نصف النهار مبدا 102 متر کج است!
بر اساس اعلام دانشمندان در تعیین نصف النهار مبدا واقع در گرینویچ لندن اشتباهی صورت گرفته است. عملکرد جی پی اس ها حاکی از آن است که این محور 102 متر به سمت شرق متمایل است. در این مطلب به طور مفصل بخوانید.
بر اساس اعلام دانشمندان در تعیین نصف النهار مبدا واقع در گرینویچ لندن اشتباهی صورت گرفته است. عملکرد جی پی اسها حاکی از آن است که این محور 102 متر به سمت شرق متمایل است. در این مطلب به طور مفصل بخوانید.
نصف النهار مبدا چیست؟
در سال 1884 محققان طبیعت، نصف النهار مبدا را در محله گرینویچ لندن تعیین کردند. نصف النهار در واقع خطی فرضی است که از قطب شمال به قطب جنوب کشیده میشود و به عنوان نقطه مبدا در جهتیابی روی کره زمین به حساب میآید. بر اساس خبرگزاری دولتی آلمان، نصف النهار مبدا شرق و غرب را از هم جدا میکند و پایهای برای اندازهگیری زمان به حساب میآید. تمام مناطق زمانی بر اساس نقطه صفر طول جغرافیایی بنیان گذاشته شدهاند.
دلیل قرارگیری نصف النهار به عنوان مبدا
تا پیش از اینکه نصف النهار مبدا را در محله گرینویچ لندن تعیین کنند، آشفتگیهای بیشماری در تعیین زمان وجود داشت. هر کشور پایتخت خود را به عنوان مرجع اندازهگیری زمان در نظر میگرفت. این امر منجر به آشفتگیهای بیشماری میشد؛ برای مثال ممکن بود دو کشتیای که نزدیک هم در اقیانوس شناورند، ساعتهای متفاوتی را نشان دهند. همین موضوع سبب شد تا نصفالنهار کشوری که از نظر علمی و امکانات پیشرفتهتر بود را به عنوان نصفالنهار مبدا انتخاب کنند. آنها بریتانیا را از نظر علمی و تکنولوژی از همه پیشروتر دانستند.
هیچ دلیل جغرافیاییای برای اینکه گرینویچ را به عنوان مبدا انتخاب کردهاند وجود ندارد. اروپاییها قبل از گرینویچ، خالدات و بعد از آن پاریس را به عنوان مبدا میشناختند. جالب است بدانید سالها قبل در ایران، سیستان را به عنوان نیمروز میشناختند؛ چون زمانیکه آفتاب در نصفالنهار سیستان قرار میگرفت همه مناطق را روشن میکرد.
تحقیقات جدید نشان میدهد:
اما به تازگی (در اوت 2015) دانشمندان ثابت کردند که در تعیین نصف النهار مبدا اشتباه صورت گرفته است. جی پی اسها (GPS) نشان میدهند که نصف النهار گرینویچ ۱۰۲ درجه به شرق متمایل است و روی نقطه صفر قرار ندارد. «آژانس ملی اطلاعات مکانی» اعلام کرده که دلیل این اشتباه تاثیر تودههای درون هسته زمین روی روشهای اندازهگیری قدیمی بوده است. طول جغرافیایی زمین در قرن 19 از روی موقعیت ستارگان مشخص شده بود. دانشمندان آن دوره به دنبال خطهای افقی بر روی زمین بودند تا بر اساس آن مرکز زمین را معین کنند. برای این کار از جیوه استفاده میکردند. اما اکنون جیپیاسها نشان میدهند که این روش نتایج دقیقی نداشته است؛ چراکه توده سنگهای سنگین در هسته زمین جیوه را جذب و از خط افقی منحرف میکردهاند. نیروی جاذبه زمین با توجه به جنس و ساختارهای زیرزمینی هر بخش متغیر است. با این نتایج معلوم میشود طول جغرافیایی که در قرن نوزدهم مشخص شده بود به صورت عمودی نیست و این خط به هسته مرکزی زمین نمیرسد. بنابراین نمیتواند محور درستی برای تقسیمبندی یکسان کره زمین به شمار رود. عملکرد اندازهگیریهای جیپیاس تحت تاثیر جاذبه زمین نیست. آنها خود را با ماهوارهها هماهنگ میکنند که به طور پیوسته موقعیت و زمان خود را ارسال میکنند.
منبع: خبر آنلاین
گردآوری و تنظیم: تحریریه دالاهو
لطفا در نشر دانستههای خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وبسایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.
به اشتراک بگذارید: