میگنا: نوجوانانی که برای همسالانشان قلدری می‌کنند در واکنش به حالات خاصی از چهره الگوی فعالیت مغزی متفاوتی را از خود نشان می‌دهند که می‌تواند کلید درک ریشه‌های بروز این نوع رفتار بین این گروه سنی باشد.

«جوانا سوارتز» استادیار دانشگاه کالیفرنیا و همکارانش در این پژوهش بر روی آمیگدال یا بادامه مغز تمرکز کردند که نقشی کلیدی در پردازش احساسات و واکنش به تهدیدات ایفا می‌کند. این محققان از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی یا اف‌ام‌آرآی برای بررسی فعالیت آمیگدال در ۴۹ نوجوان که در حال تطبیق احساسات با حالات چهره بودند، استفاده کردند.

نتایج اسکن‌های مغزی نشان داد که آمیگدال نوجوانانی که به قلدر بودن شناخته می‌شوند، معمولا در واکنش به چهره‌های عصبانی فعالیت بیشتر و در واکنش به چهره‌های هراسان واکنش کمتری را از خود نشان می‌دهد. این تفاوت در الگوی فعالیت آمیگدال مغز حاکی از آن است که این دسته از نوجوانان به سیگنال‌های خشم از سوی دیگر افراد حساس‌تر هستند و در مقابل نسبت به سیگنال‌های استیصال و ترس واکنش کمتری از خود نشان می‌دهد، امری که همدلی پایین این افراد با قربانیان خود را توجیه می‌کند.

این الگوی مغزی خاص باعث می‌شود تا نوجوانان قُلدر در تعاملات اجتماعی خود خصومت بیشتر و همدلی کمتری احساس کنند و ترکیب این دو رفتارهای قلدرمآبانه‌شان را تشدید می‌کند.

جزئیات این مطالعه در مجله Social Cognitive and Affective Neuroschience منتشر شده است.