به گزارش گلستان۲۴؛ الف- اگر فرد بطور کلی هیچ وقت نمی تواند تشنگی را تحمل کند:

آیات عظام صافی، مکارم، بهجت، فاضل: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام بدهد.

سایر مراجع: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و فدیه هم ندارد.

ب- اگر تحمل تشنگی برایش سختی و مشقت زیاد دارد:

آیات عظام سیستانی، وحید، نوری: روزه و قضای آن بر او واجب نیست، فقط برای هر روز یک مد طعام فدیه بدهد.

آیات عظام شبیری، بهجت: روزه واجب نیست؛ اگر تا رمضان بعد بتواند باید روزه را قضا کند و الا برای هر روز یک مد طعام بدهد.

آیات عظام امام، رهبری، مکارم، تبریزی: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بنابر احتیاط واجب قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.

آیت الله صافی: روزه واجب نیست؛ بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام بدهد و در صورت توان بعدا قضا کند.

آیت الله فاضل: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بعدا قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.

* اگر انسان مبتلا به بیماری باشد که زیاد تشنه می شود و نمی تواند تشنگی را تحمل کند و یا برای او مشقت و سختی فوق العاده دارد، در اصطلاح «ذوالعطاش» نامیده می شود.

پی نوشت:

توضیح المسائل مراجع، ج1، م1727. امام، تحریرالوسیله، احکام صحت روزه، م8. رهبری، رساله آموزشی، ج1، ص259. آیات عظام سیستانی، نوری، مکارم، فاضل: عروة الوثقی، فصل فی جواز الافطار، الثالث. آیات عظام وحید، تبریزی: منهاج الص