تاثیرات مخربی که سرمایه داران بر تئاتر به جا می‌گذارند

هر انسانی در یک مقطع زمانی خصوصا در سنین نوجوانی علاقه بسیاری به بازیگری دارد و می‌خواهد از این طریق به شهرت دست یابد. در برخی تب بازیگری بسیار زیاد و در برخی دیگر کمتر است و همه به نوعی خود را بازیگر می‌دانند. می‌دانیم که بازیگری در ظاهر کار ساده‌ای است، اما اصولی دارد که باید رعایت شود. به همین منظور کلاس‌ها و آموزشگاه‌های بازیگری برای تربیت هنرجویان و علاقه‌مندان به این حرفه تشکیل شد تا مسیر مناسب را به علاقه‌مندان آموزش دهند.

سالانه هنرجویان بسیاری از کلاس‌های بازیگری فارغ التحصیل می‌شوند که هر کدام هزینه‌های بسیاری را پرداخت کرده اند، اما نتوانسته اند موفقیتی در این راه کسب کنند و به هدف دلخواه خود دست یابند. برخی فقط از روی علاقه به این حرفه می‌پردازند که کافی نیست و باید تلاش بسیاری برای آن انجام داد.

آرش فلاحت پیشه کارگردان و بازیگر تئاتر و تلویزیون در این خصوص گفت: همیشه معروف و مطرح شدن جذاب بوده و به نوعی نامیرا شدن و میل به ماندگاری انسان‌ها همیشه وجود داشته است , چیزی که سبب می‌شود تا انسان‌ها جاودانه شوند این است که اثری از خود باقی بگذارند و نام نیکی از آن ها را زنده کند و در هر رشته و تخصصی بهترین باشند که این موضوع در بازیگری بیشتر دیده می شود .

فلاحت پیشه درخصوص موفقیت در کلاس‌های بازیگری گفت: مسئله‌ای که من به هنرجویان در کلاس‌های بازیگری می‌گویم این است که فارغ از هر نتیجه‌ای باید تلاش کرده و این علم را فراگرفته و پیش بروید. در این راه باید صبوری داشت و حداقل دو سال زمان برای آموزش بگذارید البته به شکل دانشگاهی این زمان چهار سال است. اگر با فرض اینکه با گذراندن دوازده جلسه برای شما اتفاقی خواهد افتاد، این فرض اشتباه است. این مسئله در علوم دیگر هم همین گونه است و نمی‌توان صرفا به خاطر علاقه وارد این حرفه شد، زیرا بخش زیادی از آن به کسب علم و مهارت‌ها برمی گردد و مطمئنا همه کلاس‌های بازیگری، کلاس‌های مناسبی نیستند.

او ادامه داد: در برخی کلاس‌ها گفته می‌شود با گذراندن دوره‌ای کوتاه مدت از شما بازیگر ساخته می‌شود و به راحتی به کار‌ها معرفی می‌شوید، ولی این بزرگترین دروغی است که به یک هنرجو گفته می‌شود.صرفا اگر شخصی بازیگر خوبی باشد نمی‌تواند معلم خوبی هم باشد. بازیگری چیزی فراتر از تکنیک‌ها را می‌طلبد و همیشه این نکته را می‌گویم که بسیاری از کلاس‌های بازیگری متد و تکنیک بازیگری را آموزش می‌دهند، ولی پیش از آن باید هنرجو یاد بگیرد تا خود را بشناسد و قابلیت‌های پیچیده ذهنی و درونی خود را پیدا کند و ناخودآگاه خود را درست تربیت کند و بعد از آن با تکنیک‌ها مواجه شود.

فلاحت پیشه با اشاره به اینکه تمام مکاتب بازیگری و سبک‌ها و شیوه‌های رسیدن به نقش در دو نقطه با یکدیگر یکسان هستند، بیان کرد: نقطه ابتدایی تمرکز است و هنرجو باید این موضوع را یاد بگیرد و این مسئله ساده‌ای نیست، در نهایت باور پذیری در مقابل دوربین و روی صحنه بسیار مهم است یعنی بازیگر به گونه‌ای نقش را ایفا کند که گویی برای اولین بار آن نقش را بازی می‌کند که اصطلاحا به آن توهم اولین بار گفته می‌شود.