به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، مولتیپل اسکلروزیس که به اختصار «ام‌اس» خوانده می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند، اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌های جسمی‌شود.

ام‌اس بر مغز، اعصاب چشم و نخاع تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد علائمی‌نظیر مشکل در تعادل، بینایی و کنترل عضلانی می‌شود. علائم ام‌اس از شخصی به فرد دیگر متفاوت است. در حال حاضر علت ابتلا به این بیماری ناشناخته است و هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

دانشمندان هنوز به قطعیت نمی‌توانند بگویند که چرا میزان پیشرفت این بیماری شدید است. با این حال، رابطه سیستم ایمنی و مغز را می‌توان یک مقصر اصلی در ابتلا به این بیماری دانست. محققان می‌گویند در بیماری ام‌اس، سیستم ایمنی سلول‌های طبیعی مغزی طبیعی را به جای موارد خارجی اشتباه می‌گیرد. آنها بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در این میان نقش بازی می‌کند، اما به طور کامل دلیل اصلی مشخص نشده است. با این حال، تحقیقات در خصوص این بیماری در حال افزایش است و روز به روز روزنه امید بیشتری گشوده می‌شود.

احتمال ابتلا به ام‌اس در هر سنی وجود دارد، اما اکثر افراد در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی مبتلا به این بیماری تشخیص داده می‌شوند. بروز ام‌اس در کودکان بسیار نادر است و بر اساس برآوردی که در سال ۲۰۱۳ انجام گرفت، تنها ۴ تا ۵ درصد، ام‌اس در کودکان تشخیص داده شده است.

احتمال ابتلا به ام‌اس در زنان بیشتر از مردان است دارند. در واقع، زنان دوتا سه برابر بیشتر از مردان در معرض خطر هستند. ام‌اس اختلال ارثی شناخته نشده است، اما محققان معتقدند ممکن است زمینه ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری وجود داشته باشد. حدود ۱۵ درصد از افراد مبتلا به ام‌اس از زمینه ژنتیکی این بیماری رنج می‌برند و بر اساس تحقیقات، شانس ابتلا به ام‌اس در دوقلوهای همسان یک تا سه برابر است.

محققان با قطعیت می‌گویند که ام‌اس مسری نیست و خبر خوب این که تمام افراد مبتلا به ام‌اس معلولیت شدید را تجربه نمی‌کنند، بلکه اکثر آنها با تشخیص به موقع بیماری و استفاده از داروی مناسب عمر طبیعی خواهند داشت.

یافته‌های اخیر انجمن تحقیقات ملی ام‌اس حاکی از این است که حدود یک میلیون نفر در ایالات متحده با ام‌اس زندگی می‌کنند. این رقم از سال ۱۹۷۵ تاکنون دوبرابر گزارش شده است. همچنین برآورد می‌شود که ۲.۳ میلیون نفر مبتلا به ام‌اس در سطح جهان زندگی کنند.

ام‌اس در افرادی که در مناطق دور از استوا زندگی می‌کنند شایع‌تر است، اگرچه موارد استثنا نیز وجود دارد. علت این الگوی شیوع جغرافیایی مشخص نیست. بروز ام‌اس در هوای سردتر شایع‌تر است. افرادی از تبار اروپای شمالی بیشترین خطر ابتلا به ام‌اس را دارند. در همین حال، کمترین خطر در میان بومیان آمریکایی، آفریقایی و آسیایی ظاهر می‌شود.

برآورد شده است که در جنوب ایالات متحده، میزان ابتلا بین ۵۷ تا ۷۸ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر باشد. این میزان در ایالت‌های شمالی دو برابر است و در حدود ۱۱۰ تا ۱۴۰ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر است.

بیماری ام‌اس در میان مردم اروپا، ایالات متحده، کانادا، نیوزیلند و بخش‌هایی از استرالیا شایع است و در میان مردم آسیا و مناطق گرمسیری کمتر رواج دارد.

افراد مبتلا به ام‌اس می‌توانند باردار شوند، هرچند که ام‌اس بر تصمیمات مربوط به دوران بارداری تأثیر می‌گذارد.

عوامل خطر ثابت شده برای بیماری ام‌اس شامل کمبود ویتامین D، مواجهه با EBV پس از سال‌های اولیه دوران کودکی و مصرف سیگار است. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که سطوح بالای سدیم در رژیم غذایی، لنفوسیت T پاتوژن خودواکنش‌گر را فعال می‌کند و این امر بیان‌گر آن است که مصرف رژیم غذایی پرنمک که در سال‌های اخیر در کشورهای غربی شایع شده است، ممکن است بخشی از دلیل توضیحی افزایش شیوع بیماری ام‌اس در سال‌های اخیر باشد.

درمان ام‌اس هزینه بر است. در گزارشی که در سال ۲۰۱۶ درخصوص برآورد هزینه بیماری ام‌اس انجام گرفت، کل هزینه عمر یک فرد مبتلا به ام‌اس حدود ۴.۱ میلیون دلار براورد شده است. میانگین هزینه سالانه مراقبت‌های بهداشتی از ۳۰هزار تا ۱۰۰ هزار دلار محاسبه می‌شود.

آگاهی نخستین گام در راه مبارزه با این بیماری پیشرونده عصبی است. به همین منظور، هر ساله سی ام ماه می‌با نام روز جهانی ام‌اس، فرصتی برای افزایش آگاهی در مورد این بیماری انتخاب شده است. این روز برای نخستین بار در سال ۲۰۰۹ نامگذاری شد.(ایسنا)