کنترل عفونت مالاریا با سلول‌های ایمنی پشه

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه خبری یورک الرت، محققان علوم پزشکی در دانشگاه اومه سوئد، نخستین اطلس کامل سلول‌های ایمنی پشه را ترسیم کردند
محققان علوم پزشکی در دانشگاه اومه سوئد اعلام کردند نخستین اطلس کامل سلول‌های ایمنی پشه را ترسیم کرده اند؛ این یافته، به چگونگی مقابله با این انگل و عفونت‌های ناشی از آن، کمک خواهد کرد.
این محققان با همکاری محققان موسسات تندرستی ملی آمریکا (NIH) انواع جدیدی از سلول‌های ایمنی را در پشه یافتند که شامل نوعی نادر از سلول‌ها می‌باشند و در کنترل عفونت مالاریا نقش دارند. آن‌ها همچنین مسیر‌های ملکولی خاصی را یافته اند که در کنترل انگل مالاریا موثرند.
بر اساس این مطالعه که نتایج آن در شماره اخیر نشریه ساینس منتشر شد فرصت‌های جدیدی برای جلوگیری از گسترش مالاریا در انسان‌ها و شکسته شدن زنجیره انتقال آن ایجاد خواهد شد.
این اطلس، همچنین از نظر منابع تحقیقات برای درک و کنترل دیگر بیماری‌های منتقل شده توسط پشه ها، از جمله تب دانگی و زیکا مفید خواهد بود. دستگاه ایمنی پشه، چگونگی تحمل بدن پشه در برابر انگل‌ها و ویروس‌ها را کنترل می‌کند.
این محققان با بررسی دستگاه ایمنی بیش از هشت هزار و ۵۰۰ فرد و مطالعه مستقیم ژن‌های آنان به نتایج جالبی دست یافتند. دکتر جیانمارکو رادی و همکارانش می‌گویند این مطالعه، وسیع‌ترین بررسی درباره دستگاه ایمنی پشه است و از فناوری بررسی توالی سلولی در آن استفاده شده است.
محققان امیدوارند یافته آنان، مسیر را برای یافتن روش‌های بهتر درمان و کنترل بیماری مالاریا هموار سازد. علامت متداول بیماری مالاریا، تب شدیدی است که همراه با سایر علائم مربوطه (لرز، عرق) برای مدت ۵ تا ۸ ساعت ادامه یافته و سپس هر ۲ یا ۳ روز یکبار باز می‌گردد.
هر یک از این حملات، نیروی بیمار را به شدت تحلیل برده و باعث کاهش شدید فعالیت‌های بیمار در طی دوران بیماری می‌شود.
حملات اولیه مالاریای حاد، حداقل ۲ هفته یا بیشتر طول می‌کشد و در اثر ابتلای مکرر و همراه با پیشرفت بیماری، کم خونی و بزرگی طحال حادث شده که در اکثر بیماران در طی یک یا دو هفته بعد از حمله اولیه می‌توان آنرا لمس نمود.
در صورتی که عامل ابتلا، انگل گونه فالسیپارم باشد می‌تواند منجر به گلومرولونفریت، افزایش شدید پارازیتمی، پدیده جداسازی مویرگی (Sequestration)، گیجی، تشنج، کاهش فشارخون، ادم ریوی، علائم گوارشی (مثل استفراغ، درد‌های شکمی، اسهال، خونریزی روده ای)، سندرم نفروتیک، کولاپس گردش خون، سیانوز و مرگ شود.
دوره نهفتگی بیماری (Incubation Period) به طور معمول از ۹ تا ۳۰ روز متفاوت است و ممکن است تا چندین ماه طول بکشد.
گونه‌های پلاسمودیوم ویواکس، در مناطق معین جغرافیایی دوره نهفته طولانی و بیشتر از ۱۰ ماه دارند.
۱ یا ۲ روز قبل از شروع علائم تعداد کمی انگل در گردش خون ظاهر می‌شوند سپس با افزایش تعداد انگل ها، علائم مختلف شروع به تظاهر می‌کنند که عبارتند از سردرد، خستگی، درد‌های مبهم در عضلات و استخوان‌ها و مفاصل، احساس لرز و تب که به دلیل شبیه بودن علائم با بیماری‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفلوانزا (Influenza) به خصوص در مناطق غیر آندمیک، تشخیص را بر مبنای این بیماری‌ها می‌گذارند.
در طی چند روز آینده وقتی که تعداد انگل‌ها در خون به حد کافی رسید علائم مالاریا بروز می‌نماید.