وضعیت روانشناسی در ایران

روانشناسی علمی در ایران از دهه ۴۰ پا به عرصه وجود گذاشت و در این مدت کوتاه پیشرفتهای شگرفی داشته است.این رشته اولین بار در دانشگاه تهران و توسط مرحوم دکتر علی اکبر سیاسی پایه گذاری شد که ایشانرا پدر علم روانشناسی در ایران لقب داده اند.

به رغم رونق و شکوه آغازین ، تا اوایل دهه ۱۳۴۰ فعالیت چشمگیری در روانشناسی وجود نداشت و این علم یا به عنوان بخشی از برنامه‌های رشته فلسفه و علوم تربیتی و یا به صورت بخشی از دوره‌های تربیت معلم تدریس می‌شد. دهه ۱۳۴۰ را باید دهه گسترش سازمانی روانشناسی در ایران نامید، چون طی این ده سال دوره لیسانس روانشناسی نخست در دانشگاه تهران و بعدها در سایر دانشگاههای ایران تأسیس گردید. در دانشگاه تهران دوره فوق لیسانس روانشناسی بوجود آمد و مؤسسه روانشناسی بنیان گذارده شد. برخی از این تحولات حاصل کوششهای دکتر محمود صناعی بود که در همان دوره پا به صحنه روانشناسی ایران گذاشت. خدمت بزرگ دکتر صناعی ترجمه کتاب اصول روانشناسی نوشته لمان ل مان در سال ۱۳۴۲ بود(نقل از دانشنامه رشد).

روانشناسی بعد از انقلاب اسلامی سال ۵۷ فراز و نشیبهای زیادی داشته است.در ابتدا برخی افراد و گروهها شعار روانشناسی اسلامی را سر دادند و روانشناسی را علمی غربی دانسته اند که به درد کشور نمیخورد و باید روانشناسی اسلامی بر اساس قرآن و احادیث معصومین بنا شود که مرحوم دکتر ابوالقاسم حسینی(روانپزشک) در مشهد و دکتر علی اکبر حسینی(متخصص علوم تربیتی و استاد دانشگاه شیراز) که اینجانب در مقطع ارشد روانشناسی از دانشجویان ایشان بودم، از طرفداران آن بودند و کتابهایی نیز با این عناوین به چاپ رساندند.