افشاگری مدافع پیشین پرسپولیس: علی دایی به خاطر کم کاری بازیکنان از پرسپولیس کناره گیری کرد؛ در این تیم پرسپولیس فیکس می شدم
علیرضا محمد مدافع پیشین پرسپولیس، در مصاحبه ای مفصل از دوران حضور خود در این تیم و شرایط کنونی سرخ پوشان صحبت کرد. نوشته افشاگری مدافع پیشین پرسپولیس: علی دایی به خاطر کم کاری بازیکنان از پرسپولیس کناره گیری کرد؛ در این تیم پرسپولیس فیکس می شدم اولین بار در پارس فوتبال | خبرگزاری فوتبال ایران | ParsFootball پدیدار شد.
افشاگری مدافع پیشین پرسپولیس: علی دایی به خاطر کم کاری بازیکنان از پرسپولیس کناره گیری کرد؛ در این تیم پرسپولیس فیکس می شدم
علیرضا محمد: تیم های دیگر می خواهند جهت جلوگیری از پوکر قهرمانی پرسپولیس سنگ بیندازندعلیرضا محمد مدافع پیشین پرسپولیس، در مصاحبه ای مفصل از دوران حضور خود در این تیم و شرایط کنونی سرخ پوشان صحبت کرد.
علیرضا محمد مدافع راست سابق پرسپولیس در خصوص دوران حضورش در پرسپولیس، حاشیه های پیرامون این تیم و برگزاری مسابقات لیگ با وجود شیوع بیماری کرونا نظرات خود را بیان کرد.
آیا بازیکنی در تیم های رقیب بوده که دوست نداشته باشی مقابل شان بازی کنی یا اینکه از بازی برابر آن ها بترسی؟
بازی مقابل کسانی که چپ پای مطلق بودند، برایم سخت بود. در آن زمان فکر می کنم جواد آشتیانی بود که برایم دردرساز شده بود.
از علی دایی به عنوان سرمربی تیم پرسپولیس یاد کردید. رابطه تان با او چگونه بود؟
رابطه خیلی خوبی داشتیم و هیچ مشکلی نبود. علی دایی فرد توانمندی بود زیرا کار کردن با آن مهره ها در پرسپولیس واقعا دشوار بود. علاوه بر این، تیم های حریف نیز بسیار قوی بودند. در واقع بازی برابر آن تیم ها از زمان حال سخت تر بود. باید با ۱۱ مهره شاخص به زمین می رفتید و آن ها را شکست می دادید.
از قهرمانی های جام حذفی با علی دایی خاطره ای دارید؟
بازی در پرسپولیس پر از خاطره و جذابیت است. می توانم بازی ها برابر صبا و سپاهان را مثال بزنم که هر دو بازی به پنالتی کشیده شدند. سپاهان واقعا تیم قدرتمندی بود که توانستیم در جام حذفی آن را از پیش رو برداریم. در آن سال می گفتند پرسپولیس الکی قهرمان جام حذفی شده است ولی از سد رقبای سختی گذشتیم تا به آن جام رسیدیم.
یک زمان علی دایی از پرسپولیس قهر کرد و برخی بازیکنان به خانه اش رفتند تا او را به تیم بازگردانند. ماجرا از چه قرار بود؟
موضوع به همان تیم ضعیف مان ربط داشت. جنس تیم واقعا جور نبود. در تمرینات همه کار می کردیم و انگیزه داشتیم ولی وقتی مقابل حریف قرار می گرفتیم، انگار آن ها رئال مادرید بودند. علی دایی نیز برند بود و اسم بزرگی داشت و از همین موضوع ناراحت شده بود. او دوست داشت تیمش جنگنده باشد و ببرد. یادم نمی آید پس از کدام شکست بود که علی دایی به رختکن و آمد و گفت من دیگر نیستم. واقعا او از جو تیم ناراحت بود. بازیکنان نیز از این بابت ناراحت شدند و با یکدیگر به خانه او رفتیم تا علی دایی را به تیم بازگردانیم. به او قول دادیم که خوب بازی می کنیم و نتیجه نیز داد و قهرمان جام حذفی شدیم.
یعنی می گویید علی دایی از برخی بازیکنان بابت کم کاری در زمین ناراحت بود؟
طبیعتا این گونه بود. حال نمی خواهم اسمش را کم کاری بگذارم ولی می توان به شب زنده داری ها یا بی اهمیت بودن نسبت به تیمی که ۴۰ میلیون هوادار دارد، اشاره کرد. بازیکن می خواست کارش را انجام بدهد ولی زورش نمی رسد و توان نداشت. به همین دلیل فشار تنها روی چند بازیکن در تیم بود. وقتی ۲-۳ بازیکن زمین موثر واقع نشوند، بقیه بازیکنان نیز راندمان شان کاهش یافته و عیارشان مانند آن چند نفر می شود. این گونه نیست شما بتوانید به تنهایی خود را بالا بکشید. ۱۱ بازیکن باید کنار هم باشند تا تشکیل یک تیم قدرتمند را بدهند. وقتی همه بازیکنان خوب باشند، آن کسی که کیفیتش پایینتر است نیز می تواند خود را نشان دهد.
در اردوی ترکیه، جنجالی پیش آمد که می گفتند برخی بازیکنان با علی دایی درگیر شده اند. آیا این مسئله صحت دارد؟
بله اتفاقاتی در آن اردو رخ داد. فکر می کنم منظورتان آن بازی است که شیث رضایی به علیرضا حقیقی پاس به عقب داد و حقیقی عقب عقب رفت و مهاجم حریف گلزنی کرد. آقای دایی از آن مسئله بسیار ناراحت شد و فکر می کنم آن سال شیث رضایی از پرسپولیس اخراج شد. به نظرم فوتبال همین است. فکر نمی کنم بازیکنی بخواهد به تیم خود ضربه بزند. در آن مسابقه حقیقی حواسش به شیث بود و دوندگی مهاجم حریف را ندیده بود. به همین دلیل مهاجم حریف پاس به عقب شیث را گرفت و وارد گل کرد. صحبت هایی مطرح می شد که می خواهند تیم دایی را خراب کنند و علی دایی نیز از این بابت ناراحت شده بود.
یک مسئله خبرساز دیگر، این بود که علی دایی در آن برهه برای انتخاب کاپیتان رای گیری کرد. در این خصوص توضیح می دهید؟
بله رای گیری انجام شد. در اردوی دبی بودیم که آقای دایی خواستند از میان سه کاندید، کاپیتان را انتخاب کنیم. به نظرم این کار پسندیده ای بود که نظر تمام بازیکنان را در این خصوص جویا شد.
شما به کدام بازیکن رای دادید؟
من به وحید هاشمیان رای دادم.
در آن تیم می گفتند رابطه برخی بازیکنان با علی دایی آن قدر خوب است که حتی برای انتخاب نام فرزندشان نیز با علی دایی مشورت می کنند.
من آن سال نبودم ولی از چند نفر از بازیکنان شنیدم که رابطه شان با آقای دایی خوب است. من حضور ذهن ندارم زیرا در آن تیم حضور نداشتم ولی خوب بازیکنان در این موارد صحبت می کردند. کلا می توانم بگویم علی دایی رابطه خوبی با بازیکنانش داشت.
بازیکنان واقعا با علی دایی رابطه خوبی داشتند یا برای حفظ موقعیت شان در تیم این گونه رفتار می کردند؟
یک سری بازیکنان هستند که برای حفظ موقعیت این کارها را می کنند و من در پرسپولیس این را دیده بودم. چیزهایی می دیدم که حتی از خودم بدم می آمد! بازیکنان این را پاچه خواری نامیده بودند و من بسیار از این کار بدم می آمد. حتی اکنون نیز یک سری بازیکنان در حال حاضر با استفاده از همین مسئله در فوتبال ایران بازی می کنند. اگر فنی آن ها را ببینید، بسیار ضعیف و زیر صفر هستند ولی روابط عمومی خوبی دارند و در زمین بازی می کنند. من اگر تیم داشته باشم، چنین بازیکنانی را در ۱۸ نفر نیز قرار نمی دهم ولی در تیم های خود فیکس هستند.
از شیث رضایی نام بردیم. حتما می دانی شیث نیز مانند شجاع خلیل زاده اهل شمال است. هر دو نیز نسبتا سبک بازی مشابهی دارند. از نظر فنی در مقایسه این دو، کدام را بهتر می دانید؟
اصلا نمی توان مقایسه کرد. مگر می شود رونالدو و مسی را مقایسه کرد؟ اگر از من به عنوان یک فوتبالیست بپرسید، شیث و شجاع نیز سبک مشابهی ندارند. شیث رضایی بازیکنی است که می خواهد توپ را از آن خود کرده و بازیسازی کند. این کار را اکنون مدافعان وسط بارسلونا انجام می دهند چون حق ندارند توپ را دفع کنند زیرا آن ها را کنار خواهند گذاشت. شیث رضایی نیز فوتبالش مشابه این مسئله بود. سید جلال حسینی نیز مدافع قدرتمندی است که با تمام وجود در تیمش بازی می کند. هم سید جلال و هم شیث بازیکنان خوبی هستند که کنار هر دو بازی کرده ام. شیث هوش بالایی دارد و بازی خوانی می کند و کمتر دفاع وسطی مانند او در فوتبال ایران است. شجاع خلیل زاده نیز دوست دارد بازیسازی کند. حتی شده هنگام بازیسازی توپ را از او گرفته و وارد گل کرده اند ولی هم او و هم شیث فوتبال شان، فوتبال روز دنیاست. مثلا در اروپا دفاع وسط این چنینی را می پسندند. بازیکنی که زیر توپ نزند و بازیسازی کند. اکنون در تیم های بزرگ اروپا نیز بازیسازی از همان مدافع وسط آغاز می شود.
فکر می کنید اگر امروز در پرسپولیس بودید، آیا در ترکیب اصلی حضور داشتید؟ اگر در تیم بودید، در کدام پست به کار گرفته می شدید؟
بله قطعا آن هم در پست مدافع کناری بازی می کردم و یکی از مهره های تاثیرگذار تیم می شدم. جنس پرسپولیس فعلی جور است و بازیکنان خوبی در تمام خطوط دارد. هر بازیکنی در قالب این تیم بیاید، خوب خواهد شد.
شما در راه آهن همیشه بازیکن خوب و باثباتی بودید. در پرسپولیس یک سری هفته ها بسیار خوب بودید ولی در هفته های دیگر ثبات نداشتید. چرا در پرسپولیس این گونه شد؟
شما اگر به آمار و ارقام نگاه کنید، من در سال اول و دوم حضورم در پرسپولیس در تمامی مسابقات فیکس بودم. تیم ما شکل داشت و مهره های خوبی در تیم حضور داشتند. در این بین مصدومیت نیز گریبانگیرم شد. در واقع دوران افتم از زمانی آغاز شد که مصدومیت به سراغم آمد. حتی سال سوم نیز نیم فصل اول در تمامی مسابقات بازی کردم. بازی کردن هم دلیل داشت زیرا آن تیم آنالیزورهای زیادی داشت و این گونه نبود کسی الکی فیکس شود.
شما با وجود اینکه سابقه زیادی در پرسپولیس دارید و بیش از ۱۰۰ بار پیراهن این تیم را پوشیده اید، خیلی کم صحبت می کنید؛ با این حال بازیکنانی که سابقه بسیار کمتری دارند، مرتبا از پرسپولیس صحبت می کنند. دلیل سکوت شما خودخواسته است یا چیز دیگری است؟
من حتی وقتی در پرسپولیس بازی می کردم، خیلی صحبت نمی کردم و دوست داشتم در زمین فوتبال حرف هایم را بزنم و برای تیمم موثر ظاهر شوم. کلا علاقه ای به حاشیه نداشتم. زمان ما شبکه های مجازی مانند اینستاگرام نبود. زمان ما چند روزنامه و برنامه نود بود که حتی وقتی گل نیز می زدم، اسمم در برنامه عادل فردوسی پور به عنوان شخص دیگری یاد می شد. اکنون یک سری فوتبالیست هستند، خوششان می آید در تلویزیون و تصویرها باشند. حتی حاضرند یک سری چیزها را به جان بخرند. علیه تیمی صحبت می کنند و کلی حرف پشت سرشان می زنند و این اصلا درست نیست. من از همه این ها پرسپولیسی ترم. ۱۰ ساله بودم که با یک فلاسک چای به استادیوم می رفتم تا پرسپولیس را تشویق کنم. آیا باید این را جار بزنم؟ به موقع از تیمم طرفداری می کنم و به موقع صحبت می کنم ولی اکنون یک سری بازیکن هستند که شورش را درآورده اند. واقعا زشت است. این صحبت ها شخصیت و سطح بازیکن را پایین می آورد. هوادار باید کری بخواند. این که مثلا یک بازیکن برای استقلال کری می خواند، چند نفر از بیرون و حتی از هواداران وی می گویند که فلانی چقدر بی شخصیت است. کری خواندن را باید به هواداران سپرد. من که اکنون به دنبال مربیگری رفته ام، نباید این کارها را کنم زیرا شخصیت خود را پایین می آورم. اگر مربی باشم، در رنج خودم از تیم حریف صحبت می کنم ولی اکنون که بیرون از گود هستم، سکوت می کنم. فعلا کارم مربیگری است و تمرکزم روی بازیکنانم است. اکنون اینستاگرام آمده و یک نفر می گوید من بروسی ام و دیگر می گوید من فرانکی ام. یکی می گوید من لیونل مسی ام و دیگر می گوید من رونالدوام. هرکسی هر نظری دارد، اعلام می کند. مردم نیز سراغ این افراد می روند که حاشیه درست می کنند. هرکس به نوبه خود دنبال فالوور جمع کردن است. به نظر من این کار جالبی نیست که کسی به خاطر فالوور جمع کردن دست به خیلی کارها بزند. خیلی ها به من نیز گفته اند که تو با وجود سابقه بازی در پرسپولیس، چرا نمی آیی حاشیه درست کنی ولی من می گویم که خلوت خود را دوست دارد و علاقه ای به این کارها ندارم. اگر هم موفقیتی باشد، خودش بروز می دهد و رسانه ها پیگیر شخص می شوند. وقتی که چیزی نیست، چرا باید حاشیه ای ایجاد کنم؟ ولی خوب یک سری بازیکنان علاقه به این کارها دارند و دنبال فالوور جمع کردن هستند. بازیکنی با سابقه ۵ بازی در پرسپولیس می نشیند و در مورد این تیم صحبت می کند. واقعا این زشت است. این کار درست نیست.
در خصوص جنجال کنونی فوتبال کشورمان می خواستم نظرتان را جویا شوم. عده ای مخالف ادامه یافتن لیگ و عده ای موافق آن هستند. آن هایی که مخالف هستند، نظرات مختلفی در خصوص اعلام یا عدم اعلام قهرمان دارند. نظر علیرضا محمد در این مورد چیست؟
در حال حاضر پرسپولیس اختلاف ۱۰ امتیازی دارد. اگر قرار است لیگ تعطیل شود، قطعا و بی چون و چرا باید پرسپولیس قهرمان اعلام شود چون باشگاه دیگری نمی تواند به این تیم برسد. حتی به نظرم اگر لیگ برگزار شود، اختلاف پرسپولیس با بقیه بیش از ۱۰ امتیاز نیز خواهد شد. کمتر تیمی می تواند جلوی پرسپولیس درآید. اکنون می گویند کرونا مجددا شیوع پیدا کرده است. تا یک تعطیلی می شود، مردم بیرون می آیند و رعایت نمی کنند. حال اگر لیگ قطع شود که پرسپولیس باید قهرمان اعلام شود. اگر ادامه یابد، چیزی که خواسته خود پرسپولیس است، مشکلی نیست ولی خوب تماشاگران نباید به استادیوم بیایند. یک سری تیم ها نیز از پرسپولیس می ترسند و می گویند ۴ بازیکن مان به کرونا مبتلا شده اند. مگر کرونا در فوتبال گرفته اند؟ در پی خوش گذرانی بوده اند و حال که لیگ می خواهد شروع شود، می گویند کرونا دارند. کرونا در مکان های شلوغ و جایی که فاصله رعایت نشود، انتقال می یابد. پس قطعا بیرون از زمین به این ویروس مبتلا شده اند. تیم های دیگر می خواهند جهت جلوگیری از پوکر قهرمانی پرسپولیس سنگ بیندازند. آن ها می خواهند لیگ ادامه نیابد و قهرمان نیز اعلام نشود. این کاملا غیرقابل قبول است. قطعا پرسپولیس امسال نیز قهرمان خواهد شد. ان شاءالله تا آن زمان نیز کرونا کمتر شود تا مردم بتوانند جشن قهرمانی برای پرسپولیس بگیرند.
منبع: طرفداری