گیلان، 12 روز بعد از شیوع کرونا؛ نیاز فوری به امکانات اولیه، فریاد بیماران و کادر بیمارستانی قربانی و خسته

عصر ایران،فاطمه صابری- چند قدمی مانده به بیمارستان رازی، ناراضی می‌شوی از محیط، وقتی با نفسی آرام هوا را از بینی وارد نای می‌کنی تا به تمام بدنت اکسیژن برسانی. صدم ثانیه‌ای بعد وقتی هوا از بینی گذشت و به نای رسید متوجه می‌شوی سهمت از هوای پاک رشت بوی فاضلاب رودخانه گوهر رود است که از کنار تنها مرکز ارائه‌دهنده خدمات دولتی فوق تخصصی گوارش، ریه، خون، غدد وروماتو در استان می‌گذرد. مرکزی که بعد از شیوع ویروس کرونا به‌عنوان بیمارستان ریفرال هم در نظر گرفته‌شده است و طی یک هفته گذشته یکی از عجیب‌ترین و به روایت مردمی مرگبارترین روزهایش طی نیم‌قرن گذشته را تجربه می‌کند. جایی که قرار است به‌جز بیماران همیشگی 52 ساله‌اش در زمینه مسمومیت، داخلی و جراحی به‌عنوان بیمارستان «ریفرال» در زمینه ویروس کرونا عمل کند. یعنی در صورت لزوم، بیماران مشکوک در زمینه ویروس کووید-19 از 31 بیمارستان دیگر استان هم در این مرکز«معاینه» و «بستری» شوند.

دو واژه‌ای که طی 12 روز گذشته به کابوسی برای جمعیت حدود یک‌میلیون‌نفری شهرستان رشت تبدیل‌شده است. چون در رازی که به‌طورمعمول در طول سال تمام 300 تختش در اشغال بیماران است و به‌دفعات در راهروهای این بیمارستان قدیمی هم‌تخت‌های موقت گذاشته می‌شد موج نگرانی بیشتر از برنامه هدف‌گذاری شده در زمینه پیشگیری، شناسایی و درمان بیماران به چشم می‌خورد. سردرگمی که نه‌تنها باعث نارضایتی بیماران شده بلکه زانوهای کادر درمان بیمارستان را هم سست کرده است.

در بنر کوچک هشدارآمیز روابط عمومی مرکز آموزشی درمانی رازی رشت در سردر بیمارستان هنوز خبری از کلمه ویروس «کرونا» نیست و خطاب به همراهان بیماران نوشته‌شده است که به «علت شیوع بیماری تنفسی حاد آنفولانزا و به جهت پیشگیری از انتشار بیماری، حضور همراهان بیمار در بخش‌های بستری ممنوع می‌باشد.

کمی نزدیک‌تر که بروی متوجه می‌شوی در رازی به‌جز اشتباه بر سر املای صحیح کلمه‌ی آنفلوانزا، درباره ممنوعیت ملاقات و قرنطینه هم سوء تفاهمات جدی وجود دارد. چون با پوشش نه‌چندان بهداشتی و ایمنی هم می‌توانی وارد محوطه، اورژانس، تریاژ و با اعلام درخواست سرزدن به یک بیمار به بخش‌ها هم سرک بکشی.

تعداد پزشکانی که ماسک‌های تنفسی، عینک و لباس محافظ بیماری‌های عفونی و ویروسی بر صورت دارند پرتعداد نیست. دیگر پرسنل درمان هم به فراخور نقش از دستکش لاتکس و ماسک معمولی تا ماسک فیلتر دار و دستکش و لباس‌های یک‌بارمصرف روی مانتوهای کار بر تن دارند.

بین بیمارانی که در اورژانس رفت‌وآمد می‌کنند پرستاران یا انترنهای بدون لباس محافظ بیماری کرونا هم حضور دارند. پرستارانی که حتما قصه‌ی نرجس خانعلی‌زاده، پرستار ۲۴ ساله بیمارستان میلاد لاهیجان را شنیده‌اند که 5 روز قبل با گزارش اولیه فوت به علت آنفلوانزا جانش را از دست داد. اطرافیان نرجس اما می‌گویند مرگش به دلیل ارتباط با بیماران کرونایی در بیمارستان لاهیجان بوده است.

کادر درمانی بیمارستان رازی قطعا بیشتر از هر شهروندی با خطرات کرونا آشنا است اما تصمیم گیران در زمینه «کمبود امکانات» کاملا عادلانه رفتار کرده و اگر شهروندان طی 10 روز گذشته ده‌ها بار برای تهیه مواد ضدعفونی‌کننده، الکل، دستکش و ماسک به داروخانه‌ها و فروشگاه‌های این شهر مراجعه کرده‌اند پرستاران و انترن ها و حتی پزشکانی که باید بدون دغدغه به وظیفه درمان خود برسند معترض کمبود و نبود امکانات حداقلی در برابر ویروسی هستند که می‌تواند باعث ابتلای کادر درمان طی چند ثانیه شود. آمار مستند می‌خواهید؟ اخبار داخل بیمارستان‌ها از رازی رشت تا بیمارستان‌های خصوصی که خبر بستری چند پزشک و پرستار و دانشجوی پزشکی در آن‌ها محرمانه نیست. البته

این موضوع برای دانشگاه علوم پزشکی گیلان که طی روزهای گذشته به‌صورت قطره‌چکانی درباره آمار مبتلایان و بیماران مشکوک به کرونا و حتی آنفلوانزا در گیلان اطلاعات داده گویا محرمانه و یا فاقد موضوعیت است وقتی مدیران این مجموعه می‌گویند:«در حال حاضر تمام تمرکز ما بر درمان و اطلاع‌رسانی و پیشگیری است و ارائه آمار چندان مهم نیست.»

آماری که از مقابل درِ بیمارستان رازی تا لابی بیمارستان پارس و محوطه بیمارستان پورسینا و اورژانس بیمارستان قائم و صف ویزیت کلینیک بیمارستان آریا گرد ترس و مرگ پاشیده و هر فردی از آمارهای فوت‌شده‌ها براثر کرونا نشانی می‌دهد و از سردخانه‌های شلوغ بیمارستان‌ها و فضای دفن رعب‌آور در قبرستان باغ رضوان رشت می‌گوید:«فرهنگی بازنشسته اهل رشت، پرستار 24 ساله اهل لاهیجان، معلم بازنشسته اهل شفت، دو برادر سنتور نواز مشهور در لنگرود، چهره فرهنگی ساکن رشت،زن خانه‌دار در فومن،کارگر ساختمانی در لاهیجان،مربی فوتبال در رشت و...»اما آمار رسمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان چه می‌گوید؟ارسلان سالاری رئیس این دانشگاه در آخرین اظهارنظر درگذشت 3 گیلانی براثر کرونا و بهبود 12 تن دیگر را تائید کرده بود.

این در حالی است که هشتم آذرماه مهدی شادنوش نماینده وزیر بهداشت در گیلان با بیان اینکه گیلان یکی از کانون های آلوده کشور است از مشاهده ۱۲۶۰ مورد مشکوک به کرونا در سطح بیمارستان های استان خبر داده و گفته بود بیش از ۴۰۰ نفر از آنها بهبود یافته و مرخص شده اند.

در عین حال وزارت بهداشت از مثبت بودن تست کرونای 593 ایرانی خبر داده که سهم گیلان از این تعداد 82 نفر تا روز 10 اسفندماه است. این وزارتخانه اشاره‌ای به تعداد افراد مشکوک یا بستری و افراد در انتظار تست نمی‌کند.

پیش از این سید اسماعیل میرغضنفری فرماندار شهرستان لاهیجان طی اظهارنظر جداگانه‌ای درباره این شهرستان از تست مثبت 7 لاهیجانی و فوت 3 تَن از آن‌ها در بیمارستان بر اثر کرونا خبر داده بود.

تفاوت‌مرگ براثر کرونا یا آنفلوآنزا

منتقدان وزارت بهداشت می‌گویند شیوع هم‌زمان ویروس آنفلوانزای A زیرگروه H1N1 سنگر آماری جدیدی برای عادی نشان دادن شرایط و فرار از ارائه آمار صحیح پیرامون این موضوع است. گویا اگر بیمار بر اثر لرز، سردرد، سرفه خشک، گلودرد و درد عضلانی آنفلوانزا با زندگی خداحافظی کند پسندیده‌تر از فوت بر اثر تب، سردرد، گلودرد، سرفه خشک و ریه از کار افتاده توسط کرونا در گیلان است.

بیمارستان‌های رشت پر از بیمار است

بعد از گفت‌وگوی 3 رز قبل محمدحسین قربانی یکی از نمایندگان گیلانی مجلس در مرکز مدیریت کرونای کشور با «مرور» مبنی بر بستری شدن ۶۵۰ نفر در بیمارستان‌های گیلان با علائم شبه آنفولانزا و مشکوک کرونا و افزایش آمار مبتلایان در گیلان، غلامعلی جعفرزاده، نماینده رشت در مجلس هم در گفت‌وگو با عصر ایران با ذکر این نکته که اوضاع گیلان وخیم‌تر از دیگر نقاط ایران است تعداد افراد فوت‌شده و درگیر با ویروس کرونا را بیشتر از رقم رسمی‌ دانست و تاکید کرد که بیمارستان‌های رشت پُر از بیمار و کمبود امکانات بسیار زیاد است.
این نماینده مجلس بدون اشاره به عددی خاص گفت«هرچند ما آمار دقیق نداریم اما براساس اطلاعات از روستاها و وضعیت شهرها می‌دانیم که آمار تلفات بالاتر از چیزی است که اعلام‌شده و تعداد 37 فوتی چیزی در حد شوخی است.»

شرایط عادی نیست

او با ذکر این نکته که نباید «شرایط فعلی را عادی و گل‌وبلبلی جلوه داد گفت من از وضعیت روستاها خبر دارم و می‌دانم که تعدادی بدون آزمایش حتی در شرایط غیربهداشتی دفن می‌شوند.او از مسئولان درخواست کرد که برای بهبود وضعیت گیلان و به‌ویژه رشت قبل از دیر شدن تصمیمات لازم را بگیرند.

ترس کُشنده‌تر از کرونا

پای صحبت چند بیمار از نقاط مختلف گیلان هم که می‌نشینی از ترس و واهمه‌ای کُشنده‌تر از ویروس کرونا می‌گویند. کسانی که انتظار داشتند وقتی حدود 8 هفته قبل خبر ویروسی واگیردار در چین و قرنطینه شهر 12 میلیون نفری ووهان منتشر شد، مسئولان و به‌ویژه بخش بهداشت و درمان کشور آمادگی بیشتری برای مقابله با ۱۹-COVID داشته باشند. آن‌ها از لحظه تائید رسمی وجود کرونا در ایران می‌گویند و بمباران توصیه و درخواست ناگهانی مدیران برای رعایت همه‌جانبه بهداشت شخصی و عمومی. اما می‌گویند چرا به فاصله تنها چند ساعت بعد هر مواد بهداشتی که مستقیم و غیرمستقیم مربوط به کرونا بود در سطح داروخانه‌ها و فروشگاه‌ها نایاب و یا به چند برابر قیمت در مقابلشان گذاشته شد؟

چرا تِست نمی‌گیرند؟

«عزیز» که هشتمین روز حضورش در مقابل اورژانس رازی را می‌گذراند یکی از افراد درگیر با بیماری کرونا است که می‌گوید همسر52 ساله‌اش در رازی قرنطینه است و او در حال گذراندن سخت‌ترین روزهای زندگی‌اش است. کلمه مرگ را بر زبان نمی‌آورد اما می‌گوید همسرش درگیر آسم بود و هنوز به‌طور دقیق نمی‌دانم بیماری‌اش آنفلوانزا است یا کرونا. چند بار سوال کرده‌ام.

ابتدا گفتند کیت نداریم. بعد گفتند جواب آزمایش چندمرحله‌ای است. عزیز قبل از این‌که در بیمارستان رازی حضور پیدا کند 3 بار به پزشک عمومی مراجعه کرده و یک‌بار به متخصص داخلی. وقتی راه نفس همسرش تنگ شد به بیمارستان خصوصی پارس رفته اما به او گفته‌اند تخت‌های بستری ما پر است و امکان بستری بیمار شما را نداریم. می‌گوید نمی‌دانم باید نگران جان خودم باشم یا همسرم یا دخترم و پسرش که در روزهای بیماری همسرم مراقب او بودند.

خبری از توصیه خاص مبنی بر خود قرنطینگی و یا استفاده از دارو برای عزیز نبوده. او درعین‌حال می‌گوید پزشکان فقط می‌گویند مراقب باشین ممکن است آنفلوانزا باشد یا کرونا. او می‌گوید اگر بیماری همسرم کرونا است چرا از من و فرزندانم تست گرفته نمی‌شود. آیا ما هم باید مانند او کاملا بدحال شویم و بعد یک کیت آزمایشی نصیب ما شود؟

عزیز تا روز چهارم بستری همسرش هرروز به او سرزده اما می‌گوید در روزهای اخیر فقط از طریق تلفن پرستاران صدایش را شنیده‌ام که بیشتر گریه می‌کرد.

از رضوانشهر تا رشت در انتظار تشخیص درد

تجربه شاهین مرد 39 ساله‌ اهل رضوانشهر که به مدت یک هفته با کابوس کرونا سرکرده هم حاکی از نارضایتی بیماران در شهرهای دیگر و البته مرکز استان گیلان از عدم‌مداخله به‌موقع است. او می‌گوید در رادیو و تلویزیون می‌گویند مردم برای سرماخوردگی ساده به بیمارستان‌هایی مثل رازی مراجعه نکنند. اما من در شهرم 4 بار به پزشکان عمومی مراجعه کردم.

اما وقتی حالم بهتر نمی‌شود و پزشک عمومی نه در درمان و نه حتی در حد یک‌کلام آرام‌بخش به من نمی‌گوید که وضعیتم چگونه است،به بیمارستان شهدای رضوانشهر رفتم اما دیدم اساسا آنجا بخش عفونی ندارد. بعد توصیه شد که به بیمارستان انزلی بروید. از انزلی هم گفتند رازی بروید بهتر است.من هم چاره‌ای ندارم تا به این بیمارستان مراجعه کنم شاید با پزشکان باتجربه‌تری در رازی مواجه شوم که دَردَم را تشخیص دهند. او می‌گوید تصور کنید جواب آزمایش من مثبت باشد در این مدت ناخواسته باعث آلوده شدن چند انسان بی‌گناه شده‌ام؟

ناراضی از بیمارستان رازی

اما رازی و بیمارستان‌های دیگر در شرایط اپیدمی شدن بیماری کرونا جایی نیست که شاهین و دیگران در انتظارش بودند؛ «اگر مریضتان را دوست دارید در رازی بستری نکنید» این جمله از زبان پزشک مستقر در بخش اورژانس رازی خطاب به همراه علیرضا گفته‌شده است. مردی 52 ساله که با بی‌حالی و تب بعد از انجام آزمایش و عکس ریه در بیمارستان گلسار به رازی ارجاع داده‌شده است.

اما عملا وضعیتش تفاوتی با دیگر بیماران حاضر در اورژانس که بدون گرافی در صف ویزیت هستند ندارد .یکی از کمک پرستاران رازی در مقابل نگرانی و درخواست همراه علیرضا برای انجام تست کرونا به او می‌گوید؛ امکان ندارد برای افرادی که تمام علائم 4 گانه کرونا را به‌صورت مشهود نداشته باشند تست گرفته شود. چون تعداد کیت‌ها بسیار کم و به‌نوعی سهمیه‌بندی است. او از 5 تا 6 برابر شدن تعداد مراجعات به بیمارستان رازی طی دو هفته گذشته گفت و این‌که توان پزشکان و پرستاران مجموعه در حال طاق شدن است. مخصوصا آنکه امکانات بهداشتی و ایمنی هم کاملا به‌طور جیره‌بندی شده در اختیارشان قرار داده می‌شود.

پزشک اورژانس به علیرضا هم مانند اغلب بیماران مراجعه‌کننده توصیه می‌کند که به‌جای اصرار برای انجام آزمایش کرونا و یا بستری شدن در بیمارستان رازی که این روزها مانند همسایه‌اش رودخانه گوهر رود جز آلوده‌ترین نقاط جهان توصیف می‌شود، در منزل استراحت کند و تا وقتی مشکلات حاد تنفسی و تب بالا پیدا نکرده به بیمارستان مراجعه نکند.

آزمایشی برای ثبت در گواهی فوت

تکرار این توصیه پزشکی و نبود کیت آزمایشی در گیلان سومین استان درگیر با کرونا بعد از تهران و قم به‌طور روزانه باعث درگیری لفظی و حتی فیزیکی زیادی بین بیماران و کادر درمان اغلب مراکز درمانی گیلان می‌شود. بیمارانی که به دلیل ترس از بیماری ناشناخته و بدون درمان خاص فریاد می‌زنند «چه زمانی نوبت آزمایش کرونا و عکس ریه از آن‌ها می‌رسد. وقتی‌که کارد به استخوان رسیده باشد و ویروس آن‌ها را از پا درآورده باشد، کِیس مناسب برای تست کرونا هستند؟»

آن‌ها می‌دانند یکی از دلایل افزایش تلفات انسانی کرونا در ایران کم تعداد بودن کیت‌های آزمایشگاهی برای تشخیص کرونا است. همان ابزاری که نبودش جان شماری از افراد درگیر با بیماری را تا امروز گرفته است. چون جواب مثبت ویروس وقتی به دست بیمار رسیده که دیگر از نظر درمانی امکان انجام کار حداقلی هم وجود نداشت. جوابی که تنها به کار صدور گواهی پزشکی فوت آن‌ها می‌آید تا در مقابل اسمشان قید شود؛فوت بر اثر کرونا.

فریاد بیماران،کادر بیمارستانی درمانده

این تنها صدای بیماران در بیمارستان رازی طی چند روز گذشته نیست. در تمام ساعات شبانه‌روز ده‌ها مراجعه‌کننده فریادهای اعتراضشان را بر سر نگهبان،انترن، پزشک طب اورژانس، پرستاران می‌زنند. کسانی که نقشی در ایجاد وضعیت حاکم ندارند و خودشان به دلیل کمبود امکانات در بدترین شرایط ایمنی در حال تلاش برای کمک حداقلی به بیماران هستند.

سعیده یکی دیگر از حاضران در بیمارستان رازی است که قبل از حضور در رازی به مطب دو پزشک عمومی مراجعه کرده که تعطیل بودند،او سپس به درمانگاه‌های بیمارستان‌های خصوصی گلسار، پارس و قائم هم رفته که مقابل در ورودی به او گفته‌اند بیماران «علامت» دار را پذیرش نمی‌کنیم.

او می‌گوید درنهایت با نسخه واسطه‌ای و سفارش یک پزشک که این روزها تلاش زیادی برای کمک به آرامش مردم دارد موفق شدم در مرکز تصویربرداری نگاه رشت عکس ریه بگیرم. او با انتقاد از تعطیلی مراکز تصویربرداری بیمارستان‌های خصوصی و مراکزی مانند سپهر رشت گفت؛در چنین شرایطی چرا پزشکان عمومی باید مطب‌هایشان را تعطیل کنند و بیمارستان‌های خصوصی که در حالت عادی بدون دلیل از مردم عکس و آزمایش می‌گیرند افرادی مانند من را به هیچ بگیرند و بهانه‌های خنده‌دار مانند خرابی دستگاه و آزمایشگاه را مطرح کنند. او ادامه می‌دهد بعد از 4 روز پراسترس درنهایت هم پزشک مستقر در بیمارستان رازی گفت با دیدن یک عکس از ریه و بدون آزمایش نمی‌توانم بگویم آنفلوانزاست یا کرونا!

او می‌گوید مدیران امر واقعا متوجه نمی‌شوند این رفتارها چه بلایی برروح و روان بیمار می‌آورد؟ من باید منتظر بمانم ببینم ویروس ناشناس با بدنم چه می‌کند. زنده می‌مانم یا می‌میرم؟ در قرنطینه شخصی باید چه‌کارهایی انجام دهم. چه بخورم و خانواده‌ام چه کنند. او می‌گوید این ویروس دیروز وارد ایران نشده است. چند هفته است درباره‌اش صحبت می‌شود. آیا نباید پزشکان و پرستاران و بخش‌های درمان آموزش بیشتری می‌دیدند؟ آیا نباید با مردم صادقانه‌تر برخورد می‌شد؟

بیمارانی مانند او به مصاحبه‌های مسئولان ارجاع می‌دهند که مدام اطمینان می‌دهند وقتی افراد مشکوک وارد چرخه درمان می‌شوند از آن‌ها سوالات مختلفی می‌شود تا جلوی شیوع احتمالی ویروس را بگیرند. در حالی که ازدحام بیماران از مطب تا بیمارستان‌های گیلان به اکثر پزشکان فرصت گرفتن شرح‌حال دودقیقه‌ای از بیمار را هم نمی‌دهد.

یعنی حتی اگر فردی با علائم ویروس کرونا در مرکزی بستری شود دست‌کم تا 48 ساعت بعد که جواب آزمایشش بیاید کاری به او و اطرافیانش ندارند و سوالاتی مانند اینکه از چه تاریخی درگیر بیماری شدی؟ در کدام شهر و منطقه شهری و حوزه کاری بودی؟ خانواده‌ات چند نفر هستن و چه رنج سنی دارند پرسیده نمی‌شود. و بیمار را گاه با تجویز داروی ضد باکتری برای بیماری ویروسی مثل کرونا راهی منزل می‌کنند.

در مقابل صدها درخواست روزانه برای تست کرونا هم می‌گویند که تعداد کیت‌های روزانه ما بسیار اندک است و حتی اگر بیمار عکس ریه‌ی درگیر با عفونتش را هم نشان دهد خبری از تست نخواهد بود. مگر آنکه به‌طور هم‌زمان علائم تب بالا، سردرد، گلودرد و سرفه خشک را داشته باشد.

براساس اطلاعات موجود باگذشت حدود 12 روز پرفشار امکان تست کرونا برای بعضی پزشکان و پرستاران نگران بیمارستان رازی هم ممکن نبوده و آن‌ها مجبورند به دلیل کمبود نیروی جایگزین گاه دو برابر قبل برای کمک به درمان بیماران آنفلوانزا و کرونا در این مرکز تلاش کنند.

یکی از دلایل کمبود، سرانه پایین تعداد تخت، پزشک و پرستار نسبت به بیمار در بیمارستان رازی است. در شرایط اپیدمی شدن یک بیماری ویروسی تعدادی از نیروها به دلایل مختلف ازجمله ترس در محل کار خود حاضر نشده‌اند و شماری هم به دلیل کمبود امکانات و آلودگی‌های محیطی در بیمارستان‌های مختلف رشت بستری‌شده‌اند.

کادر درمانی قبل از مردم قربانی می‌شوند

«ما را بدون امکانات در وسط مهلکه‌ای سنگین تنها گذاشته‌اند»
این را افسانه یکی از انترن ها(کارورز آخرین دوره پزشکی) در بیمارستان می‌گوید.

او از عدم اجبار حرفه‌ای برای حضور کارورزان در این‌گونه موارد می‌گوید و معترضانه ادامه می‌دهد؛وقتی به ما امکانات اولیه مانند ماسک و دستکش هم به‌اندازه کافی نمی‌دهند مگر می‌توانیم با دستکش آشپزخانه به بیمار کرونایی کمک کنیم؟

او می‌گوید طی روزهای گذشته شاهد انتقاد برخی افراد در شبکه‌های اجتماعی نسبت به انترنها و بعضی پزشکان بودم اما باور کنید افراد زیادی مانند من علی‌رغم اینکه هنوز سوگند پزشکی نخورده‌ایم بدون حفاظت کافی برای بیماران مبتلا به کرونا CPR (احیای قلبی ریوی) هم انجام داده‌ایم.

یعنی افرادی مانند من هم مانند شماری از پزشکان و پرستارانی که در حال حاضر به دلیل بی‌توجهی مدیران در بیمارستان‌های رشت بستری هستند طی روزهای آینده درگیر این بیماری خواهند شد. او معتقد است که اهمال بعضی از تصمیم گیران نتیجه‌ای جز رودرویی مردم با کادر درمانی ندارد که خود بدون امکانات قربانی این شرایط شده‌اند.

سرانه تخت بیمارستانی به ازای هر گیلانی

کمبود در بخش درمان و بهداشت گیلان مورد قابل کتمانی نیست. حتی روز جمعه ارسلان زارع استاندار گیلان در ارتباط ویدئوکنفرانسی با معاون اول رئیس‌جمهوری و وزیر بهداشت، زیرساخت‌های درمان گیلان را نسبت به جمعیت و میانگین کشوری کمتر دانست و گفت که در شرایط عادی هم بیشتر تخت‌های بیمارستان‌های استان در اشغال بیماران است.

طبق گزارش معاونت آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان گیلان در سال 97 تعداد تخت‌های فعال بیمارستان‌های دولتی در گیلان تنها 2430 عدد است. که از این تعداد 222 تخت به بیماران روانی، 14 تخت به بیماران سوختگی،90 تخت به بیماران مراقبت‌های ویژه (آی سی یو) 94 تخت مراقبت بیماران قلبی (سی‌سی‌یو) 19 تخت مراقبت‌های نوزادان (ان‌آی‌سی‌یو) قرار دارد و 1991 تخت هم برای بخش‌ها و استفاده‌های مختلف پزشکی وجود دارد.

جمعیت گیلان طبق آخرین سرشماری رسمی دو میلیون و 531 هزار نفر است. یعنی به ازای 1041 ساکن گیلان تنها یک تخت در مراکز دولتی وجود دارد. این آمار با لحاظ 2854 تخت مربوط به بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی، تامین اجتماعی و سایر نهادها به ازای هر گیلانی 479 تخت است. نباید از یاد برد که گیلان در تمام ایام سال پذیرای هزاران مسافر است. و به‌ویژه در ایام نوروز و تعطیلات سالانه تعداد آن‌ها به بیش از 6 میلیون نفر هم رسیده است. یعنی در زمان پیک سفرها سرانه تعداد تخت بیمارستانی به ازای هر ساکن و مسافری که در گیلان حضور دارند به بیش از 1500 نفر می‌رسد.

حالا زارع بدون ذکر آماری از افزایش روند مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی گیلان هم خبر داده و از پیش‌بینی یک هزار و ۴۰۰ تخت اختصاصی برای بیماران کرونایی گفته است.

بیمارستان‌های گیلان پُر شده است

در نتیجه پیگیری خبرنگار عصر ایران از بیمارستان‌های معرفی‌شده برای بیماران درگیر با ویروس کرونا یعنی بیمارستان‌های امینی لنگرود، شهید نورانی تالش، نیکوکار املش، رسالت ماسال، شهدای رضوانشهر و قدیمی لاهیجان که بیمارستان‌هایی با قابلیت تخلیه اضطراری در کنار بیمارستان رازی رشت به‌عنوان بیمارستان ریفرال هستند روشن شد که به‌جز این مراکز و در مجموع حدود 1500 بیمار با علائم آنفلوانزا و کرونا در بیمارستان‌های مختلف گیلان بستری هستند.

یعنی از بیمارستان‌های خصوصی رشت مانند آریا، پارس، قائم، گلسار تا بیمارستان تامین اجتماعی و مراکز دولتی مانند سوانح و سوختگی ولایت، پورسینا، بیمارستان نیکوکار املش، شهید نورانی تالش، شهدای رضوانشهر هم در مقابل اصرار برای بستری بیمار با علائم آنفلوانزا و کرونا صراحتا از پر بودن تمام تخت‌ها سخن گفتند و پیشنهاد نهایی تمام آن‌ها ارجاع بیمار به بیمارستان رازی بود . همان بیمارستان ریفرال که پیش‌تر ذکرش رفت و گفته می‌شود حدود 300 تختش از چند روز قبل در اختیار بیماران در حال مبارزه با ویروس زمستانی قرار دارد.

تنها مرکز درمانی که در مقابل شنیدن درخواست بستری یک کودک درگیر با علائم آنفلوانزا از پر نبودن تخت‌ها نگفت و با آرامش از حضور پزشک در مرکز برای درمان و در صورت نیاز بستری سخن گفت مسئول پذیرش بیمارستان کودکان 17 شهریور رشت بود.

شاید همین آمار استاندار گیلان را واداشته تا از لزوم تامین کادر درمانی بیشتر خصوصاً پرستار، کمک پرستار، کارشناس فوریت‌های پزشکی و علوم آزمایشگاهی و پزشک عمومی به تعداد ۶۵۶ نفر سخن بگوید. او همچنین درخواست کیت‌های تشخیصی آزمایشگاهی، تخت‌های مخصوص بیمارستانی و نیز وسایل حفاظت شخصی خصوصاً ماسک‌های N۹۵ برای کادر درمان را از دیگر ضرورت‌هایی اعلام کرد که در بازه زمانی کنونی، گیلان به آن‌ها نیازمند است.

فراخوان پرستاران بازنشسته جهت همکاری

البته این کمبودهای دو روز قبل یعنی هشتم اسفندماه باعث شده بود تا دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی فراخوانی از پرستاران بازنشسته جهت همکاری بر بالین بیماران در مراکز آموزشی درمانی رشت و بیمارستان‌های تابعه شهرستان‌ها دعوت کند.

مردم گیلان هم مانند مردم دیگر نقاط ایران سوالات زیادی درباره عدم قرنطینه،واکنش دیرهنگام مسئولان نسبت به شیوع کرونا و کمبود امکانات اولیه دارند.

در حال حاضر اثبات این موضوع که تا این زمان در استان گیلان چند تَن براثر کرونا و یا آنفلوانزا در 10 روز گذشته جانشان را ازدست‌داده و چند صد نفر در بیمارستان‌ها و منازل در حال دست‌وپنجه نرم کردن با بیماری هستند قطعا به دلیل عدم اطلاعات شفاف هرگز قابل‌اثبات نخواهد بود.

اما در شرایط فعلی انتظار مردم گیلان و به‌ویژه ساکنان رشت پرتراکم‌ترین شهر حاشیه دریای کاسپین، کمک به کاهش تبعات و تلفات این ویروس است.

این‌که تنها شنونده‌ی وعده‌ی انجام آزمایش کرونا در رشت نباشند، تجهیزات اولیه موردنیاز کادر درمان بدون اماواگر در اختیارشان گذاشته شود، لوازم ضدعفونی‌کننده و ماسک بدون دغدغه در دسترس مردم قرار داده شود.

آن‌ها انتظار دارند در صورت نیاز و بدون واهمه از اخبار هیجانی و منفی، بیمارستان صحرایی و فضای قرنطینه بین‌شهری ایجاد شود که درنهایت باعث حفظ جان مردم است و نشان‌دهنده از کنترل خارج شدن اوضاع نیست.
_______________________________

بیشتر بخوانید

معاون استاندار: هموطنان به گیلان سفر نکنند

تخصیص تنخواه 20 میلیارد تومانی مقابله با کرونا در گیلان

70 بیمار گیلانی مشکوک به کرونا در انتظار پاسخ تست‌ها

___________________________