علی ثابت نیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و مدیر اجرایی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به برگزاری مناسب سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان توضیح داد: اکنون جشنواره موسیقی جوان در شرایطی قرار گرفته که می توان از این رویداد به عنوان یک جشنواره بالغ در عرصه موسیقی یاد کرد. این رویداد اکنون به مثابه یک درخت تنومندی می‌ماند که بسیاری از استادان موسیقی ایران حتی بر ضرورت تشکیل یک نهاد یا بنیادی با عنوان «بنیاد جشنواره موسیقی جوان» در انجمن موسیقی ایران تاکید می کنند. طبیعتا با تشکیل چنین بنیادی است که به تبع آن می توان به تشکیل یک دبیرخانه دائمی به معنای باطنی امیدوار بود. اساسا با تشکیل چنین دبیرخانه ای است که هنرمندان نوجوان و جوان شرکت کننده در جشنواره پس از برگزاری این رویداد به حال خود رها نمی شوند. اتفاقا چنین بنیادی می تواند با در نظر گرفتن یک ساختار منسجم تبدیل به مجموعه ای همانند مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران در سال های دور باشد که امروز ما شاهد نتایج پربار آن هستیم.

حضور در «آینده» و چند درخواست از آقای وزیر

مدیر اجرایی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان افزود: جشنواره ملی موسیقی جوان قطعا به چنین ساختاری که به آن اشاره کردم، نیاز دارد. اینکه بیاییم صرفا جشنواره ای را چه با کیفیت و چه بی کیفیت اجرا کنیم و بعد همه چیز تا سال آینده تمام شود قطعا نمی تواند مورد رضایت دست اندرکاران این رویداد قرار گیرد. البته که همه از دبیر جشنواره گرفته تا مدیران رده بالای عرصه فرهنگ و هنر و سایر هنرمندان پیشکسوت این نکته را تاکید کردند که باید به «آینده» توجه کرد در حالیکه امروز ما در همان «آینده» حضور داریم اما بسیاری از اتفاقاتی که انتظار داریم محقق نشده است. در این راه ما مشکل بزرگی به نام بودجه داریم که تقریبا اصلی ترین مانع دولت و دست اندرکاران برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان برای تحقق کامل آن اهدافی است که مد نظر قرار داده ایم. به هر حال چه انجمن موسیقی ایران و چه هر مجموعه دیگری که عهده دار برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان می شود به این تامین بودجه نیازمند است. البته که ما به دلیل اینکه در داخل مجموعه هستیم قطعا از کمبود منابع مالی در بدنه وزارت ارشاد آگاهیم اما باید بپذیریم با وضعیت اقتصادی موجود و گسترشی که جشنواره ملی موسیقی جوان پیدا کرده بودجه قطعا کفاف این موضوع را نمی دهد که کیفیت را حفظ کنیم.

بهتر است جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی مقایسه نکنیم چرا که جشنواره ملی موسیقی جوان یک رویکرد علمی فرهنگی دارد که قرار است نسل آینده موسیقی ایران را شناسایی و به هنرمندان شرکت کننده انگیزه داده تا به تلاش خود بیافزایند.ثابت نیا بیان کرد: ما امسال واقعا با دقت و وسواس پیش رفتیم تا کیفیت جشنواره ارتقا پیدا کند و طبق اظهار نظری که هیات داوران این دوره داشته اند دوستان بر این باور بودند که کیفیت جشنواره ارتقا پیدا کرده است. آمار و ارقام هم همین را گواه می دهد که این رویداد نسبت به چند سال گذشته رشد ۳۰۰ درصدی داشته است ولی آنچه به من و همکارانم در حوزه اجرا و پشتیبانی مربوط می شود مبتنی بر این باور و تلاش بوده که حتی یک قدم کارهای جدیدتری برای شرکت کنندگان، داوران و مجموعه جشنواره انجام دهیم. ولی اگر قرار باشد این قدم های کوچک در سال های بعد بیشتر شود طبیعتا باید نگاه خاص تری به این رویداد شود که امیدوارم با حضور جناب وزیر در مراسم اختتامیه و دیدن این رشد کمی و کیفی، عنایت ویژه ای به این رویداد مهم در عرصه موسیقی شود. چرا که این رویداد به اعتقاد من مهم ترین رویداد موسیقی کشور است که در آن بحث استعدادیابی و تربیت موسیقی جدی و فرهنگی مطرح می شود و همین که در فراخوان تا این حد اصرار بر موسیقی جدی در حوزه نواحی، ردیف دستگاهی و کلاسیک است پس بچه های شرکت کننده را نیز تشویق می کند تا به همین سمت و سو بروند. به همین جهت اگر آقای وزیر دستور بفرمایند تا انجمن یا هر نهاد دیگری بتواند بحث ورک شاپ ها و برگزیدگان جشنواره ها برای تقویت بنیه علمی و هنری را دنبال کنند قطعا جشنواره ملی موسیقی جوان چندین گام به جلو هدایت می شود.

مدیرعامل انجمن موسیقی در بخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به پرسشی مبنی بر گرایش شرکت کنندگان برگزیده این دوره از جشنواره و جشنواره های دیگر در عرصه موسیقی برای حضور در برنامه های استعدادیابی رسانه ملی و آسیب های احتمالی حضور در این برنامه با در نظر گرفتن مواضع برخی از استادان مطرح موسیقی کشور به این برنامه ها، گفت: به نظرم قضایایی که طی هفته های گذشته درباره موضوع حضور استعدادهای حوزه موسیقی در برنامه های تلویزیونی پیش آمد مقداری جریان را متفاوت کرد. البته که نظر بسیاری از استادان صاحب نام موسیقی و بنده هم همین است که جشنواره ای مانند جشنواره موسیقی جوان با برنامه های استعدادیابی صدا و سیما اصلا قابل قیاس نیست. زیرا آنها در جایگاهی که برای من قابل احترام است کار خودشان را انجام می دهند و جشنواره هایی مانند جشنواره ملی موسیقی جوان کار دیگری را انجام می دهند. کما اینکه این برنامه های استعدادیابی اصلا مسیر هنری ماجرا را دنبال نمی کنند. کما اینکه آن دسته از افرادی که در این برنامه ها برگزیده شدند آنچنان در حوزه هنر فعالیت نداشته و در حوزه هایی چون آکروبات، منتال و مواردی از این دست موفق به دریافت رتبه شده اند.

جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی تلویزیون مقایسه نکنید

وی افزود: به اعتقاد من قالب این برنامه ها در چارچوب برنامه های سرگرمی قرار گرفته که در آن استعدادیابی هم می شود. کما اینکه چنین روش استعدادیابی هم برای برخی از افراد شرکت کننده دربرگیرنده اتفاقات خوبی هم هست که هیچ اشکالی هم ندارد. اما شما بدانید دغدغه استادان در حوزه برنامه های استعدادیابی این است که خانواده شرکت کنندگان مواظبت بیشتری از فرزندان هنرمند خود کنند. البته که این برنامه ها آنچنان جذابیتی ایجاد می کند که ما هرچه قدر سخنرانی کنیم قابل قیاس با این جذابیت ها نیست. بنابراین بهتر است جشنواره موسیقی جوان را با برنامه های استعدادیابی مقایسه نکنیم چرا که جشنواره ملی موسیقی جوان یک رویکرد علمی فرهنگی دارد که قرار است نسل آینده موسیقی ایران را شناسایی و به هنرمندان شرکت کننده انگیزه داده تا به تلاش خود بیافزایند. قطعا در این راه صرفا جشنواره برگزار کردن کفایت نمی کند پس بهترین کاری که می شود در این حوزه انجام داد بر این باور استوار است که ارتباط مدام یک دبیرخانه با استعدادهای معرفی شده در این جشنواره حفظ شده تا شرکت کنندگان هم بدانند در این فضا دارای پشتیبانی هستند. از سوی دیگر برگزاری مسترکلاس های مختلف با ارتقای سطح کیفی هنرمندان شرکت کننده توسط ستاد جشنواره می تواند مورد توجه قرار گیرد.

ثابت نیا اظهار کرد: مرحله بعدی تشویق و حمایت شرکت کنندگان برای اجراست که این موضوع هم از حساسیت های زیادی برخوردار است زیرا اجرای زنده در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی غیر از موارد کم آنچنان مورد اقبال عمومی قرار نمی گیرد. البته ممکن است یک اجرا به لحاظ ذوقی و استقبال خانواده ها مورد توجه قرار گیرد اما استمرار چنین شرایطی واقعا ممکن است موفقیت آمیز نباشد. کمااینکه انجمن موسیقی ایران در این حوزه و تولید آلبوم چنین تجربه ای را داشته اما این پروژه ها کمتر به موفقیت رسیده اند. پس در این شرایط مهم ترین نکته آموزش و استمرار در آموزش توسط استادان مجرب است. البته اغلب دوستان این نکته را تاکید می کنند که بد نیست هنرمندان شرکت کننده گاهی از نظرات استادان مجربی که فقط در تهران حضور دارند، بهره مند شوند. در این راستا من سال گذشته قولی داده بودم که بنا به فراهم نشدن امکانات نتوانستم قولم را عملی کنم اما امسال حتما بلافاصله بعد از پایان جشنواره طبق مذاکراتی که با یکی از استادان بخش نی جشنواره انجام دادم بناست تا در محل انجمن موسیقی کلاس هایی با حضور هنرمندان شرکت کننده برگزار شود. در حوزه تار و سه تار هم استاد حسین علیزاده همراهی کامل داشته و در این زمینه هم قول همکاری داده اند که بعد از جشنواره طی جلسه ای برنامه ریزی های صورت گیرد تا ببنیم برای این بخش چه کارهایی می توان انجام داد. به هر حال بندا امیدوارم حالا که استادان شناخته شده موسیقی پای کار ایستاده اند ما هم بتوانیم به لحاظ پشتیبانی، کارهای اصولی را انجام دهیم که نتیجه آن قطعا در سال‌های بعد مشخص خواهد شد.