روایتی عجیب از برخورد حضرت زهرا(س) با قاتلان فرزندش حسین (ع)

خبرگزاری تسنیم: ماجرای عاشورا یکی از ننگین‌ترین و شوم‌ترین مقاطع تاریخ اسلام محسوب می‌شود که طی آن امت اسلام به سرکردگی منافقان و کوردلان، جگرگوشه پیامبر (ع) و فاطمه زهرا (س) را به ناحق از دم تیغ گذراندند و ظلمتی ایجاد کردند که تاریکی آن در طول تاریخ بر جامعه اسلامی سایه گستراند. نشان به اینکه تا مدت‌ها حکومت اسلامی توسط نا اهلانِ از امت پیامبر (ص) یعنی بنی‌امیه و بنی‌العباس اداره شد و به این ترتیب فساد سراسر جوامع اسلامی را فرا گرفت تا حدی که در هر دوره از تاریخ اسلام شاهد شهادت برترین خوبان بشریت یعنی ائمه (ع) توسط این گروه شوم هستیم.

از این جهت کاری که قاتلان و بانیان واقعه عاشورا انجام دادند، به قدری قبیح بود که در هر دوره مورد لعن و نفرین ائمه (ع) قرار گرفت و در این راستا زیارتنامه‌ای به نام زیارتنامه عاشورا از سوی ائمه (ع) برای شیعیان صادر شد که اساس آن لعن بر قاتلان امام حسین (ع) و اصحاب ایشان است. بر اساس روایات، خداوند این قاتلان کوردل را در عرصه‌های مختلف از جمله قیامت مورد سخت‌ترین عقوبت قرار می‌دهد. امام رضا (ع) در روایتی به نقل از رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: «واى بر ستمگران به اهل بیت من؛ گویا مى‌بینم آنان را که فرداى قیامت، با منافقان در دَرک و طبقه پائین‌ترینِ آتش هستند؛ الوَیلُ لِظَالِمِى أَهلِ بَیتِى؛ کَأَنِّى بِهِم غَدًا مَعَ المُنَافِقِینَ فِى الدَّرْکِ الاسفَلِ مِنَ النَّار.»

همچنین امام باقر (ع) به روایتی عجیب از برخورد حضرت زهرا (س) با قاتلان فرزندش حسین (ع) در عرصه قیامت اشاره می‌فرمایند که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.

حضرت فرمود:، چون روز قیامت شود، خداوند تمامى اولین و آخرین را در سرزمین واحدى گرد آورد، سپس منادی را فرمان دهد و او صدا زند: چشمانتان را فرو خوابانید و سرهاى خود را به زیر اندازید تا فاطمه دخت محمّد از صراط عبور کند. فرمود: پس تمام آفریدگان چشمان خود را فرو خوابانند و فاطمه (س) در حالى که بر مرکبى از مرکب‌هاى بهشتى سوار شده و هفتاد هزار فرشته وى را مشایعت مى‏‌کنند، وارد صحنه محشر شود، سپس در جایگاهى شریف از جایگاه‌هاى قیامت توقف کند و از مرکبش فرود آید و پیراهن خون آلود حسین بن على (ع) را به دست گیرد و گوید:

اى پروردگار من، این پیراهن فرزند من است و تو مى‏‌دانى که با او چه‌‏ها شد! از جانب خداوند عزّ و جل ندا آید: اى فاطمه، من خرسندى تو را خواهانم. عرض مى‌‏کند: اى پروردگار من، براى من از قاتلش انتقام بگیر. خداوند به پاره‌‏اى از آتش فرمان دهد، از دوزخ بیرون آمده و تمام کشندگان حسین بن على (ع) را مانند پرنده‏‌اى که دانه از روى زمین بر مى‏‌چیند مى‏‌رباید، سپس همه را بسوى‏ آتش مى‏‌برد، و آنان در آتش به انواع عذاب معّذب شوند. آنگاه فاطمه (س) بر مرکب خود سوار مى‏‌شود و در حالى که فرشتگان مشایعت‏‌کننده با او هستند و فرزندان آن حضرت از جلو و دوستان فرزندانش از طرف راست و چپ وى هستند، داخل بهشت می‌شود.

قَالَ‏ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ ثُمَّ أَمَرَ مُنَادِیاً فَنَادَى‏ غُضُّوا أَبْصَارَکُمْ وَ نَکِّسُوا رُءُوسَکُمْ حَتَّى تَجُوزَ فَاطِمَةُ ابْنَةُ مُحَمَّدٍ ص. الصِّرَاطَ قَالَ فَتَغُضُّ الْخَلَائِقُ أَبْصَارَهُمْ فَتَأْتِی فَاطِمَةُ ع. عَلَى نَجِیبٍ مِنْ نُجُبِ الْجَنَّةِ یُشَیِّعُهَا سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ فَتَقِفُ مَوْقِفاً شَرِیفاً مِنْ مَوَاقِفِ الْقِیَامَةِ ثُمَّ تَنْزِلُ عَنْ نَجِیبِهَا فَتَأْخُذُ قَمِیصَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع. بِیَدِهَا مُضَمَّخاً بِدَمِهِ وَ تَقُولُ یَا رَبِّ هَذَا قَمِیصُ وَلَدِی وَ قَدْ عَلِمْتَ مَا صُنِعَ بِهِ فَیَأْتِیهَا النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا فَاطِمَةُ لَکِ عِنْدِی الرِّضَا فَتَقُولُ یَا رَبِّ انْتَصِرْ لِی مِنْ قَاتِلِهِ فَیَأْمُرُ اللَّهُ تَعَالَى عُنُقاً مِنَ النَّارِ فَتَخْرُجُ مِنْ جَهَنَّمَ فَتَلْتَقِطُ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع. کَمَا یَلْتَقِطُ الطَّیْرُ الْحَبَّ ثُمَّ یَعُودُ الْعُنُقُ بِهِمْ‏ إِلَى النَّارِ فَیُعَذَّبُونَ فِیهَا بِأَنْوَاعِ الْعَذَابِ ثُمَّ تَرْکَبُ فَاطِمَةُ ع. نَجِیبَهَا حَتَّى تَدْخُلَ الْجَنَّةَ وَ مَعَهَا الْمَلَائِکَةُ الْمُشَیِّعُونَ لَهَا وَ ذُرِّیَّتُهَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَ أَوْلِیَاؤُهُمْ مِنَ النَّاسِ عَنْ یَمِینِهَا وَ شِمَالِهَا. (عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، جلد ۱۱، ص. ۹۲۲)