جهان نباید به مسلمانان روهینگیا پشت کند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ پس از سال‎ها نسل‎کشی و اذیت و آزار مسلمانان روهینگیا توسط ارتش میانمار، طی توافقی بین میانمار و بنگلادش بنا بر این شد تا پناهندگان در شرایطی امن به وطن خود بازگردند، اما اکنون بازگشت آنها به بن‎بست رسیده است.

به گفته روزنامه انگلیسی دیلی‌استار، بدیهی است که فرآیند بازگشت پناهندگان روهینگیا به میهن، نه به خاطر اشتباه بنگلادش، بلکه به دلیل ناکامی دولت میانمار در متقاعد کردن آنها (مردم روهینگیا) به بازگشتی امن به بن بست رسیده است.

اگرچه میانمار به خاطر این ناکامی سعی در سرزنش بنگلادش داشته، اما حقیقت این است که بنگلادش در کمال صداقت و صبوری سعی در تسهیل روند بازگرداندن مردم به وطن را دارد.

این کشور فهرست صحیحی را به مقامات میانمار ارائه داده، اما به این دلیل که میانمار قادر به اطمینان خاطر دادن به پناهجویان روهینگیایی مبنی بر اینکه شرایط در میانمار نسبت به قبل تغییر کرده نیست، هیچ نتیجه مثبتی در بر نداشته است.

از این رو، وقتی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) با بیش از 1000 پناهنده روهینگیایی مصاحبه کرد، همه آنها به دلیل عدم ضمانت امنیت و بازگرداندن خانه ها و اموالشان، تمایلی به بازگشت به وطن نشان ندارند.

در چنین شرایطی، تنها جامعه بین المللی می تواند به منظور ایجاد محیطی مساعد و بدون ترس یا تردید برای بازگرداندن پناهندگان، تلاش هایی در جهت اعمال فشار بر میانمار انجام دهد.

این بدین معناست که در وهله اول، اعمال فشار بر میانمار این امکان را به سازمان ملل متحد و امدادگران همچنین نمایندگان پناهندگان روهینگیایی می دهد تا به راخین رفته و شرایط را برآورد کنند. تاکنون دولت میانمار از دادن این دسترسی امتناع ورزیده است.

از آنجایی که به نظر می رسد چین تأثیر قابل توجهی بر دولت میانمار دارد، پس باید در جهت ایجاد شرایط بازگشت امن و داوطلبانه تلاش کند. ما امیدواریم که نشست سه جانبه چین با بنگلادش و میانمار به زودی اتفاق بیفتد و به پیشرفت در این مسئله بحرانی کمک کند.

اگرچه بنگلادش تاکنون اندکی بیش از یک سوم بودجه مورد نیاز در سال جاری را دریافت کرده، اما جامعه جهانی سخاوتمندانه به این کشور برای میزبانی حدود 1 میلیون پناهنده روهینگیایی کمک کرده است.

علیرغم تمام تلاش های کشور میزبان و جامعه بین المللی برای ارائه امدادهای بشردوستانه به پناهندگان در اردوگاه ها، شرایط به شدت غیر قابل توجیه می شود.

خشونت باندهای جنایتکار، قاچاق مواد مخدر و انسان و عناصر کیفری در روهینگیا منجر به احساس نا امنی در میان محلی ها و پناهندگان می شود و به مشقت های زندگی در اردوگاه پناهندگان می افزاید.

بنابراین، در این شرایط برای خاتمه دادن به این بحران، نیاز به اقداماتی فوری و مؤثر از سوی جامعه بین المللی است. جهان نمی تواند به مردم مسلمان روهینگیا پشت کند.

انتهای پیام/