کفزنی یا کفبیخ تهیه یک نوع کف از ریشههای گیاه چوبک (نام علمی: Acanthophyllum squarrosum ) است که علاوه بر جنبه تفریحی آن، خواص دارویی فراوانی دارد. این نوع کف که به "بستنی زمستانی" نیز معروف شده است. کفبیخ نوعی دسر است که توسط ریشسفیدان محل و به روش خاصی تهیه می شود. برای تهیه کف بیخ، ریشههای گیاه چوبک که اصطلاحا به آن "بیخ " میگویند را پوست کنده و چند بار در آب میجوشانند و چون این آب تلخ است آن را چند بار دور میریزند. این کار را آنقدر تکرار میکنند که تلخی آب گرفته شود و هیچ طعمی نداشته باشد. آب جوشانده شده وقتی که سرد شد در ظرف مخصوصی به نام "تغارسفالی "ریخته و با دستهای چوبی که معمولا از چوب انار است آنرا ساعتها هم می زنند تا کف سفتی بدست آید. بعد از تهیه کف آنرا با زعفران و شکر و یا شیره انگور طعم دار کرده و از میهمانان پذیرایی میکنند. کفبیخ یکی از آیینهای سنتی مردم خراسان و بهخصوص منطقه قهستان بوده است که مخصوص دورهمیهای زمستان است که امروزه در بسیاری از شهرهای جنوب خراسان از جمله: قاین، بیرجند و گناباد برگزار می شود. این گزارش در روستای زیبَد در ۲۰ کیلومتری جنوب غرب گناباد تهیه شده است.
کفزنی یا کفبیخ تهیه یک نوع کف از ریشههای گیاه چوبک (نام علمی: Acanthophyllum squarrosum ) است که علاوه بر جنبه تفریحی آن، خواص دارویی فراوانی دارد. این نوع کف که به "بستنی زمستانی" نیز معروف شده است. کفبیخ نوعی دسر است که توسط ریشسفیدان محل و به روش خاصی تهیه می شود. برای تهیه کف بیخ، ریشههای گیاه چوبک که اصطلاحا به آن "بیخ " میگویند را پوست کنده و چند بار در آب میجوشانند و چون این آب تلخ است آن را چند بار دور میریزند. این کار را آنقدر تکرار میکنند که تلخی آب گرفته شود و هیچ طعمی نداشته باشد. آب جوشانده شده وقتی که سرد شد در ظرف مخصوصی به نام "تغارسفالی "ریخته و با دستهای چوبی که معمولا از چوب انار است آنرا ساعتها هم می زنند تا کف سفتی بدست آید. بعد از تهیه کف آنرا با زعفران و شکر و یا شیره انگور طعم دار کرده و از میهمانان پذیرایی میکنند. کفبیخ یکی از آیینهای سنتی مردم خراسان و بهخصوص منطقه قهستان بوده است که مخصوص دورهمیهای زمستان است که امروزه در بسیاری از شهرهای جنوب خراسان از جمله: قاین، بیرجند و گناباد برگزار می شود. این گزارش در روستای زیبَد در ۲۰ کیلومتری جنوب غرب گناباد تهیه شده است.
نظرات