نیویورک تایمز: خروج از ناتو یعنی یک افتضاح در سیاست خارجی آمریکاست

در تفسیر این روزنامه آمریکایی آمده است: زمزمه آن مطرح است که دونالد ترامپ رییس جمهوری در فکر این است که از ناتو خارج شود.
این ایده که آمریکا امکان دارد از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی با نام اختصاری ‘ناتو’ خارج شود، یک ایده غیرواقعی و وهمی است.
ائتلاف ناتو که اکنون شمار اعضای آن به ۲۹ کشور می رسد، اصل و اساس حفظ ثبات و امنیت ‘ترانس آتلانتیک’، یعنی دو سوی اقیانوس اطلس است. همه صلح و آرامش و پیشرفت و موفقیت هفت دهه گذشته این قلمرو فراخ، مرهون این ائتلاف است.
یکی از رسالت های بزرگ این ائتلاف در عرض این ۷۰ سال این بوده که روسیه درنده خو را از این قلمرو دور نگاه دارد و مانع از دخول او به این قلمرو شود. یکی دیگر از رسالت های این ائتلاف بسیار مهم، مشارکت نظامی با آمریکا است تا مبادا روزی تجربه ورود و جنگیدن سربازان آمریکایی در خاک قاره اروپا تکرار شود.
اما بار دیگر تکروی های رییس جمهور ترامپ مشکل ساز شده و زمزمه عقب نشینی آمریکا از ناتو مطرح است.
مساله آنقدر مهم و خطرناک است که کنگره سکوت را جایز ندانسته و وارد عمل شده تا اجازه ندهد چنین چیزی اتفاق بیافتد.
مجلس نمایندگان که در کنترل دمکراتها است روز ۲۲ ژانویه (۲ بهمن) با مجموع آراء ۲۲ – ۳۵۷ رای، به مصوبه ای دو حزبی رای داد که دستان ترامپ را بابت اینکه بودجه فدرال را صرف هزینه های بس گزاف خروج از ناتو بنماید، می بندد.
لازم است، سنا در کنترل جمهوریخواهان عقبه کار را بگیرد و مصوبه مجلس نمایندگان را تصویب کند و یا با تصویب لایحه ای جداگانه که مورد پیشنهاد گروهی از سناتورهای هردو جناح است، رای بدهد.
این طرح ترامپ را موظف می کند هرگاه تصمیم بگیرد ‘عضویت آمریکا در ناتو را یا تعلیق کند، یا پایان بدهد، و یا از آن خارج شود’، این تصمیم گیری حتما باید به تصویب دو سوم نمایندگان سنا برسد.
خروج از ناتو یعنی یک افتضاح در سیاست خارجی آمریکا.
خروج از ناتو یعنی فرسایش قدرت نفوذ آمریکا در قاره اروپا.
خروج از ناتو یعنی جسورتر شدن ‘ولادیمیر پوتین’ رهبر روسیه. پوتین در رویای آن است که روزی زمین خوردن ناتو را به چشم ببیند تا بی هیچ مانعی هر کجای دنیا که دلش خواست بتازد و سلطه سیاسی و نظامی خود را بر آن حاکم سازد.
اما به نظر می رسد اهمیت فوق العاده این موضوع، چندان برای ‘میچ مک کانل’ رهبر اکثریت سنا تفهیم نیست. ظاهرا به نظر نمی رسد چنانچه ترامپ چنین تصمیمی بگیرد، مک کانل جلوی آن خواهد ایستاد.
ترامپ مدتها است که تهدید به خروج از ناتو می کند. ترامپ از همان اوان کار خود همواره تهدید می کرده که نسبت به ناتو خوش بین نیست و همواره به متحدان واشنگتن در این ائتلاف قلدری می کند و می گوید که باید سهم بیشتری در تامین بودجه دفاعی این سازمان بپردازند.
البته این نظر کاملا صحیح است که هزینه های ناتو بسیار بالا رفته است. اما بالا رفتن این هزینه ها در دوره های ریاست جمهوری مقامات سلف ترامپ اتفاق افتاده است. آنها بودند که خواستار بالا رفتن هزینه های نظامی سازمان شدند، اما هیچگاه در انجام تعهدات خود در قبال ناتو سست اراده نشدند.
اما گویا ترامپ در این عقیده راسخ است.
او در عرض یک سال گذشته چندین بار بطور خصوصی به مقامات دولت خود گفته که می خواهد از ناتو خارج شود. او به ناتو به عنوان یک تخلیه کننده جیب آمریکا نگاه می کند.
تا پیش از این تیم امنیت ملی ترامپ و به خصوص در رأس آنها ‘جیم متیس’ وزیر دفاع سابق، عاقلانه جلوی عملی شدن این خواست رئیس جمهور را می گرفت.
متیس چندی پیش استعفا کرد، با اعتراض به این مساله که رئیس جمهور اهمیتی برای ائتلاف های بس مهم آمریکا قائل نیست
‘مایک پمپئو’ وزیر خارجه و ‘جان بولتون’ مشاور امنیت ملی نیز مخالف خروج آمریکا از ناتو هستند اما این دو ظاهرا در متقاعد ساختن ترامپ به تجدید نظر در این فکر چندان استوار نیستند.
ترامپ با خروج از یک سری ائتلاف های آمریکا این ابهام را ایجاد کرده که، آیا دولت ترامپ قابل اعتماد هست یا نه؟
ترامپ قبلا از ‘توافق پاریس’ در مورد آب و هوای کره زمین خارج شده است. از ‘توافق مشارکت ترانس پاسیفیک ( دو سوی اقیانوس آرام)’ خارج شده است. تهدید می کند ‘ پیمان نیروهای هسته ای میانجی’ را دور خواهد انداخت.
مشخص نیست آیا از زاویه نگاه قانون، قانونگذاران این اختیار و قدرت را دارند که تصمیم گیری ترامپ برای خروج از ناتو را باطل کنند یا نه.
به گزارش ایرنا، نیویورک تایمز نوشت: بسیاری از حقوقدانان می گویند که رئیس جمهور قانونا می تواند یکجانبه و بدون جلب رضایت کنگره از پیمان ها خارج بشود اما برخی دیگر معتقدند که کنگره بارها به وضوح مشخص کرده که پیمان ناتو در مقایسه با سایر پیمان ها، یک ‘استثنا’ است.
اینک لحظه آن است که کنگره اجازه ندهد اصلا کار به این بحث ها بکشد.