چرا روحانی برای پیشبرد اهداف سیاسی اش ،به روش هاشمی عمل نمی کند؟


چرا روحانی برای پیشبرد اهداف سیاسی اش ،به روش هاشمی عمل نمی کند؟

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم سردبیر خود نوشت:در عالم سیاست که سهل است در همه عوالم امکان ندارد شما چیزی را بدون پرداخت هزینه به دست آورید. برجام هم اگر در دولت اول روحانی به نتیجه رسید رایگان به دست نیامد. یک انرژی و وفاق و همکاری ملموس، نه در حد شعار، بلکه واقعی و عینی، به وجود آمد و کار برجام را پیش برد.

یادتان باشد هزینه مخالفت با برجام آنقدر بالا بود که مخالفان و منتقدان مخالفت و انتقاد خود را لابه‌لای ده‌ها ملاحظه سیاسی و اقتصادی لاپوشانی می‌کردند. برعکسش ماجرای سی‌اف‌تی؛ کار به جایی رسیده که موافقان مجبورند موافقت‌شان را لابه‌لای ملاحظات سیاسی و اقتصادی و دیپلماتیک لاپوشانی کنند. اتفاقا انتقادی هم که طرفداران دولت به دولت دارند همین است که گویی هیچکس حاضر نیست هزینه چنین لایحه‌ای را بپردازد. به جای آن مخالفان با دست باز به میدان آمده‌اند و حاضرند بهایی سنگین‌تر از رویارویی با دولت بپردازند و جلوی تصویب را به هر قیمتی بگیرند.

در سیاست کسی برای‌تان فرش قرمز پهن نمی‌کند. در هیچ کجا هیچ سیاستمداری در هیچ سطحی کامروای مطلق نیست. همه در مواقعی سرشان به دیوار سفت می‌خورد و جلوی پای‌شان سنگ انداخته می‌شود. درست است که همه شعار می‌دهند چوب لای چرخ دولت نباید گذاشت، اما این طبیعی‌ترین اقدامی است که رقبا می‌کنند و هر کجا دست‌شان برسد چوب لای چرخ دولت می‌گذارند. انتظار شدیدتر و غلیظ‌تر از این نوع مخالفت‌ها را هم باید داشت.

بعید می‌دانم روحانی به این بدیهیات سیاسی تفطن نداشته باشد. حتما دارد. اما شاید مشاورانش آنچنان‌که او این روزها احتیاج دارد، همپایش نمی‌دوند و حواس‌شان به امور مملکت و به تحرکات منتقدان نیست. مشکلی هم که ما طرفداران دولت داریم همین است که چرا از آن روحانی هوشیار دانا و کیس و سیاس و دیپلمات خبری نیست؟

سخنرانی اخیر روحانی درباره حجاب چیز عجیب و غریبی نبود. شبیه این حرف‌ها را قبلا هم زده بود. اما کدام مشاور از او خواسته بود در این شرایط چنین مباحثی را پیش بکشد؟ ضرورتش چه بود؟ آیا حدس نمی‌زد که این بحث‌ها درهای جدیدی از دعوا را به رویش باز کند؟ الان در دعوا کم به رویش باز است که باید دنبال در جدید بگردد و جبهه جدید باز کند؟ حرفم را خلاصه کنم. روحانی مسیر سخت و پیچیده‌ای را ناچار است عبور کند. برای عبور از این مسیر اتفاقا باید به سلف سیاسی خود رجوع کند و بعضی از زیرکی‌های او را مطابق با شرایط امروز به‌ کار بندد. راه‌ها در داخل و خارج به روی او باز نیست. اما از اتفاق هاشمی خوب تشخیص داده بود که اگر بنا باشد کسی از این راه‌های سخت و صعب بگذرد شیخ دیپلمات است. اما شیخی که اولا به درستی کار و تصمیمش مطمئن باشد، ثانیا از پرداخت هزینه نهراسد، ثالثا از لابیرنت قدرت راهی به باریکی مو و به برندگی شمشیر باز کند... صریح‌تر از این بگویم؟ برای اینکه نظام را از گردنه 97 و 98 عبور دهند لازم است هوشیارتر و فعال‌تر عمل کنند نه منفعل و احساسی و مضطرب.

17302

کد خبر 1227190

روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

قتل خونین همسر با دستور زن خیانتکار+گفتگو با متهم