سرگذشت وحشتناک آوارگان روهینگیا به روایت پزشک اردوگاه پناهندگان
مادران روهینگیایی گفتند که نیروهای ارتش میانمار بچه هایشان را از آغوش آنها می کشیدند و با همان چاقویی که سینه های آنها را بریده بودند، بچه ها را به قتل می رساندند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ مترو به نقل از پزشک اردوگاه های پناهندگان روهینگیا نوشت، زنان روهینگیا پس از کشیدن فرزندان از آغوش مادران و قتل آنها خواستار عدالت شدند.
دکتر روسنا آلین خان گفت که من دو بار به عنوان پزشک به اردوگاه پناهندگان روهینگیا در مرز بنگلادش و میانمار رفته ام.
پس از شکست بحران در سال 2017، پناهندگانی را در حال عبور از مرز ملاقات کردم که وحشیانه ترین آسیب ها را دیده بودند.
مادران به من گفتند که نیروهای ارتش میانمار بچه هایشان را از آغوش آنها می ربودند و با همان چاقویی که سینه های آنها را بریده بودند، بچه ها را به قتل می رساندند.
اردوگاه های پراکنده ای با جمعیت تقریبی یک میلیون روهینگیایی وجود دارد، یک نسل از کودکان حاصل تجاوز جنسی ، زنانی که به طرز وحشیانه ای مورد تجاوز قرار گرفته و مردانی که با خانواده های خود به مدت 15 روز بدون غذا از نسل کشی فرار کرده اند.
در اکتبر سال 2018 با امداد مسیحیان سازمان بین المللی توسعه خیریه به اردوگاه ها بازگشتم و دیدم که علیرغم آینده ای نامعلوم، مردم به خاطر داشتن مکانی برای استراحت و خواب شبانه احساس راحتی دارند.
با حمیرا که پسر جوان خود را در حمله به روستا از دست داده بود، صحبت کردم. او از چگونگی نجات جان خود گفت و عنوان کرد که به امید یافتن جسد فرزندش و دفن وی زنده مانده است.
پس از دو روز جستجوی پر زحمت و خطر دستگیر شدن توسط ارتش، وی نهایتا تصمیم به فرار گرفت. وی هنوز با درد دفن نشدن پسر خود زندگی را سپری می کند.
با صبورا که ارتش میانمار پسر یک ساله اش را از آغوشش ربوده و در مقابل چشمانش با چاقو به قتل رسانده بودند، ملاقات کردم.
من با 30 زن در یک اتاق بودم و تمام آنها چنین داستان های دلهره آوری برای گفتن داشتند.
وقتی در کلینیک ها کار می کنم، کودکانی را با علائم سوء تغذیه و کم آبی بدن مشاهده می کنم. زنانی را می بینم که به خاطر ترس استفاده از حمام در شب دچار عفونت ها و مشکلات پوستی شده اند. اینجا حریم خصوصی برای هیچکس وجود ندارد.
در کلینیک های دیگر از پزشکان شنیدم که زنانی را درمان می کنند که نوزادان حاصل از تجاوز جنسی را به دنیا می آورند یا مجبور به تصمیم گیری در مورد نگهداشتن یا سقط نوزادان می شوند.
گزارش هایی مبنی بر مرگ زنان بر اثر خونریزی شدید به خاطر سقط جنین در خانه وجود دارد، چرا که آنها نمی توانند با یادآوری آسیبی که تجربه کردند، کنار بیایند.
زنان به خاطر طرد شدن در جامعه به دلیل داشتن نوزاد حاصل از تجاوز و به خاطر تجربیات سخت و برچسب های شخصی از مشکلات روحی رنج می برند.
معصومه میرحسینی
انتهای پیام/