مشهورترین فیلم‌ها در این مناطق عجیب فیلمبرداری شده‌اند!

ارباب حلقه‌ها: یاران حلقه (نیوزیلند)

گرچه فیلم‌های سه‌گانه‌ی ارباب حلقه‌ها در مکان‌های مختلفی در سرتاسر نیوزیلند فیلم‌برداری شده، نمادین‌ترین و مشهورترین آن‌ها هابیتان است. این روستای کوچک هابیتی همان جایی است که ما با قهرمانان این مجموعه، یعنی فِرِدو، سَم و گاندولف آشنا می‌شویم.

این لوکیشن‌ که هنوز هم وجود دارد و میزبان توریست‌های علاقمند است، در دشت هینوئِرای ماتاماتا (Hinuera Valley of Matamata) در ویکاتو (Waikato) (در یک ساعتی جنوبِ غارهای کرم‌های شب‌تاب مشهور) ساخته شده، و کاملاً مثل دو دهه قبل، یعنی زمان ساخت فیلم اصلی، باقی مانده است.

جنگ‌ ستارگان، اپیزود چهارم: امید تازه (تونس، انگلستان، گوآتمالا، ایالات متحده آمریکا)

اگر شما هم مثل ما (و میلیون‌ها خوره‌ی داستان‌های علمی تخیلی!) باشید، اولین فیلم موفق مجموعه‌ی جنگ‌ ستارگان را دیده‌اید و به سادگی قانع شده‌اید که تاتواین (Tatooine) یک سیاره‌ی بایر و خشک و عقیم (در کهکشانی خیلی خیلی دور) است. اما کاشف به عمل آمد که آن صحنه‌ها واقعاً در جِرابا (Djerba)، سی‌دی جِمور (Sidi Jemour)، توزور (Tozeur)، موس اسپا (Mos Espa)، تاتاونی (Tataouine) – که اسم سیاره از همین مکان گرفته شده – و ماتاما (Matmata) در جنوب و غرب تونس فیلم‌برداری شده بودند. پاداش: شما واقعاً می‌توانید یک (یا چندین) شب را در خانه‌ی لوک اسکای واکر، که در واقع هتلی به نام سی‌دی دریس (Sidi Driss) در ماتماتا است، سپری کنید.

گلادیاتور (مراکش، انگلستان، ایتالیا، مالت، ایالات متحده آمریکا)

کسیموس دسیموس مریدیوس، قهرمان فیلم گلادیاتور، که از مقام خود کناره‌گیری کرد و به سوی مرگ شتافت، توسط سوداگران برده به استان رُمی زوکابار بُرده شد و در آن‌جا تمرین‌ها و آموزش‌های رزمی را آغاز کرد تا به گلادیاتوری بدنام تبدیل بشود. شما در واقعیت می‌توانید از زوکابار (یا آیت بن حدو (Aït Benhaddou) )که در ورززات (Ouarzazate)، هالیوود مراکش، قرار دارد دیدن کنید. اگر آن مناره‌های رُسی نارنجی‌رنگ خیلی به نظرتان آشنا می‌رسد، احتمالاً بخاطر این است که از دهه‌ی 60 به بعد آن‌ها را در بیش از 20 فیلم و سریال و شوی تلویزیونی (از جمله گلادیاتور، مومیایی و بازی تاج و تخت) دیده‌اید.

متاسفانه هر فیلمی که گذارش به این شهر باستانی (که مردم هنوز در آن زندگی می‌کنند) می‌افتد، یک نشانه‌ی دائمی از خود به یادگار می‌گذارد؛ از جمله‌ی این نشانه‌ها می‌توان به گودال بزرگی اشاره کرد که برای میدان مسابقه‌ی گلادیاتور کَنده شده بود و هرگز پُر نشد، یا نمای سر در کامل یک معبد که برای فیلم مومیایی ساخته شده بود، و همان‌جا رها شد.

اِسکای‌فال (انگلستان، اسکاتلند، ژاپن، ترکیه، چین)

اسکای‌فال، سومین فیلم "جیمز باند" دنیل کریگ، با صحنه‌ی تعقیب و گریز شدیدی بر روی سقف‌های اطراف میدان امینونو (Eminonu) و سپس بازار بزرگ (Grand Bazaar) محله‌ی قدیمی استانبول ترکیه آغاز می‌شود.

بنابر گزارش‌های محلی، در اولین روز فیلم‌برداری صحنه‎ی تعقیب و گریز، بدلکار کریگ کنترل موتور را از دست می‌دهد و مستقیماً به شیشه‌ی کریستالی پنجره‌ی درب ورودی یک حجره‌ی تاریخی 330 ساله برخورد می‌کند.

خوب، بد، زشت (ایتالیا، اسپانیا)

می‌گویند "غرب وحشی آمریکای قدیم" به اسپانیا شباهت دارد. هرچقدر هم که این حرف عجیب باشد، ظاهراً بُردن خس و خاشاک و درهای دوسویه‌ی سالن‌های آمریکایی به لوکیشن‌هایی در ایتالیا و اسپانیا شیوه‌ی معمول ساخت تمام محصولات وسترن‌ در دهه‌های 1970 و 1980 بود.

اگر دوست دارید مهمیزهایتان خاکی شود و حضور در غرب وحشی آمریکایی را در قالب شهر اسپانیایی المریا (Almería) تجربه کنید، می‌توانید از برخی از این لوکیشن‌ها (که هنوز هم برای فیلم‌برداری مورد استفاده قرار می‌گیرد) در پارکی ساختگی که حالا "تگزاس هالیوود" (Texas Hollywood) یا "فورت براوو" (Fort Bravo) نامیده می‌شود، دیدن کنید.

بازگشت شوالیه‌ی تاریکی (هند، انگلستان، اسکاتلند، ایتالیا، ایالات متحده آمریکا)

در سومین و آخرین فیلمی که کریستین بیل نقش شوالیه‌ی تاریکی را ایفا کرده، بروس وِین متوجه می‌شود که با ستون فقراتی شکسته در سیاه‌چالی واقع در سرزمینی دور دست گیرافتاده است. وین (ظاهراً پس از ماه‌ها) بهبود می‌یابد و موفق می‌شود خودش را از سیاه‌چال آزاد کند، و می‌فهمد که در قعر برج نظامی عظیم مهرانگارِ (Mehrangarh) واقع در جوداپور (Jodhpur)، بزرگ‌ترین شهر شمال غربی ایالت راجستان (Rajasthan) هند، زندانی بوده است.

این قلعه همچنین در سکانسی رویایی از فیلم "سقوط" تارسِم سینگ، محصول سال 2006 نیز نقش مهمی ایفا کرده است.

ماما میا! (یونان، مراکش، انگلستان، ایالات متحده آمریکا)

شاید جای تعجب نباشد که بیشتر قسمت‌های فیلم ماما میا! محصول سال 2008 – که با الهام از اِی بی بی اِی (ABBA) گروه پاپ سوئدی، ساخته شده است – و داستان آن در یونان می‌گذرد، در یونان فیلم‌برداری شده است (حتی با وجود اینکه تهیه کنندگان این فیلم از گزینه‌های دیگری، مثل فیلم‌برداری کردن صحنه‌های شهر نیویورک در لندن هم استفاده کرده‌اند).

به نقل از فیلیدا للوید، کارگردان این فیلم، در هنگام فیلم‌برداری قطعه‌ی پایکوبی "ملکه‌ی رقصان"، گروهی از مردم محلی پِلیون (Pelion) و یک مهاجر آلمانی که خرش را با خود به همراه آورده بود (به صورت کاملاً تصادفی) به هم‌سُرایان و گروه بازیگری ملحق شدند. ظاهراً هر بار که موسیقی شروع می‌شد، خر دچار اضطراب می‌شد و با تمام سرعت در صحنه می‌دوید و فیلم‌برداری را خراب می‌کرد.

لورنس عربستان (مراکش، اسپانیا، انگلستان، ایالات متحده آمریکا، اُردن)

شاید لورنس عربستان که برخی از کلاسیک‌ترین صحنه‌های "عبور شترها در صحرا" در تاریخ سینما را در خود دارد، به تنهایی مسئول علاقه‌ی سیرناپذیر عده‌ی زیادی به صحرا باشد. گرچه تهیه‌کنندگان این فیلم به صحراهای شنی زیادی در سرتاسر دنیا (از جمله کویر امپریال در کالیفرنیا (Imperial Sand Dunes) و وارزازات (Ouarzazate) در مراکش) سر زدند، اکثر آن چشم‌اندازهای بیابانی که بعد از اشاره به فیلم در ذهن حاضر می‌شود در وادی القمر (Wadi Rum) اُردن فیلم‌برداری شده‌ است.

احتمالاً این موضوع تصادفی نبود که گروه فیلم‌برداری و تولید می‌خواست وادی القمر را به عنوان تصویر صحرای این فیلم انتخاب کند، زیرا این صحرا همان‌ مکانی است که لورنس واقعی در آن زندگی می‌کرد و خود فیلم از آن الهام گرفته شده است.

ایندیانا جونز و آخرین جنگ (اُردن، اسپانیا، ایالات متحده آمریکا، آلمان، ایتالیا، انگلستان)

قلعه‌ی صخره‌ای الخزنه (Al Khazneh) (که آن را در نقطه‌ی اوج فیلم ایندیانا جونز و آخرین جنگ می‌بینیم)، شاید پُر از تله‌های مخفی نباشد و جام مقدس مسیح در آن پیدا نشود، اما واقعاً به همان شکل در شهر پترای (Petra) اردن وجود دارد.

به دنبال موفقیت این فیلم میزان گردشگران این منطقه به طرز چشم‌گیری افزایش پیدا کرد، و این پدیده از منظر ناشران هجونامه‌های خاور میانه‌ای هم پنهان نماند.

دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه (جمهوری دومنیکن، سنت وینسنت، و گرنادین‌ها، ایالات متحده آمریکا)

آیا می‌دانستید بیشتر صحنه‌های اولین فیلم از چهار فیلم موفق دزدان دریایی کارائیب واقعاً در کارائیب (Caribbean) فیلم‌برداری شده است؟ اگر فیلم را دیده باشید، احتمالاً آن صحنه‌ای را که کاپیتان جَک اسپارو و الیزابت سوآن در جزیره‌ای دور افتاده گیر می‌افتند را به خاطر می‌آورید – همان جزیره‌ای که جک کمی بعد مجبور می‌شود مشهورترین دیالوگ کلّ فیلم را در آن به زبان بیاورد: "«ولی چرا همه‌ی نوشیدنی‌ها از دست رفت؟»

این جزیره‌ که نام واقعی آن "پتیت تاباک" (Petit Tabac) است، در میان گروه جزایر توباگو کایسِ (Tobago Cays) سنت وینست (St. Vincent) و گرنادین‌ها (Grenadines) قرار دارد که در کنار ساحل شمال شرقی ونزوئلا واقع شده است. برای رسیدن به این جزیره باید یک قایق اجاره کنید (احتمالاً از پارک دریایی توباگو کایس در جزیره‌ی کیلفتون یونیون " Clifton Union") و فقط 6 مایل به سمت شمال شرقی پارو بزنید.

ساحل (تایلند، انگلستان)

برای کسانی که این فیلم را ندیده‌اند، فیلم ساحل (The Beach) با بازی لئوناردو دی کاپریو در اصل درباره‌ی یافتن آن ساحل دست‌نخورده‌ای است که وقتی "بهشت آرام‌بخش غرق در نوری که پای کمتر کسی به آن رسیده است" را تصور می‌کنیم، به ذهنمان خطور می‌کند؛ از همان نوع سواحلی که تصاویرش را در بروشورهای سفر یا لیست "سواحل رویایی" می‌بینیم.

برای کسانی که به دنبال همان چیزی هستند که شخصیت لئو در فیلم جستجو می‌کند، هم خبرهای خوب داریم و هم خبرهای بد. خبر بد این است که فی فی له (Phi Phi Leh) در حالی هنوز هم به طرز حیرت‌انگیزی زیباست، معمولاً پُر از گردشگر است و خبر خوب این است که تایلند صدها جزیره‌ی دور افتاده (مثل کو تاروتاو " Ko Tarutao") دارد که می‌توانید هر نوع «بهشتی» که در جستجویش هستید را در میان آن‌ها پیدا کنید.

دور افتاده (فیجی، فیلیپین، روسیه، ایالات متحده آمریکا)

تا به حال پیش نیامده که از خودتان بپرسید آن ساحلی که تام هنکس (و ویلسون!) در فیلم دور افتاده (Cast Away) در آن به گِل نشستند دقیقاً در کجا قرار دارد؟ آن ساحل متعلق به یک جزیره‌ی 99 جریبی خالی از سکنه، در کنار ویتی لِوو (Viti Levu)، بزرگ‌ترین جزیره‌ی فیجی، است. امروزه مونوریکی (Monuriki)، که عضوی از مجموعه جزایر ماماموکا (Mamamuca) است، میزبان قایق‌های گردشگری "دور افتاده" است که تعدادی زیادی از آن‌ها از بندرگاه دنارو (Port Denarau) در ویتی لوو به سوی این جزیره حرکت می‌کنند.

یک روز دیگر بمیر (اسپانیا، انگلستان، ایالات متحده، ایسلند، نروژ)

خیلی‌ها با جیمز باندی که نقش آن را پیرس برازنان بازی کرده است بزرگ شده‌اند. یکی از دیوانه‌وارترین تعقیب و گریزهای اتومبیلی که تا به حال در فیلم‌های سینمایی دیده‌ام، در چهارمین قسمت از فیلمی که برازنان نقش جیمز باند را بازی می‌کند، یعنی فیلم یک روز دیگر بمیر "Die Another Day"، به اوج خود می‌رسد: صحنه‌ی سُر خوردن‌ها و ترمز کردن‌های روی یخچال‌های طبیعی.

جالب است بدانید آن یخچال طبیعی که در تالاب یخی یوکوسارلون (Jökulsárlón) در آن فیلم‌برداری شده بود، وجود خارجی ندارد! از طرف دیگر، تیم تولید با کمک مهندسان، روی دریاچه را سد زده بودند تا آن را برای فیلم‌برداری منجمد کنند... و به این ترتیب فقط تا حدّی منجمد شده بود که ضخامت آن برای شیرین‌کاری‌های پیش از عازم شدن به آلاسکا برای فیلم‌برداری، کافی باشد.

مکس دیوانه: جاده‌ی خشم (نامیبیا، استرالیا، آفریقای جنوبی)

البته که مکس دیوانه: جاده‌ی خشم، هنوز فیلم تازه و جدیدی محسوب می‌شود، اما همین حالا هم با خیال راحت در رتبه‌ی سی و هشتم لیست برترین فیلم‌های تمام دوران‌های سایت آی ام دی بی (Imdb) جا خوش کرده است. این فیلم پُر از صحنه‌های هیجان‌انگیز تعقیب گریزهای دیوانه‌وار و زیبا با ماشین در صحرا است.

بخش زیادی از تعقیب و گریزهای این فیلم در صحرای نامیب، واقع در نامیبیا (یا به قول نشنال جئوگرافی (NatGeo) "این تصویر به نظر نقاشی می‌رسد، اما اینطور نیست!") فیلم‌برداری شده است. جورج میلر، کارگردان فیلم، سنّت‌ها را زیر پا گذاشت و تصمیم مهمی گرفت. در طی مدت سه ماهه‌ی مرطوب‌ترین فصل بارندگی استرالیا، صحنه‌ی فیلم‌برداری بروکن هیل چنان بخاطر گیاهان تازه‌روییده شاداب شده بود که چندان مناسب فضای پسا-آخرالزمانی فیلم نبود. بخاطر همین او به نامیبیا رفت تا فیلم‌برداری را در آنجا ادامه بدهد.

لست سکند