خبرگزاری آریا-اقدامات تهاجمی چین باعث مهار ویروس کرونا شده است. اما این امکانات ممکن است در کشورهای دیگر جواب ندهد.
به گزارش خبرگزاری آریا،چین درحالی از کاهش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا خبر می دهد که برخی کشورها در آغاز راه مقابله با این ویروس به سر می برند. شاید برخی اقدامات چین در کنترل این ویروس بتواند برای کشورهای دیگر الگویی مفید باشد.
بیمارستانهای چین که چند هفته پیش مملو از مبتلایان به ویروس کرونا بود این روزها شاهد تخت های خالی و کاهش بیماران است. روز سه شنبه مقامات دولت چین از کاهش ابتلای مردم این کشور به ویروس کرونا خبر دادند.
طبق اعلام پکن در 24 ساعت منتهی به روز سه شنبه 125 مورد ابتلا به ویروس کرونا تشخیص داده شده و 31 نفر نیز جان خود را از دست داده‌اند. این آمار کمترین تعداد ابتلا از 30 دی (20 ژانویه) است زمانی که «شی چین پینگ» رئیس جمهور چین اولین دستور عمومی خود را در رابطه با ویروس کرونا صادر کرد.

روند روبه کاهش شیوع ویروس کرونا در چین
این کشور نظام قرنطینه سختگیرانه اعمال کرد و حتی افرادی را که تستشان مثبت نبود به اماکن ورزشی و دیگر مراکز نگهداری فرستادند. سرعت، شفافیت، توقف حمل‌ونقل عمومی، بستن اماکن تفریحی و محدود کردن تجمعات مردمی از جمله اقدامات دولت چین برای غلبه بر کرونا بود.
چشمگیرترین و درعین حال جنجال برانگیزترین اقدام چین قرنطینه ووهان و شهرهای اطراف آن در استان هوبئی بود که به موجب آن 50 میلیون نفر از 23 ژانویه قرنطینه اجباری شدند. طبق گزارش سازمان بهداشت این اقدام به صورت موثر مانع از تردد بیشتر افراد مبتلا به نقاط دیگر کشور شد. در 22 ژانویه مقامات در ووهان- شهری با 11 میلیون نفر- تمام سیستم حمل و نقل شهری را تعطیل کردند.
آنها تردد اتوبوس ها و متروها را متوقف کرده و ورود و خروج تمام پروازها و اتوبوس‌ها را به حالت تعلیق درآوردند. مدیرکل سازمان بهداشت جهانی از این تصمیم تمجید کرد و گفت که این اقدام به کنترل شیوع بیماری کمک کرده و گسترش آن به کشورهای دیگر را کاهش خواهد داد. 15 شهر دیگر که منزل 46 میلیون نفر بودند نیز قرنطینه شدند. در نقاط دیگر چین مردم به صورت داوطلبانه خود را قرنطینه کرده و توسط رهبران منتخب در آن حوالی تحت نظارت قرار گرفتند. مقامات چین همچنین تنها در مدت 1 هفته دو بیمارستان تخصصی در ووهان ساختند. نیروهای خدمات بهداشتی از سراسر چین به مرکز شیوع بیماری اعزام شدند. دولت پکن همچنین تلاش های بی سابقه ای برای ردیابی سوابق تماس های موارد تایید شده مبتلا انجام داد.

چین با اقدامات تهاجمی ویروس کرونا را مهار کرد
ستیون رایلی ، اپیدمیولوژیک در امپریال کالج لندن می گوید: «این گزارش برای همه کشورهایی که در حال شیوع کرونا COVID-19 هستند در نظر گرفته اند ، دشواری‌هایی دارد. مأموریت مشترک بسیار سازنده بود و بینشی بی نظیر از تلاشهای چین برای جلوگیری از انتشار ویروس در چین و در سطح جهان، ارایه کرد» اما گاستین در مورد استفاده از این مدل در جای دیگر هشدار می دهد. «من فکر می کنم دلایل بسیار خوبی وجود دارد که کشورها از استفاده از این نوع اقدامات شدید اجتناب کنند.»
یک تیم در پکن شروع به کار کرد و سپس به دو گروه تقسیم شد که به گفته آن‌ها به شنژن، گوانگ‌ژو، چنگدو، و شهر ووهان که بیش‌ترین آسیب را دید سفر کرد. آن‌ها از بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها، شرکت‌ها، بازارهای فروش حیوانات زنده، ایستگاه‌های قطار، و ادارات دولتی محلی دیدن کردند. آیلوارد می‌گوید: «هر جا که می‌رفتید، هر کسی که با او صحبت می‌کردید، حس مسئولیت و اقدام جمعی را می‌دیدید، و برای انجام کارها تمام تلاششان را می‌کردند.»
بیشتر این گزارش بر درک چگونگی دستیابی چین به آنچه که بسیاری از کارشناسان بهداشت عمومی فکر می‌کردند غیر ممکن است تمرکز دارد: شامل گسترش ویروس تنفسی در گردش گسترده. در این گزارش آمده‌است: «چین شاید بلندپروازانه‌ترین، چابک‌ترین، و تهاجمی‌ترین تلاش برای مهار بیماری در تاریخ را انجام داده‌است.»
مهم‌ترین و بحث‌برانگیزترین اقدام، محاصره ووهان و شهرهای اطراف آن در استان هوبی بود که از 23 ژانویه، حداقل 50 میلیون نفر را تحت قرنطینه اجباری قرار داده‌است. این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که «این امر به طور موثر از خروج بیشتر افراد مبتلا به سایر نقاط کشور جلوگیری کرده‌است.» در دیگر مناطق سرزمین اصلی چین، مردم به طور داوطلبانه قرنطینه شدند و توسط رهبران منصوب‌شده در محلات تحت نظارت قرار گرفتند.
مقامات چینی همچنین در عرض یک هفته دو بیمارستان اختصاصی در ووهان ساختند. کارکنان مراقبت‌های بهداشتی از سراسر چین به مرکز شیوع بیماری فرستاده شدند. دولت تلاش بی‌سابقه‌ای را برای ردیابی تماس‌های افراد مبتلا شده آغاز کرده‌است. در ووهان به تنهایی، بیش از 1800 از تیم‌های پنج‌نفره یا بیشتر ده‌ها هزار نفر برای این کار ساخته شد.
اقدامات تهاجمی «فاصله اجتماعی» اجرا شده در کل کشور شامل لغو رویدادهای ورزشی و بستن تئاترها بود. مدارس تعطیلات خود را که از میانه ماه ژانویه برای سال نو قمری آغاز شده بود، تمدید کردند. بسیاری از کسب و کارها تعطیل شدند. هر کسی که بیرون از خانه می‌رفت باید ماسک بر چهره می‌گذاشت.

تعهد عمیق به اقدام جمعی
این نوع اقدامات سخت گیرانه در کشورهای دیگر تا چه حد امکان پذیر است. گوستین می‌گوید: «چین از این لحاظ منحصر به فرد است که یک سیستم سیاسی دارد که می‌تواند انطباق عمومی با اقدامات افراطی را به دست آورد.» جرمی کنیندیک، عضو ارشد سیاست گذاری در مرکز جهانی توسعه می‌گوید: «اما استفاده از کنترل اجتماعی و نظارت گسترده، مدل خوبی برای کشورهای دیگر نیست و همچنین این کشور توانایی فوق‌العاده‌ای برای انجام سریع پروژه‌های کاری در مقیاس بزرگ دارد.
وکیل الکساندرا فیلان، متخصص چینی در مرکز علوم و امنیت جهانی سلامت جورج تاون می‌گوید که آن‌ها نباید این کار را بکنند. فیلان می‌گوید: «اینکه آیا این روش موثر است یا خیر، تنها معیار برای سنجش کنترل سلامت عمومی نیست. چیزهای زیادی وجود دارند که برای متوقف‌کردن شیوع آن که ما آن را در یک جامعه آزاد و عادلانه نفرت‌انگیز می‌دانیم، کار می‌کنند.»
فیلان می‌گوید: «برای من، به عنوان کسی که زمان زیادی را در چین گذرانده است، این امر به صورت باور نکردنی ای ساده به نظر می‌رسد.» سنگاپور و هنگ‌کنگ ممکن است نمونه‌های بهتری برای پیروی باشند، کونیندیک می‌گوید: «میزان سختی و نظم مشابهی وجود داشته‌است اما به شیوه‌های بسیار سخت گیرانه‌تر اعمال شده‌است.»
موفقیت‌های چین تاکنون باید به کشورهای دیگر اطمینان دهد که می‌توانند با کرونا دست و پنجه نرم کنند. آیلوارد می‌گوید: «ما هر روز گزارش‌های تازه‌ای از شیوع بیماری‌های جدید در مناطق جدید دریافت می‌کنیم و مردم احساس می‌کنند که "اوه، ما نمی‌توانیم هیچ کاری انجام دهیم" و مردم در حال بحث بر سر این هستند که این یک بیماری همه‌گیر است یا نه کارهای واقعا عملی وجود دارند که شما می‌توانید انجام دهید تا آماده باشید تا بتوانید به آن‌ها پاسخ دهید، و اینجاست که باید تمرکز کنید.»
جنیفر نوزو، یک اپیدمی شناس در دانشکده سلامت عمومی دانشگاه جانز هاپکینز بلومبرگ می‌گوید که این گزارش به جنبه‌های منفی دیگر استراتژی چین اشاره‌ای نمی‌کند. او در مورد تاثیر این استراتژی بر درمان سرطان یا بیماران اچ آی وی ابراز شگفتی می‌کند. نوزو می‌گوید: «من فکر می‌کنم هنگام ارزیابی تاثیر این رویکردها برای در نظر گرفتن پیامدهای ثانوی و ثالثیه مهم است.»
و حتی ممکن است تلاش‌های گسترده چین تنها به طور موقت این اپیدمی را کاهش دهد. مایک استرهولم، رئیس این سازمان می‌گوید: «هیچ شکی نیست که آن‌ها شیوع بیماری را سرکوب کرده‌اند.»