دومان ، سروده‌های ترکی حسین منزوی

کتاب "دومان" از ۲ بخش ترکی و فارسی تشکیل شده است که «غزل‌لر»، «قوشمالار/ دؤردولوک/ مخمس‌لر»، «سربست‌لر»، «بایاتی‌لار» و «باشقا شعرلر» پنج سرفصل بخش ترکی؛ و «غزل‌ها»، «شعرهای هجایی/ چارپاره‌ها/ مخمس‌ها»، «شعرهای آزاد»، «بایاتی‌ها» و «سایر شعرها» پنج سرفصل بخش ترجمه شده آثار به فارسی است.

سروده‌های ترکی این مجموعه را بهروز منزوی به فارسی برگردانده است.

بهروز منزوی، مترجم سروده‌های این مجموعه در فرازی از مقدمه کتاب آروده است: "در مورد برگردان فارسی اشعار نکاتی قابل عرضه وجوددارد، اول اینکه اهل فن، خود بهتر می دانند که اصولا ترجمه کار سخت و دشواری است و این سختی و دشواری در ترجمه شعر تبدیل می شود به کاری سخت دشوار و ترجمه شعر شاعری چون حسین منزوی بزرگ، خدا می داند که صفتی برایش پیدا نمی کنم! بنابراین مخاطب عزیز شعرهای حسین منزوی به ویژه مخاطب فارسی زبان انتظار نداشته باشد که در ترجمه اشعار ترکی اش هم با زبان بلند و شیوه شیوای آن بی همال رو به رو شود".

کتاب «دومان»، مجموعه سروده های ترکی حسین منزوی با ترجمه بهروز منزوی در ۲۰۸ صفحه در قطع رقعی از سوی انتشارات فصل پنجم منتشر شده است.

یک غزل از این مجموعه:

آچ گؤزۆن قۏی یوخودان، گۆللر اویانسین، غزلیم

آچ گؤزۆن قۏی باخیشیندان گۆن اوتانسین، غزلیم

گؤره بیلمز، گؤزه لیم! آیدا، اوزوندن گؤزلین

آیا باخ تا که حسددن، پارالانسین، غزلیم

سن اۏلان یئرده، گۆلۆم! گۆل ندی؟ دور گلشنی گز

قۏی سنین باشیوا، پروانه دۏلانسین، غزلیم

چېخ چمن سیرینه، مدهوش ائله سرو و سمنی

قۏی آدېن، عطر کیمی باغدا، جالانسین، غزلیم

جلوه یۏخ گۆنده، نه گۆلده، سن اۏلان یئرده گره ک

دفتر حسندن، هر آد، قارالانسین، غزلیم

قالمیشام، قاشیوې، کیپریکلریوی – گؤزلریوی

قلمیم هانسینې وصف ائیلیه، هانسین؟ غزلیم!

سنی آغوشه چکنده اۆره ڲیمدن دئیرم

کاشکی بو دور زمان بوردا دایانسین غزلیم!

حسین منزوی، غزل سرای برجسته معاصر، در سال ۱۳۲۵ در زنجان متولد شد. وی از سنین جوانی سرودن شعر را آغاز کرد و در سال ۱۳۴۶ به عنوان شاعر خود را مطرح کرد و غزل های او مورد توجه غزل سرایان قرار گرفت.
از منزوی آثار متعددی برجای مانده است که ازآن جمله می توان به کتاب های' با عشق در حوالی فاجعه'، 'از شوکران و شکر'، ' با عشق تاب می آورم'، ' حنجرهٔ زخمی تغزل' و گزیده اشعار 'از ترمه و تغزل' اشاره کرد.
حسین منزوی در سال ۱۳۸۳ پس از مدتها تحمل رنج بیماری قلبی در بیمارستان شهید رجایی تهران درگذشت.