بررسی آرای برجسته‌ترین فیلسوفان سیاسی در قالب یک کتاب


بررسی آرای برجسته‌ترین فیلسوفان سیاسی در قالب یک کتاب

جلد اول کتاب «تاریخ فلسفه سیاسی» با ویراستاری لئو اشتراوس و جوزف کراپسی و ترجمۀ یاشار جیرانی و شروین مقیمی توسط انتشارات پگاه‌روزگارنو منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، «تاریخ فلسفه سیاسی» عنوان مجموعه مقالاتی است که توسط برجسته‌ترین اندیشمندان حوزۀ فلسفه سیاسی، تحت ویراستاری لئو اشتراوس و جوزف کراپسی نگاشته شده است. این گروه در ۳۸ مقاله به بررسی آرای برجسته‌ترین فیلسوفان سیاسی از ابتدای تاریخ فلسفه سیاسی تا دوران معاصر پرداخته‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به اسامی افلاطون، ارسطو، کیکرو، فارابی، آکویناس، ماکیاولی، هابز، لاک، روسو، کانت، هگل، هایدگر و … اشاره کرد.

ویژگی برجستۀ این کتاب که آن را از سایر آثار نگاشته‌شده در این حوزه متمایز می‌کند، روش‌شناسی لئو اشتراوس در تفسیر آثار فیلسوفان سیاسی است. علاوه بر سه مقاله‌ای که مستقیماً توسط خود اشتراوس نگاشته شده است، نویسندگان سایر مقالات نیز مستقیم یا غیرمستقیم، چه از حیث صوری و چه از حیث محتوایی تحت تأثیر این روش‌شناسی اشتراوس بوده‌اند.

تأکید لئو اشتراوس از حیث روش‌شناختی بر متون فیلسوفان سیاسی، به‌ویژه بر متون اصلی آنها متمرکز است، و نقش زمینۀ تار یخی-اجتماعی در فهم غرض اصلی فیلسوفان سیاسی در این میان مطمح نظر او قرار نمی‌گیرد. بر همین اساس این «تاریخ فلسفه سیاسی»، به جای کوشش در جهت فهم آرا فیلسوفان سیاسی به عنوان تابعی از شرایط تار یخی-اجتماعی (شیوه‌ای که در اغلب آثار در حوزۀ تاریخ اندیشۀ سیاسی رایج و متداول است)، اصولاً بر خود متون فیلسوفان مورد بحث و به‌ویژه بر متون اصلی آنها متمرکز می‌گردد.

گذشته از اصل اساسی «متن‌گرایی» در مواجهه با آرا فیلسوفان سیاسی، که خود اشتراوس و نویسندگان سایر مقالات در این مجموعه به رعایت آن پایبند بوده‌اند، در واقع همه این مقالات هریک به نوعی و تا حدودی تلاش می‌کنند تا تز اصلی لئو اشتراوس که در تعبیر او از «فلسفه سیاسی» به مثابه «سیاست فلسفی»، و نیز اصل
«پنهان نگاری» نزد فیلسوفان سیاسی تبلور پیدا کرده است را در مورد فیلسوفی که نگارش مقاله‌ای در باب او را بر عهده گرفته‌اند، بسط داده و اعتبار آن را نشان دهند. اگرچه این نکته در مورد همۀ مقالات این مجموعه به یک میزان صادق نیست، اما می‌توان اذعان نمود که هر یک از این مقالات تا حدی نسبت به خوانش بین خطوط آثار فیلسوفان سیاسی التفات داشته‌اند.

این مجموعه مقالات از آنجا که بر فیلسوفان سیاسی متمرکز است، می‌تواند منبعی ارزشمند برای دانشجویان محسوب شود و نیز از آنجا که نویسندگان آن، در مورد هر فیلسوفی که نوشته‌اند، در زمرۀ متخصصان برجستۀ آثار و آرا آن فیلسوف به حساب می‌آیند، لاجرم می‌توان به مقالات آنها به عنوان یک منبع آکادمیک، ارجاع داد.

جلد اول این اثر در ۱۰ مقاله به بررسی آرای فیلسوفان سیاسی کلاسیک (قدما) پرداخته و اسامی زیر را در بر می‌گیرد:

توسیدیدس (دیوید بلوتین / شیما شصتی)، افلاطون (لئو اشتراوس / علی رزاقی)، کسنوفون (کریستوفر بروئل / یاشار جیرانی)، ارسطو (کارنس لرد / محمدعلی معمارزاده)، مارکوس تولیوس کیکرو (جیمز ای. هولتون / شروین مقیمی)، سنت آگوستین (ارنست ال. فورتین / سیدکیارش شیخ‌الاسلام)، ابونصر فارابی (محسن مهدی / احمد بستانی)

این کتاب را انتشارات پگاه روزگار نو در ۴۹۸ صفحه و به قیمت ۵۸,۰۰۰ تومان منتشر کرده است.


به گزارش خبرنگار مهر، «تاریخ فلسفه سیاسی» عنوان مجموعه مقالاتی است که توسط برجسته‌ترین اندیشمندان حوزۀ فلسفه سیاسی، تحت ویراستاری لئو اشتراوس و جوزف کراپسی نگاشته شده است. این گروه در ۳۸ مقاله به بررسی آرای برجسته‌ترین فیلسوفان سیاسی از ابتدای تاریخ فلسفه سیاسی تا دوران معاصر پرداخته‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به اسامی افلاطون، ارسطو، کیکرو، فارابی، آکویناس، ماکیاولی، هابز، لاک، روسو، کانت، هگل، هایدگر و … اشاره کرد.

ویژگی برجستۀ این کتاب که آن را از سایر آثار نگاشته‌شده در این حوزه متمایز می‌کند، روش‌شناسی لئو اشتراوس در تفسیر آثار فیلسوفان سیاسی است. علاوه بر سه مقاله‌ای که مستقیماً توسط خود اشتراوس نگاشته شده است، نویسندگان سایر مقالات نیز مستقیم یا غیرمستقیم، چه از حیث صوری و چه از حیث محتوایی تحت تأثیر این روش‌شناسی اشتراوس بوده‌اند.

تأکید لئو اشتراوس از حیث روش‌شناختی بر متون فیلسوفان سیاسی، به‌ویژه بر متون اصلی آنها متمرکز است، و نقش زمینۀ تار یخی-اجتماعی در فهم غرض اصلی فیلسوفان سیاسی در این میان مطمح نظر او قرار نمی‌گیرد. بر همین اساس این «تاریخ فلسفه سیاسی»، به جای کوشش در جهت فهم آرا فیلسوفان سیاسی به عنوان تابعی از شرایط تار یخی-اجتماعی (شیوه‌ای که در اغلب آثار در حوزۀ تاریخ اندیشۀ سیاسی رایج و متداول است)، اصولاً بر خود متون فیلسوفان مورد بحث و به‌ویژه بر متون اصلی آنها متمرکز می‌گردد.

گذشته از اصل اساسی «متن‌گرایی» در مواجهه با آرا فیلسوفان سیاسی، که خود اشتراوس و نویسندگان سایر مقالات در این مجموعه به رعایت آن پایبند بوده‌اند، در واقع همه این مقالات هریک به نوعی و تا حدودی تلاش می‌کنند تا تز اصلی لئو اشتراوس که در تعبیر او از «فلسفه سیاسی» به مثابه «سیاست فلسفی»، و نیز اصل
«پنهان نگاری» نزد فیلسوفان سیاسی تبلور پیدا کرده است را در مورد فیلسوفی که نگارش مقاله‌ای در باب او را بر عهده گرفته‌اند، بسط داده و اعتبار آن را نشان دهند. اگرچه این نکته در مورد همۀ مقالات این مجموعه به یک میزان صادق نیست، اما می‌توان اذعان نمود که هر یک از این مقالات تا حدی نسبت به خوانش بین خطوط آثار فیلسوفان سیاسی التفات داشته‌اند.

این مجموعه مقالات از آنجا که بر فیلسوفان سیاسی متمرکز است، می‌تواند منبعی ارزشمند برای دانشجویان محسوب شود و نیز از آنجا که نویسندگان آن، در مورد هر فیلسوفی که نوشته‌اند، در زمرۀ متخصصان برجستۀ آثار و آرا آن فیلسوف به حساب می‌آیند، لاجرم می‌توان به مقالات آنها به عنوان یک منبع آکادمیک، ارجاع داد.

جلد اول این اثر در ۱۰ مقاله به بررسی آرای فیلسوفان سیاسی کلاسیک (قدما) پرداخته و اسامی زیر را در بر می‌گیرد:

توسیدیدس (دیوید بلوتین / شیما شصتی)، افلاطون (لئو اشتراوس / علی رزاقی)، کسنوفون (کریستوفر بروئل / یاشار جیرانی)، ارسطو (کارنس لرد / محمدعلی معمارزاده)، مارکوس تولیوس کیکرو (جیمز ای. هولتون / شروین مقیمی)، سنت آگوستین (ارنست ال. فورتین / سیدکیارش شیخ‌الاسلام)، ابونصر فارابی (محسن مهدی / احمد بستانی)

این کتاب را انتشارات پگاه روزگار نو در ۴۹۸ صفحه و به قیمت ۵۸,۰۰۰ تومان منتشر کرده است.

کد خبر 4665925


عکس پروفایل روز مادر _ عکس نوشته مادرانه