نسل پنجم باید دارای ویژگی‌های جدیدی باشند که عبارتند از فناوری تغییر بردار رانش استفاده از مواد ترکیبی به میزان قابل توجه در اجزای اصلی ساختمان بال و بدنه ایجاد تغییر در سامانه‌های کنترل پرواز و بهره‌مند شدن از سامانه‌های هوشمند به گونه‌ای که وظایف خلبان را در طول پرواز به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.

جنگنده‌های نسل پنجمی عملیاتی در جهان عبارت است ازجنگنده F-22 ساخته کمپانی لاکهید مارتین که در سال ۲۰۰۵ وارد خدمت شد و جنگنده F-35 که در سال ۲۰۱۵ وارد خدمت شد و جنگنده چینی چنگدو جی ۲۰ که در سپتامبر سال ۲۰۱۷ وارد خدمت شد و جنگنده su-57 که قرار است در سال ۲۰۱۹ عملیاتی شود و پروژه‌های HAL AMCA و TAI TFX و جنگنده J-31 و میتسوبیشی X2 در حال حاضر تحت توسعه هستند.

بنابراین گزارش، در جنگنده‌های نسل پنجمی برای پایین آوردن سطح مقطع راداری بجای لبه حمله معمولی از طراحی رادارگریز chine بهره می‌برند و فاقد کانارد هستند ولی در su-57 ورودی هوا کشیده شده‌است (بصورت کشیده طراحی شده) و در J-20 از کانارد استفاده شده که این با اصل ویژگی‌های رادار گریزی تناقض دارد تمامی جنگنده‌های نسل پنجمی برای رادار گریزی بیشتر از سکان عمودی‌های V شکل بهره می‌برند و برای مانورپذیری بالا از قابلیت تغییر بردار رانش بهره می‌برند تمامی جنگنده‌های نسل پنجمی برای رادارگریزی بیشتر و سطح مقطع راداری پایین دارای دهلیزهای حمل تسلیحات داخل بدنه هستند اگرچه برای مأموریت غیر رادار گریز قابلیت حمل تسلیحات در زیر بال را دارا هستند و همچنین در ساختار بدنه از درصد بالایی از کامپوزیت بهره می‌برند که باعث کاهش سطح مقطع راداری و کاهش وزن می‌شود.

این گزارش می افزاید: نسل بندی جنگنده ها به سال ساخت آن بستگی ندارد بلکه مربوط به یک سری ویژگی هایی است که در آنها به کار گرفته شده است (1) که در متن زیر به معرفی آنها می پردازیم:

جنگنده های نسل اول (میانه دهه ١٩٤٠ تا میانه دهه ١٩٥٠)

جنگنده های جت نسل اول در اواخر جنگ جهانی دوم ظاهر شدند. یکی از انواع مشهور آنها Messerschmitt Me 262A است که به علت مشکلات فنی هرگز به تولید انبوه نرسید. کارشناسان بر این باورند که چنانچه آلمان نازی می توانست این جنگنده را در تعداد انبوه بکارگیرد، سرنوشت جنگ در هوا تغییر می یافت. مسراشمیث ام ای ٢٦٢ از نظر سرعت و قابلیت مانور بسیار برتر از جنگنده های رایج آن زمان مجهز به موتور پیستونی بود.

جنگنده های نسل اول دارای ظاهری شبیه به جنگنده های ملخی قدیمی تر بودند. سلاح غالب آنها توپ های خودکار با کالیبر بین ١٢ تا ٣٧ میلی متر بود. برخی از آنها حتی دارای بالهای راست معمولی بودند،‌ بر خلاف تمامی جنگنده های جت امروزی که بالهای به عقب برگشته دارند. سرعت همگی آنها زیر سرعت صوت (ترانسونیک) بود.

معروفترین نمونه جنگنده های جت نسل اول را می‌توان میگ ١٥ روسی دانست که ظهور آن در آسمان کره شمالی برتری هوایی آمریکا را دچار تزلزل جدی ساخت. میگ ١٥ در ارتفاعی می توانست پرواز کند که جنگنده های جت آمریکایی به آن نمی رسیدند. این جنگنده سریعترین هواپیمای جت زمان خود نیز بشمار می رفت. تنها مهارت بالاتر خلبانان آمریکایی جنگنده های F-86 Saber بود که توانست از برتری هوایی مطلق هواپیماهای کره شمالی که با ترکیبی از خلبانان روسی، چینی وکره شمالی پرواز می کردند جلوگیری کند.

جنگنده های نسل دوم (میانه دهه ١٩50 تا اوایل دهه ١٩٦٠)

درس هایی که از جنگ کره آموخته شد همراه با پیشرفت های صورت گرفته در فناوری آیرودینامیک همچون بال‌های به عقب برگشته و بالهای دلتا شکل که مقاومت کمتری در برابر هوا ایجاد می‌کنند و نیز ابداع آلیاژهای سبک و محکم آلومینیوم، منجر به بروز جنگنده های جت نسل دوم گشت. این جنگنده ها با استفاده از سیستم پس سوز توانستند سرعت صوت را برای اولین بار پشت سر بگذارند و در پرواز افقی بتوانند با سرعت های بالای صوت به مدتی طولانی حرکت کنند.

پیشرفت فناوری الکترونیک منجر به پیدایش سیستم های رادار قابل حمل توسط هواپیما گردید. بدین ترتیب این هواپیماها می توانستند فراسوی قدرت دید خلبان به رهگیری و کشف دشمن بپردازند. موشک های جستجوگر حرارتی که به دنبال حرارت ساطع شده از موتور و بدن هواپیمای هدف می‌گردند برای اولین بار ظاهر شدند. نمونه های اولیه موشک های هدایت شونده توسط رادار نیز ابداع شدند ولی چندان قابل اعتماد نبودند. در نتیجه مجهز شدن این هواپیماها به موشک های هوا به هوای هدایت شونده توسط رادار، جنگ نزدیک و تعقیب و گریز هوایی (dog fighting) از اهمیت کمتری نسبت به هواپیماهای نسل اول برخوردار بود.

یکی از مشهورترین هواپیماهای نسل دوم، میگ ٢١ بود که در جنگ ویتنام توسط کره شمالی مورد استفاده قرار میگرفت. میگ ٢١ نیز در زمان خود پیشرفته ترین جت جنگی بشمار می رفت و رکورد سرعت را تا مدتها از آن خود کرده بود. میگ ٢١ اختصاصا برای حمله به بمب افکنهای بلندپرواز بی ٥٢ آمریکا ساخته شده بود. از سال ١٩٥٩ تا ١٩٩٠ حدود ١٢٠٠٠ عدد از این جنگنده ها در شوروی و کشورهای اقمار آن ساخته شد. بدین ترتیب این هواپیمای جنگی رکورد بیشترین میزان تولید شده را نیز در اختیار خود دارد. این جت جنگی در جنگ ایران و عراق نیز مورد استفاده عراق قرار گرفت ولی بزودی مقهور توانایی خلبانان ایرانی که در رهگیری هوایی با هواپیماهای اف ٤ فانتوم خود بسیار قابل بودند گردید.

جنگنده های نسل سوم (اوایل دهه ١٩٦٠ تا دهه ١٩٧٠)

در این جنگنده ها سیستم های هدایت آنالوگ جایگزین سیستم های قدیمی تر شده و افزایش قدرت مانور نتیجه بهبود خواص آیرودینامیکی هواپیماها بود. سیستم های رادار پیشرفته تر شده و موشک های هوا به هوای مدرنتری ظاهر گشتند. این هواپیماها دارای قابلیت حمله به اهداف زمینی توسط موشک های هوا به زمین همچون AGM-65 Maverick بودند.

یکی ازموفقترین هواپیماهای جنگی نسل سوم فانتوم اف -٤ آمریکایی بود که بطور وسیعی در جنگ ویتنام مورد استفاده قرار گرفت. فانتوم اف - ٤ یک هواپیمای چند منظوره بود که علاوه بر چالاکی در درگیری های هوایی، می توانست به اندازه یک بمب افکن سنگین زمان جنگ جهانی دوم بمب حمل کند. در جنگ ویتنام فانتوم های اف- ٤ توانستند حدود ٢٨٠ هواپیمای ویتنام شمالی را در جنگ های هوایی سرنگون کنند.

جنگنده های نسل چهارم (دهه ۱۹۷۰ تا میانه دهه ۱۹۹۰)

جنگنده های نسل چهارم حاصل پیشرفت در تجهیزات هدایت خودکار هواپیما و بکارگیری نظریات مربوط به افزایش قابلیت های آیرودینامیکی هواپیماهای جت بودند. در این جنگنده ها به جای تکیه صرف بر سرعت و ارتفاع پرواز، به قابلیت ایجاد تغییرات سریع در سرعت، ارتفاع و جهت پرواز تکیه شده بود. اهرم های مکانیکی بتدریج جای خود را به کنترل های الکترونیکی و دیجیتالی دادند.

سایر پیشرفت های خیره کننده در هواپیماهای این نسل شامل رادار کنترل آتش پالس-داپلر، نمایشگرهای تمام دیجیتال بالاسری (head-up displays) و نمایشگرهای چند منظوره بود که بتدریج به ابزارهای اساسی هواپیماها تبدیل شدند. مواد کمپوزیتی به شکل المان‌های سازه ای لانه زنبوری از آلومینیوم و لایه های اپوکسی گرافیتی در سطوح کنترل پرواز و پوسته هواپیما بکار رفتند که باعث کاهش قابل ملاحظه وزن هواپیماها و افزایش قابلیت حمل بار آنها شد.

جنگنده های این نسل از قابلیت مانور بالایی برخوردار بوده و در تعقیب وگریز هوایی بسیار برتر از نسل پیشین خود هستند. نمونه عالی یک جنگنده نسل چهارم اف ١٥ ایگل آمریکا است که دارای تمام ویژگی های یک جنگنده برتری هوایی است. نمونه دیگریاز این جنگنده به نام اف ١٥ استرایک ایگل برای ایفای نقش دوگانه جنگنده بمب افکن طراحی شده است. به اف ١٥ نام روبات پرنده لقب داده اند زیرا پرواز عملا توسط یک کامپیوتر مرکزی که فرمانهای خود را از خلبان و سایر حسگرها و منابع ورودی هواپیما می گیرد، کنترل می شود. اف ١٥ موفق ترین هواپیمای جنگی دنیا محسوب میشود، زیرا در ازای ١٠٠ مورد شکار هواپیمای دشمن درطول بکارگیری این هواپیما توسط کشورهای مختلف، حتی یک عدد از این هواپیماها نیز در جنگ سرنگون نشده است.

یکی از خیره کننده ترین ویژگی های این گونه هواپیماها، قابلیت رادارگریزی یا stealth است که باعث می شود اثر بجای گذاشته شده توسط این هواپیماها بر روی صفحه رادار دشمن به حداقل برسد. البته قابلیت رادارگریزی کامل در جنگنده های نسل پنجم به تکامل خود رسیده است. اشکال زیر برخی از جنگنده های نسل چهارم را نشان می دهند.

جنگنده های نسل ٤.٥

پایان جنگ سرد در سال ١٩٩١ باعث شد دولت ها به میزان زیادی بودجه نظامی خود را کاهش دهند. توسعه پژوهش در زمینه صنایع هوایی نیز کاهش یافت. در طرف دیگر کاهش موجودی صنایع هوایی باعث تمرکز آنها بر توسعه سلاح های پیشرفته تر در کمیت های محدودتر گردید. پیشرفت تکنولوژی میکروچیپ و نیمه هادی منجر به توسعه نسلی واسطه ای از جنگنده ها به نام جنگنده های نسل چهار و نیم گردید.

ویژگی های اصلی این زیرنسل عبارتند از سیستم های هدایت خودکار دیجیتالی پیشرفته و مواد پیشرفته هوا-فضا،‌ کاهش اثر هواپیماها بر صفحه رادار (رادارگریزی در محدوده فرکانس های رادیویی) و یکپارچگی بالا میان سیستم هدایت و آتش. تکنولوژی های کلیدی بکار رفته در سلاح‌های این جنگنده ها عبارتند از موشک های هوا به هوا با برد فراتر از دید مرئی (beyond-visual-range)، سیستم هدایت سلاح با استفاده از GPS، رادار های solid-state phased-array، دوربین های کار گذاشته شده در کلاه خلبان و لینک های داده ضد پارازیت. قابلیت thrust vectoring نیز بر قابلیت مانور هواپیماها تا حد زیادی می افزود. جنگنده های این نسل عمدتا چند منظوره هستند و برای درگیری هوایی و حمله به اهداف زمینی بطور توام ساخت شده اند.

جنگنده های نسل پنجم (٢٠٠٥ تاکنون)

نسل پنجم جنگنده های برتری هوایی در جنگنده لاکهید مارتین/بوئینگ اف ٢٢ راپتور تجلی پیدا کرده است. این ماشین های جنگی حاصل آخرین پیشرفت ها درصنایع هوافضا و الکترونیک می‌باشند و برای عمل در یک فضای جنگی کاملا شبکه ای و با قابلیت رادارگریزی حداکثر طراحی شده‌اند. ویژگی های این نسل از جنگنده ها را می توان بشرح زیر برشمرد:

استفاده از رادارهای چندوظیفه‌ای AESA با پهنای باند بالا و احتمال پایین اختلال در انتقال داده ها. رادارهای AESA امواج خود را در طول باندهای فرکانسی متعددی ارسال می کنند که امکان تشخیص آنها را از نویز پس زمینه ای برای رادارهای دشمن بسیار دشوار می سازد. بدین ترتیب هاپیمای جنگنده می تواند بسیار پنهان از دید رادار بماند.

سیستم آگاهی موقعیتی برای جستجو و ردیابی مادون قرمز SAIRST که بطور خودکار تمامی اهداف دشمن را در اطراف هواپیما شناسایی می کند. استفاده از مدارهای مجتمع بسیار سریع VHSIC با دیتاباس های پرسرعت برایپردازش اطلاعاتی که از تمامی سنسورهای هواپیما به کامپیوتر مرکزی آن ارسال می‌شوند.

استفاده از موتورهایی با قابلیت thrust-vectoring با نازل های خروجی متغیر که با هدایت جریان جت گاز خروجی در مسیر دلخواه بر قدرت و قابلیت مانور هواپیما می افزایند و در عین حال مسافت نشست و برخاست هواپیما را بسیار کوتاه می‌کنند.

قابلیت سوپرکروز که حرکت طولانی مدت با سرعت بالای صوت را بدون استفاده از سیستم پس سوز امکان پذیر می‌سازد. این امر علاوه بر کاهش مصرف سوخت و افزودن بر برد هواپیما، از خط اثر حرارتی هواپیما درنبردهای هوای شدید می کاهد. رادارگریزی حداکثری که با استفاده از تکنولوژی های نوین طراحی آیرودینامیکی ومواد ویژه جاذب امواج رادار به انجام رسیده است. تمامی این ویژگی ها به جنگنده نسل پنجم قابلیت از بین بردن هواپیمای دشمن در اولین برخورد را می دهد./

(1). تالیف: اصغر ناصری ([email protected]) -- مهرماه ١٣٨٩

پایان پیام/50