«مباهله» به چه معنا است؟

به گزارش مشرق، محمدجواد رجب‌زاده کارشناس علوم قرآنی درخصوص اهمیت روز «مباهله» گفت: جریان «مباهله پیامبر(ص)» با مسیحیان نجران از جمله رویدادهای است که علاوه بر علماء شیعه، اهل سنت نیز به جزئیات آن اشاره نموده و همراهی «اهل بیت(ع)» با ایشان را ذکر کرده‌اند.

وی در همین راستا ادامه داد: «پیامبر (ص)» تمام تلاش خود را برای اثبات حقانیت دین اسلام انجام دادند، اما مسیحیان تن به پذیرش حق ندادند در این هنگام آیه ۶۱ سوره آل عمران بر «پیامبر اکرم(ص)» نازل شد.«فَمَنْ حَآجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَأَبْنَآءَکُمْ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکَذِبِینَ‏، پس هر که با تو، بعد از علم و دانشی که به تو رسیده است، درباره او «عیسی» به ستیز و محاجّه برخیزد و از قبول حقّ شانه خالی کند بگو: بیائید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و خودمان را «کسی که به منزله خودمان است» و خودتان را بخوانیم، سپس «به درگاه خدا» مباهله و زاری کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم».

بیشتر بخوانید:

حدیث روز/ سخنان علمای اهل سنت درباره روز مباهله

اعمال مخصوص روز مباهله

‌رجب زاده اظهار کرد: بنابراین به حکم آیه شریفه مقرر شد تا اگر مسیحیان از پذیرش اسلام سر باز زنند باید با «پیامبر (ص)» «مباهله» کنند به این صورت که «پیامبر (ص)» و بزرگ مسیحیان به همراه نزدیکان ایشان در محلی جمع شوند و دست به دعا برده و نفرین کنند تا کسی که دروغ می‌گوید و حقیقت را کتمان می‌کند مشمول عذاب الهی قرار گیرد. «پیامبر (ص)» با به همراه آوردن عزیزترین خلائق نزد او به همه مسیحیان اثبات کرد که در وجود او ذره‌ای شک به حقانیت دعوتش راه نداده است.

این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: یکی از بزرگان مسیحیان نجران تاکید کرد اگر «پیامبر (ص)» همراه با اهل بیت خود برای «مباهله» آمدند، هرگز به این کار تن ندهید زیرا در چنین شرایطی هیچ مسیحی از عذاب الهی ایمن نمی‌ماند و بدانید که «پیامبر (ص)» قطعاً بر حق خواهد بود.

وی ابراز کرد: از نکاتی که در ماجرای «مباهله» کمتر به آن توجه می‌شود ارتباط آن با آیه تطهیر است، بامداد روز «مباهله» پیامبر اکرم(ص)، حسنین، فاطمه(ص) و علی (ع) را زیر کسای خود جمع کردند، سپس سوره مبارکه «وَقَرنَ فی بُیوتِکُنَّ وَلا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهِلِیَّةِ الأولیٰ ۖ وَأَقِمنَ الصَّلاةَ وَآتینَ الزَّکاةَ وَأَطِعنَ اللَّهَ وَرَسولَهُ ۚ إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَیُطَهِّرَکُم تَطهیرًا، و در خانه‌های خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید، و نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و خدا و رسولش را اطاعت کنید؛ خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد». را تلاوت فرمودند و سپس راهی «مباهله» شدند.

‌رجب زاده تاکید کرد: «پیامبر اکرم(ص)» اهل بیت خود را که شامل «حضرت علی (ع)»، «فاطمه زهرا (س)»، «امام حسن (ع)» و «امام حسین (ع)» بودند «اهل کسا» برای «مباهله» همراه کردند. مسیحیان با دیدن «پیامبر اکرم(ص)» و اهل بیت ایشان از این کار منصرف شدند و ترجیح دادند تا جزیه بپردازند.

وی به اهمیت پیام‌های روز «مباهله» برای مسلمانان اشاره و ابراز کرد: «پیامبر اکرم(ص)» برای مباهله تنها اهل بیت خود را با خود همراه کردند تا علاوه بر «مباهله»، درسی به مسلمانان داده شود و نکته هوشمندانه‌ای را بر همگان متذکر شوند. «پیامبر اکرم(ص)» به همه فهماندند مراد از اهل بیت(ع)» در «آیه تطهیر» همین خمسه طیبه‌ای است که با خود به مباهله آورده است. همانطور که بعد از نزول آیه تطهیر تا شش ماه، هنگام نماز درب خانه «حضرت زهرا(س)» می‌رفتند و با خطاب «اهل بیت من» اهل منزل را به نماز دعوت میکردند.

رجب‌زاده خاطرنشان کرد: باید در کلمه به کلمه قرآن کریم دقت نمود تا بتوان حقایق آن را استخراج کردف کلمه «انفسنا» در آیه تطهیر به «امیرالمومنین (ع)» اشاره دارد، «علی (ع)» نفس «پیامبر اکرم(ص)» و آینه تمام نمای «پیامبر اکرم(ص)» بودند.