مسعود کوهیان- نواندیش: آقای شیخ کاظم صدیقی مدتی پیش مطلبی درباره کرامات مرحوم مصباح یزدی بیان کردند و آش چنان شور شد که حتی حسین شریعتمداری هم به ایشان خرده گرفت، کار در نهایت به آنجا رسید که جناب‌شان مجبور به عذر خواهی شدند.

از این موضوع که بگذریم، مسائل و ادعاهای زیادی توسط زنان درباره برخی رفتارها و اعمال آقای آیدین آغداشلو مطرح شد، باربد گلشیری تصمیم گرفت چاپ مجدد کتاب شازده احتجاب بدون طرح جلد آغداشلو منتشر شود و برخی دیگر نیز تصمیم خود برای قطع همکاری یا استفاده نکردن از آثار آغداشلو را اعلام کردند.

با این وجود حراج هنری تهران نه فقط تابلوی آغداشلو را در مراسم خود شرکت داد بلکه به شکل بهت‌آوری اثر ایشان رکورد قیمت را شکست.

دوازده میلیارد تومان نه فقط فاصله معناداری با رکورد سال گذشته دارد، بلکه از سایر آثار حراج امسال فاصله افسار گسیخته‌ای گرفته است! این فاصله بیش از آنکه رشک برانگیز باشد، شبهه ناک است.

وضعیت اقتصادی به کنار، آیا فروش این تابلو به این قیمت در حالیکه افکار عمومی چنین قضاوتی نسب به آغداشلو دارد دهن‌کجی آشکارتری نیست؟ وقتی درباره مصاحبه آقای صدیقی چنین جنجالی به پا میشود و ادامه کارشان را برخى تقابل با افکار عمومی مى دانند، فروش اثر هنری آقای آغداشلو چه معنی دارد؟

وقتی فعالین هنری کشور اینطور در باند بازی های خود پول به جیب یکدیگر سرازیر می‌کنند واقعاً چرا باید مردم برای اصحاب هنر که همیشه معترض به همه چیز بوده‌اند، اعتبار قائل شوند؟!