شکست بزرگ زنوزی/ نه؛ با پول همه چیز را نمی‌شود خرید

بانک ورزش- اشکان دژاگه را قلبا دوست داریم، اما حتی این علاقه هم باعث نمی‌شود از تصمیم اخیر او حیرت نکنیم. مگر می‌شود بازیکن حرفه‌ای باشی و مثل آب خوردن به باشگاهت بگویی نمی‌آیم؟ این همه بی‌تعهدی چطور ممکن است؟ اشکان در آلمان متحصن شده و ظاهرا تصمیمی هم برای بازگشت به ایران ندارد. این وسط لجبازی و پافشاری تراکتور برای لغو لیگ هم کاملا به سود او تمام شد تا درست مثل مالک باشگاه دست به بهانه‌جویی بزند و خودش را از تمرین و مسابقه معاف کند؛ مخصوصا که می‌گویند او بخش زیادی از قراردادش را هم گرفته است.

داستان اشکان، تازه‌ترین قسمت از سریال «میلیاردرهای بی‌انگیزه» در تراکتور است؛ باشگاهی که مالکش فکر می‌کرد می‌تواند همه چیز را با پول بخرد، اما حالا دیگر باید فهمیده باشد که سخت در اشتباه بوده است. دژاگه به ایران برنمی‌گردد و مسعود شجاعی هم که در کشور بوده، تازه همین چند روز پیش افتخار داده و سر تمرینات حاضر شده است. در همین باشگاه از بی‌انگیزگی جان توشاک افسانه‌ها نقل می‌کنند و می‌گویند حتی حوصله نداشت تمرینات تیمش را درست و حسابی تماشا کند. یعنی طرف فقط آمده بود پولش را بگیرد و در اولین فرصت بزند به چاک؛ درست مثل مصطفی دنیزلی که به بهانه زلزله رفت و دیگر برنگشت. یک دو جین بازیکن خارجی هم در همین دو سال فقط پای قراردادهای آنچنانی را با تراکتور امضا کردند و رفتند؛ بی‌ثمر و مطلقا بی‌اثر.

بله، با پول می‌شود کارخانه و زمین و خطوط هواپیمایی خرید، اما قلب دیگران را نمی‌توان تسخیر کرد. عشق و انگیزه با اسکنانس خرید و فروش نمی‌شود. چه بسا یک سرباز عاشق و جنگجو، هزار برابر کارآمدتر از یک ژنرال شکم‌سیر باشد. تیمی که قبلا تا آستانه قهرمانی در لیگ هم پیش رفته بود، حالا تبدیل به پارکینگ لژیونرهای چندصد هزار دلاری شده و حتی سهمیه گرفتن هم دیگر برایش آسان نیست. با اشکان وداع کنید و بگردید دنبال کسی که اگر لازمش داشتید، بی‌بهانه بایستد و بجنگند. صد البته چنین دلاوری، از دسته‌چک آقای مالک بیرون نخواهد آمد. گنج قارون، مرد میدان نمی‌سازد.