به گزارش بهداشت نیوز: ریزش ابرو و کم‌پشت بودن آن همیشه به دلیل بیماری‌های پوستی نیست و بیماری‌های داخلی زیادی هستند که ممکن است باعث ریزش مو و کم‌پشتی آن شوند.

افرادی که اختلال در عملکرد هورمونی مانند تیرویید، بیماری‌های عفونی و خودایمنی دارند یا داروهایی مانند دانازول، داروهای پیشگیری‌کننده‌ از بارداری، دی‌اتیل‌استیل بسترول، پروژسترون و... مصرف می‌کنند، معمولا دچار کم‌پشتی در موهای سر یا ابرو هستند، ولی همه این موارد باید با انجام آزمایش تایید شود.

شیمی‌درمانی هم یکی از عواملی است که باعث ریزش ابروها می‌شود. داروهای شیمی‌درمانی روی فولیکول مو اثر می‌کنند که مدام در حال تقسیم است. این داروها شامل متوتروکسات، تاموکسیفن، سیکلوفسفوماید، کلشی‌سین، تاکسول، ملفان، اتان بوتول، اینترفرون آلفا و ... هستند.

عفونت‌های قارچی، باکتریال مانند شپش و سفیلیس هم باعث ریزش ابرو می‌شوند. تومورهای بیماری‌هایی که خارش ایجاد می‌کنند و بیمار مجبور است مدام ناحیه را بخاراند، ممکن است به فولیکول مو آسیب‌ بزنند و باعث ریزش مو شوند. در مواقعی که سرعت تقسیم لایه پوستی زیاد است هم ممکن است مو نتواند از پوست بیرون بیاید و ناحیه کم‌پشت به نظر برسد.

بیماری اسکلروز به دلیل ایجاد زخم روی پوست باعث از بین رفتن فولیکول مو و ریزش ابرو می‌شود. زخم ممکن است از نوع کلوییدی یا گوشت اضافه باشد. در این مواقع هم گوشت اضافه مانع رویش ابرو می‌شود. مصرف بعضی داروها هم باعث ریزش مو می‌شود. معمولا در کاغذ داخل قوطی دارو عوارض دارو قید می‌شود. همچنین مصرف بیش از حد ویتامین B و مشتقات آن برای موها مضر است.

در مواقعی که فرد زایمان کرده یا به هر دلیلی جراحی شده، هم احتمال ریزش مو وجود دارد. این نوع از ریزش مو بعد از مدتی قابل‌بازگشت است و جای نگرانی وجود ندارد. در ریزش موهای ارثی یا طاسی سر هم ممکن است فرد دچار کاهش موی ابرو شود. برش روی پوست سوختگی و هر عاملی که منجر به تخریب لایه‌های پوست شود می‌تواند روی فولیکول‌ها اثر بگذارد و باعث رشد نکردن مو شود. علت ریزش مو باید مشخص شود. در مواقعی که بیمار واقعا از کم‌پشتی یا نداشتن موی ابرو رنج می‌برد می‌توان پیوند مو انجام داد.

کاشت مژه و ابرو؛ خوب است یا نه؟

کسانی که به محض دیدن ریزش موها در ناحیه ابرو و مژه به فکر کاشت مو در این نواحی می افتند باید نظر متخصصان پوست و مو را بدانند که در بسیاری از موارد این شیوه را توصیه نمی کنند. در صورتی که به کمک درمان های دارویی نتوان مشکل را برطرف کرد و این روش ها چندان موثر نباشد، می توان به کاشت مژه یا ابرو هم فکر کرد. بنابراین فقط زمانی که هیچ راه حلی باقی نمانده باشد، باید این روش ها را به کار برد. کاشت ابرو را براحتی می توان انجام داد، اما کاشت مژه کمی دشوار است و خیلی ساده انجام نمی شود. از طرفی با توجه به این که موها برای کاشت از ناحیه سر برداشته می شود، رشدش خیلی بیشتر از قبل خواهد شد.

همچنین هنگام کاشت باید به جهت موها دقت کرد و این نکته را هم در نظر داشت که هیچ وقت تراکم آن مانند حالت عادی و طبیعی نخواهد شد. عده ای هم تصمیم می گیرند به کمک لوازم آرایشی، کم پشت بودن مژه ها و ابروهای شان را پنهان کنند تا خیلی به چشم نیاید، استفاده از این لوازم در صورتی که به مقدار کم باشد، مشکلی ایجاد نخواهد کرد و زمانی که به طور دائم و خیلی زیاد مورد استفاده قرار گیرد، خودش می تواند مشکل ساز شود.

منبع: ایلنا