به گزارش ایتنا و به نقل از space، پژوهشگران می‌گویند این امکان وجود دارد که زندگی، از نقاط دوردست کیهان و از طریق اجرام میان‌ستاره‌ای همچون سیارک اوموآموا ('Oumuamua) به زمین آمده باشد. این سیارک که در سال گذشته کشف شد، نخستین مسافر میان‌ستاره‌ای تأییدشده است که تابحال توسط انسان‌ها رصد شده است. دانشمندان می‌گویند این امکان وجود دارد که پیش‌تر، زمین شاهد برخورد سیارکها بوده باشد.

بیل بوتکه (دانشمند علوم سیاره‌ای) ماه گذشته در همایشی در دانشگاه کالیفرنیا گفت: «ما فکر می‌کنیم چیزی شبیه به اوموآموا به زمین برخورد کرده باشد؛ چرا که همیشه یکی از این سیارک‌ها در فاصله تقریباً یک واحد ستاره‌ای از خورشید وجود دارد.» (برای توضیح، باید گفت یک واحد ستاره‌ای یا AU، فاصله میانگین بین زمین و خورشید یا ۱۵۰ میلیون کیلومتر است.) وی در ادامه گفت که این امر پیامدهای واقعاً جالبی دارد. یکی از این پیامدها، می‌تواند نقش اوموآموا در انتقال زندگی از نقاطی در کیهان به نقاط دیگر باشد که به پدیده پانزپِریما (panspermia) موسوم است.

با اینکه ابعاد دقیق اوموآموا مشخص نیست، ولی محققان بر این باورند که بزرگترین بعد آن ۸۰۰ متر است. این شیء در زمان دور شدن از خورشید، «شتاب غیرگرانشی» از خود به نمایش گذاشت و این گمان پدید آمد که احتمالاً یک فضاپیمای بیگانه است. اما نظر دانشمندان این است که این شیء یخی است و حرکات عجیب و غریب آن نیز ناشی از انتشار گاز مثل دنباله‌دارهاست.

کارن میچ از مؤسسه ستاره‌شناسی دانشگاه هاوایی، می‌گوید: «این امر به ما نشان می‌دهد که یخ می‌تواند در فضای میان‌ستاره‌ای به بقای خود ادامه دهد». وی ادامه می‌دهد: «تحقیقات قبلی در مورد دنباله‌دارها و دیگر اجرام کوچک در منظومه شمسی نشان می‌دهند که اشیائی به شکل اوموآموا عایق حرارتی و محافظ تابشی خوبی هستند.» این مطلب می‌تواند برای میکروب‌هایی که قصد سفر کیهانی دارند، خبر خیلی خوبی باشد! از اینرو، می‌توان ارگانیزم‌های حیاتی را به شکل منجمد در میان نقاط مختلف کیهان انتقال داد.

البته اخترشناسان هنوز منظومه ستاره‌ای مادر اوموآموا را شناسایی نکرده‌اند و بنابراین ما نمی‌دانیم این شیء از کجا به فضای تاریک پرتاب شده است. اما خانم میچ می‌گوید این احتمال وجود دارد که این سیارک به مدت ۱۰ میلیون سال در فضا میان‌سیاره‌ای در حال سفر بوده باشد.