دموکراسی آمریکایی از نظر تا عمل/ وضعیت مردم سالاری در آمریکا

به گزارش خبرنگار مهر، چهارمین همایش ملی مردم سالاری دینی با عنوان «مردم سالاری دینی، جهان اسلام و غرب» صبح امروز یکشنبه ۲۸ بهمن ماه در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

فؤاد ایزدی در این نشست با موضوع «دموکراسی آمریکایی از نظر تا عمل» سخنرانی کرد. وی گفت: غرب و به خصوص آمریکا در حوزه مردم سالاری مدعی ما هستند. اگر اظهارات دیروز مایک پنس را شنیده باشید یا اظهارات چند روز قبل پومپئو در کنفرانس ورشو و صحبت هایی که در این ۴۰ سال داشته اند به این مسأله پی می برید. حکومت ایران را حکومت ملایان و دیکتاتورها و کسانی که کوچک ترین نسبتی با دموکراسی ندارد عنوان می کنند. سوال اساسی این است که وضعیت مردم سالاری در خود آمریکا چگونه است؟

استاد گروه مطالعات آمریکای دانشگاه تهران ادامه داد: این که چرا آمریکا جمهوری اسلامی را به دیکتاتوری متهم می کنند مشخص است. یکی از سبک های سیاست خارجی آمریکا این است که وقتی با یک حکومتی مشکل پیدا می کنند باید آن را illegitimize کنند یعنی مشروعیت آن را زیر سوال ببرند. از طرفی حکومت خود را برای مردم مشروع جلوه می دهند. این موضوع از این جهت مهم است که در تقابل آمریکا با ایران صدمه هایی به ایران وارد می شود.

فؤاد ایزدی افزود: پرونده ای در دادگاه عالی آمریکا در سال ۲۰۱۰ ارائه شد. در این پرونده دادگاه عالی به یک نهاد خصوصی رأی داد که در مقاله ام به مطالعه موردی این اتفاق پرداخته ام. افراد مشهوری در غرب کتاب های خوبی در این زمینه ها منتشر کرده اند که در محیط های علمی ما جایش خالی است و این خلأ باعث می شود که کسی همچون دکتر بشیریه این امکان را پیدا می کند که واقعیت های لیبرال دموکراسی را به گونه دیگری جلوه دهد. نظریه های سنتی دموکراسی و مردم سالاری این را می گویند که مردم در پای صندوق رأی حضور پیدا می کنند و افرادی را انتخاب می کنند تا نظر مردم را در حکومت داری اعمال کنند. افرادی این نظریه سنتی را به چالش کشیده اند.

وی خاطرنشان کرد: نظریه نخبه گرایی دموکراتیک به سمت نخبگان اقتصادی گرایش دارد به این معنی که رقابت در سیستم سیاسی وجود دارد اما این رقابت میان نخبگان اقتصادی است. این ها با استفاده از پولی که دارند سیاست مدارانی که احساس می کنند منافع این ها را بیشتر تأمین می کنند تأمین مالی می کنند. در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا ۶ و نیم میلیارد دلار هزینه می شود که رقم بسیار بالایی است. این ها را همان نهادهای ذی نفوذ پرداخت کرده اند. نتیجه این هزینه مورد پژوهش واقع شده و به این نتیجه رسیده اند که اگر فردی نسبت به رقیبش بیشتر هزینه کند احتمال پیروزی اش ۹۴ درصد است.

فؤاد ایزدی اضافه کرد: در انتخابات های درون حزبی آمریکا که قبل از اولین روز رأی گیری در ایالت آیووا برگزار می شود اکثر افراد شرکت کننده قبل از انتخابات دور اول از انتخابات بیرون می آیند چون رقابتی بین کاندیداها در جذب پول وجود دارد. جمع کردن پول را از مدت ها قبل شروع می کنند. افرادی که نتوانسته اند به اندازه کافی پول جمع کنند خارج می شوند چون می دانند رأی نمی آورند. آیا می توانیم بگوییم در آمریکا دموکراسی نیست؟ خیر نمی توانیم، اما لایه بسیار ضعیفی از دموکراسی در آن جا وجود دارد. اساتیدی که در آمریکا نقش پول در دموکراسی آمریکا را بررسی کرده اند حرف هایشان به حقیقت دموکراسی در آمریکا نزدیک است.

وی در ادامه عنوان کرد: یک درصدی ها در آمریکا که رئیس اغلب شرکت های آمریکایی هستند زمانی که خودشان می خواستند به کاندیداها کمک مالی کنند کمک می کردند. به ازای هر یک دلاری که یک ثروتمند به یک سیاست مدار می دهد ۲۰ دلار سود می کند در نتیجه نشریه اکونومیست نوشت بهترین سرمایه گذاری در آمریکا پول دادن به سیاست مدار است و هیچ سرمایه گذاری دیگری تا این اندازه سود ندارد. چون آن سیاست مدار مالیات او را بر می دارد، به او پروژه می دهد و ... . چون محدودیت گذاشتند روی پولی که افراد می توانند به سیاست مدارها بدهند در نهایت Citizens United - که نهادی است در آمریکا که عقبه یک درصدی های سرمایه دار را دارد - در این زمینه شکایت کرد و دادگاه آمریکا به نفع این نهاد رأی داد و قانون محدودیت پول دادن از بین رفت. جالب است که با عنوان آزادی بیان این محدودیت برداشته شد. گفتند شرکت ها، انسان شناخته می شوند و یک راه آزادی بیان یک انسان می تواند این باشد که هر چه یک شرکت می خواهد به سیاست مداران پول بدهد!