بایدهای بهداشت صدا در قصه گویی

به گزارش خبرنگار فرهنگی، خبرگزاری شبستان، «سعید مجیدی» عصر امروز( دوشنبه، ۲۴ دی) در هفتاد و سومین نشست توسعه و ترویج فرهنگ کتابخوانی که با عنوان «صدا و بیان قصه گو و ترویج خواندن» در کتابخانه مرجع کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، گفت: امروزه در جهان معاصر، علم به حوزه های صدا از جمله فن بیان و قصه گویی وارد شده است. آنالیز کردن صدای افراد و تمارینی که برای صدا داده می شود، صدا سازی نام دارد. دیافراگم با تمارینی تقویت می شود و صدا در این صورت برد بیشتری پیدا می کند.

این کارشناس هنرهای آوایی، نویسنده و مترجم اظهار داشت: قصه گویان بزرگ معتقد هستند که قصه به شرطی فردی می شود که قصه گو به زیر و بم صدا، درنگ، سکوت ، بازخورد مخاطب و زبان بدن توجه داشته باشد. لب های قصه گو باید فعال باشد نه منفعل و تمارینی برای این کار داده می شود. صدای هر فرد زیبایی خاص خود را دارد که این زیبایی با تمرین بیشتر می شود.

وی با بیان اینکه قصه گو باید مراقب صدای خود باشد، ابراز کرد: قصه گو باید به سردی و گرمی و بزرگی محیط توجه داشته باشد.عدم مراقبت از صدا باعث خش دار شدن آن می شود. صدا چهار فاکتور دارد؛ شدت، زیر و بم، طنین و کشش. صدای خانم‌نشیبا به طور خدادادی طنین خوبی دارد.علم روز می گوید ، می شود روی صدا کار کرد تا زیبا شود و تمارینی برای این منظور وجود دارد.

مجیدی اضافه کرد: قصه گو باید به بهداشت دهان و دندان توجه داشته باشد. شیوه تنفسی باید اصلاح شود؛ اکثر ما درست تنفس نمی کنیم، تنفس درست باعث می شود که قصه گو صدا کم نیارد.

مجیدی با بیان اینکه قصه گو باید بهداشت صدا را رعایت کند، تصریح کرد: خواب و آب کافی برای صدا مفید است. قصه گو باید به آواها احاطه داشته باشد. داشتن لهجه در قصه گویی اشکال ندارد. مرحوم حسین پناهی بیان قوی داشت و فاکتور آن ، لهجه ای بود که از بوم خود وام گرفته بود. مهران مدیری در طنز شب های برره، لهجه ساخت.

این کارشناس هنرهای آوایی در پایان تاکید کرد: در قصه گویی باید از درنگ، سکوت و مکث استفاده بجا و مناسب شود؛ سکوت امروزه در قصه گویی مدرن نقش و اهمیت بسزایی دارد.

پایان پیام/31