چرا کودکان اعتمادبه‌نفس ندارند؟

وقتی بیش از اندازه درگیر کارهای فرزندتان می‌شوید،چه اتفاقی می‌افتد؟ فرزندتان آموزش‌های نادرست دریافت می‌کند! یاد می‌گیرد که به‌جای مدیریت مشکلات از آنها فرار کند. شما را مجبور می‌کند این کارها را برایش انجام دهید، یاد می‌گیرد به‌جای قبول مسئولیت، دیگران را مسئول بداند و به کار بگیرد. او شروع می‌کند به دست‌کم‌گرفتن توانایی‌هایش. اگر دختر یا پسرتان تجربه‌های جدید یا سخت را هرگز امتحان نکند، یاد نمی‌گیرد چطور دست به کار جدیدی بزند و اگر نتوانست چطور دوباره تلاش کند؟ او فکر می‌کند توانایی‌اش را ندارد. شما هم خسته و فرسوده خواهید شد و در بلندمدت دیگر نمی‌توانید این همه درگیر کارهایش باشید. شاید به جای وارد بحث‌شدن و... خودتان زودتر و بهتر ظرف‌ها را بشویید، اما پسرتان چه چیزی یاد می‌گیرد؟ شاید خودتان بهتر لباس‌ها را بشویید اما اگر دخترتان سال بعد به دانشگاهی دور از شما رفت، چه کسی این کار را برایش انجام خواهد داد؟ دورنگه‌داشتن بچه‌ها از فراز و فرود و آسیب‌های زندگی، برایش گران تمام می‌شود. بچه‌ها باید مشکلات را مدیریت کنند و اگر ما همیشه پناهشان دهیم و با قبول مسئولیت حفظ‌شان کنیم، ضربه خواهند خورد. اگر همیشه و در هر شرایطی شما مدافع حقوقشان باشید و به‌جای آنها صحبت کنید، جایی که قرار است تنها باشد و با صدای خودش و برای دفاع از خودش حرف بزند، چطور در این کار موفق شود؟ این مهارت را از کجا کسب کند؟

این توصیه را به‌خاطر بسپارید؛ بچه‌ای را «پدر و مادری کنید» که دارید، نه آنی که آرزو دارید داشته باشید. رفتارهای بچه‌ها می‌تواند پدر و مادری‌کردن را سخت کند. بچه‌هایی که تحصیل و یادگیری‌شان چالش‌برانگیز است، مشکل تمرکز دارند، مدام اضطراب دارند، بیش‌فعالند، حساسند و گردنکشی و نافرمانی می‌کنند، یعنی رفتارهایی دارند که باعث می‌شود فشار و الزامات بیشتری برای شما وجود داشته باشد.یادتان باشد که شیوه و رویکردتان را براساس نیازها و شرایط فرزندتان تنظیم کنید. شاید لازم باشد نکاتی را بارها و بارها توضیح دهید تا فرزندتان به‌خوبی آن را بفهمد یا اینکه راه‌هایی خلاقانه برای آموزش مهارت‌های جدید در پیش بگیرید، مثلا استفاده از نمونه‌های عینی و ملموس. شاید هم لازم باشد کارها را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید و هر زمان، بخش جداگانه‌ای را تعلیم دهید. شما باید چالش‌های منحصربه‌فرد فرزندتان را بشناسید و درک کنید، این چالش‌ها را مربی گری کرده و هدایت نمایید و تمرین کنید تا به این نتیجه برسید که چه چیزی برای فرزند شما موثرتر و کاربردی‌تر است. کار سختی است اما به نتیجه می‌رسید. این رویکرد نیاز به صبر، آگاهی و توانایی به‌خاطرسپاری جریان تلاش‌های‌تان دارد؛ شما به فرزندتان یاد می‌دهید چطور موانع زندگی را مدیریت نماید تا در آینده فردی مسئول باشد. برای خیلی از ما این‌گونه است که مجبوریم در تمام دوران‌های زندگی فرزندمان روی این مساله کار کنیم. این پروسه‌ای است که با تغییرات شما و فرزندتان تغییر و تحول پیدا می‌کند. اگر شما در نقش مربی‌گری‌تان بهتر شوید و فرزندتان توانایی‌ها و مهارت‌های بیشتری فرابگیرد، آن‌وقت پیشرفت و بهبود وجود خواهد داشت و فرزندتان فردی توانمند و مسئول خواهد بود که می‌تواند مشکلات را مدیریت کند. این وظیفه والدین است که به بچه‌ها کمک کنند تا رویارویی با پستی و بلندی‌های زندگی و مدیریت مشکلات را یاد بگیرند و در سختی‌ها انعطاف لازم را نشان دهند. گاهی وظیفه دشواری به نظر می‌رسد، اما شما از عهده آن برمی‌آیید. هم شما و هم فرزندتان در این مسیر رشد می‌کنید و درس می‌گیرید.