به گزارش فرتاک ورزشی،

بازی با چین، یکی از بهترین، بازی‌های ایران در دوران کی‌روش بود. تیمی که هم خوب حمله می‌کرد و هم دفاع. به نظر می‌رسد تیم ایران به بلوغ کامل رسیده است. «چشم نواز» واژه‌ای است که این روزها می‌شود برای بازی تیم ملی به کار برد.

بعد از 15 سال به نیمه نهایی آسیا رسیدیم. آخرین بار با مربی‌گری برانکو به نیم نهایی رسیدیم. ایران برانکو در نیمه نهایی با آن پنالتی معروف یحیی گل‌محمدی، بازی را به چین باخت. بازی که فردوسی‌پور خطاب به یحیی گفت:« چه وقت چیپ زدن بود آقای گل محمدی»

کی‌روش قبل از بازی با چین اعلام کرد دوست ندارد تیمش چهره یک تیم مدعی را داشته باشد. این حرف به خاطر این نیست که کی‌روش بازیکنان‌اش را باور ندارد بلکه او فوتبال را به خوبی می‌شناسد و می‌داند در همین فوتبال تیمی مثل یونان اروپا را فتح می‌کند و آلمان در خاک برزیل، 7 گل به طلایی پوشان می‌زند. پاهای کی‌روش روی زمین است و تا وقتی جام را لمس نکند، به آسمان نمی‌پرد‌. کی‌روش گام به گام برای رسیدن به رویاهایش تلاش می‌کند.

سه گل ایران، نشان داد که کی‌روش چقدر خوب تیم چین را آنالیز کرده بود. کی‌روش بادیدن بازی‌های چین فهمیده بود، مدافعان این تیم، پراشتباه هستند و به خاطر همین به سردار و آزمون دستور داد تا آخربه دنبال همه توپ‌ها بروند تا چینی‌ها مجبور به اشتباه شوند. استراتژی که درست بود و باعث شد حالا ایران در مرحله نیم نهایی باشد.

تیم ایران سال‌هاست جزء بهترین تیم‌های آسیاست. در تمام این سال‌ها در حالی که ما خوب بودیم، باخت‌هایی داشتیم که هیچ کس آن را باور نمی‌کند. باخت به قطر در مقدماتی جام جهانی 98 فرانسه و باخت به بحرین در مقدماتی جام جهانی 2002 کره و ژاپن نمونه بارز این بازی هاست. حالا اما خیال بسیاری از ما راحت است و به ساق‌های بازیکنان تیم ملی و تفکر مربی اطمینان داریم. عصر باخت‌های ناباورانه به پایان رسیده است.

آخرین زوج خطرناک تیم ملی ایران در خط حمله به زمان « دایی - خداداد» بر می‌گردد. آزمون و طارمی اما حالا در حال تبدیل شدن به خطرناک‌ترین و وحشتناک ترین زوج آسیا هستند.

ما گل نمی‌خوریم. این یک حُسن بزرگ برای تیم کی‌روش است. تیمی که در بازی‌هایی مانند جام ملت‌ها و جام جهانی گل نخورد می‌تواند به موفقیت امیدوار باشد.

حتی وقتی «VAR» هم هست ما ایرانی‌ها به داوری‌ها اطمینان نداریم از بس که ناداوری و نامهربانی در قاره کهن دیده‌ایم.

در حالی که بسیاری از تیم‌های ورزشی در جهان لباس چینی به تن می‌کنند، بازکنان تیم ملی چین، لباس «نایکی» می‌پوشند. لباس‌هایی که سالانه ۱۴.۵ میلیون یورو برای چین درآمد دارد.

چینی‌ها تقریبا در تمام رشته‌های ورزشی سرآمد هستند به جز فوتبال. حالا دارند با سرمایه‌گذاری کاری می‌کنند که در سال‌های آینده یکی از قطب‌های آسیا و حتی جهان شوند. با برنامه ریزی و سرمایه‌گذاری هر نشدنی، شدنی می‌شود.

نویسنده: مصطفی داننده

برای ورود به کانال تلگرام فرتاک ورزشی کلیک کنید.