سرداران به صف برای رئیس جمهور شدن | یک‌سوم گزینه‌های اصولگرایان نظامی هستند

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اعتماد، یک‌سوم کاندیداهای ریاست‌جمهوری اصولگرایان را نظامیان تشکیل می‌دهند. حمیدرضا ترقی، عضو حزب موتلفه اسلامی اخیرا در مصاحبه‌ای با خبرگزاری برنا در پاسخ به این پرسش که چرا اغلب کاندیداهای اصولگرایان نظامیان هستند، توضیح داده که « چهره‌های نظامی آنچنان غالب نیستند چراکه چهره‌های غیرنظامی هم تعدادشان کم نیست و به هر حال حدود ۱۵ نفر کاندیدایی که مطرح هستند، شاید ۵ نفر نظامی هستند. این موضوع هم به شرایط کشور بستگی دارد که یک بخشی از آن برمی‌گردد به انتخابات امریکا که چه شرایطی ما در منطقه و جهان پیدا می‌کنیم و طرف‌مان چه کسی است. از این‌رو اینها همه بر تصمیم‌گیری‌های آینده تاثیر قابل‌توجهی دارد.»

اظهارات حمیدرضا ترقی که هم موتلفه‌ای است و هم با رادیکال‌ها و جوانان تند و تیز اصولگرا حشر و نشر دارد، از این جهت اهمیت دارد که در واقع بیان و عیان کردن نوع نگاه حاکمیت به انتخابات ۱۴۰۰ است که در تحلیل و تصمیم اصولگرایان تاثیرگذار است. ترقی در بخش دیگری از این گفت‌وگو البته رد کرده که بیشتر کاندیداهای اصولگرایان را چهره‌های نظامی تشکیل می‌دهند اما تشریح کرده «به هر حال لازم است نامزدها، از جریان‌های مختلف اصولگرا و از چهره‌های متنوع مطرح شوند تا جامعه با چهره و مواضع آنها به مرور آشنا شود اما طبیعتا، تصمیم‌گیری در نهایت بر اساس اقتضائات شرایط سیاسی کشور و همچنین ویژگی‌ها و مختصاتی که دولت جوان انقلابی و حزب‌اللهی که مورد نظر مقام معظم رهبری است، خواهد بود. بنابراین این یک ضرورتی است که مشخص شود، ما چهره‌های متنوعی داریم.» مجموعه اظهارات ترقی نشان می‌دهد که شرایط و اوضاع و احوال داخلی و بین‌المللی آنها را به تصمیم می‌رساند که گزینه رییس‌جمهوری نظامی که یکی از هم‌طیفان خودشان یکی، دو سال پیش حرف آن را پیش کشید، گزینه مناسبی برای سال ۱۴۰۰ است یا نه.

محمدعلی پورمختار، نماینده مجلس نهم و دهم بود که گفت «اگر یک نظامی رییس‌جمهور شود حتما می‌تواند کشور را از مشکلات نجات بدهد.» درست از همان زمان هم بحث مخالفان و موافقان رییس‌جمهوری نظامی در میان کنشگران سیاسی بالا گرفت. موافقان معتقد بودند که اشکالی در این نیست که یک نظامی لباس رزم از تن درآورده و به حوزه اجرا قدم گذارد؛ چه‌بسا که با یک نظم نظامی بتواند در شرایط بحران چاره‌ساز هم باشد. مخالفان اما اداره جامعه را متفاوت از اداره پادگان و میدان جنگ می‌دانستند و البته تاکید داشتند که تجربه تاریخی نیز نشان می‌دهد اقبال مردم به چهره‌های نظامی اندک است. این بحث همچنان سر دراز دارد و موافقان و مخالفان بسیار اما هر چه به انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ نزدیک‌تر می‌شویم، گزینه‌های نظامی نیز در میان کاندیداهای مورد حمایت اصولگرایان بیش از پیش ظهور و بروز می‌کنند. نام کسانی چون سردار حسین دهقان تا سردار سعیدمحمد و حتی محسن رضایی و محمدباقر قالیباف و علی شمخانی نیز در لیست انتخاباتی‌شان به چشم می‌خورد که اگرچه به قول ترقی یک‌سوم گزینه‌های بالقوه را تشکیل می‌دهند اما به نسبت سال‌های گذشته کم نیستند.

در این میان اما به نظر می‌رسد که همچنان سیدابراهیم رییسی، ‌گزینه بالقوه برخی اصولگرایان باشد. اخیرا جواد کریمی‌قدوسی، نماینده مشهد در توییتر خود با ادبیاتی متملقانه گفت که چشم‌های منتظر و ملتمس منتظر حضور رییسی در انتخابات هستند. او در توییتی که با هشتگ انتخابات ۱۴۰۰ منتشر کرد، نوشت: «آیت‌الله رییسی مصداق اتم و اکمل رجل سیاسی و مکتبی، مدیر و مدبر است که با سایر مدعیان عرصه ۱۴۰۰ فاصله‌ای غیر قابل رقابت دارند، چشم‌های متتظر و ملتمس از درگاه الهی در آرزوی تبدیل نه ماهه آینده به دقایقی هستند.» این توییت نشان می‌دهد که طیفی از اصولگرایان همچنان منتظرند تا رییسی به میدان رقابت بیاید و رای ۱۶ میلیونی سال ۹۶ را در میدانی احتمالا بی‌رقیب و کم مشارکت افزایش دهد.

علاوه بر حضور پررنگ نظامیان در انتخابات پیش‌رو و البته چهره‌های تکراری سال ۹۶، برخی معتقدند که شاید بحران‌های موجود آرای بیشتر را به سبد کسی بیندازد که با شعارها و سخنرانی‌های پوپولیستی پا به میدان رقابت بگذارد. محمد ناظمی‌اردکانی، کنشگر سیاسی اصولگرا و عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در گفت‌وگویی که با خبرآنلاین داشته، معتقد است کسانی که شعارهای پوپولیستی می‌دهند نه اصولگرای واقعی هستند و نه اصلاح‌طلب واقعی. او همچنین باور دارد که «به هر میزان فضای رقابت انتخاباتی عمق پیدا کند و حول محور برنامه و همچنین تیم کارآمد کاندیداها شکل بگیرد، شعارهای پوپولیستی و بی‌پایه رنگ می‌بازد. البته مردم نیز در چند دوره اخیر انتخابات ریاست‌جمهوری نسبت به این رفتارها آگاهی پیدا کرده‌اند.» با این حال ناظمی‌اردکانی نیز می‌گوید که اگر فضای انتخاباتی ملتهب شود احتمال دارد که «شعارهای توخالی و پر زرق و برق دوباره بخشی از رای‌دهندگان را به خود مشغول کند».