عاقبت بیماری پارکینسون، خانمها میخواهید بدانید؟

تخمین زده می‌شود که بیماری پارکینسون (PD) 10میلیون زن و مرد را در سراسر جهان مبتلا کند. در این میان، زنان کمتر در معرض ابتلا به پارکینسون هستند و تحقیقات نشان می‌دهد که تفاوت‌هایی در نحوه تجربه پارکینسون در مردان و زنان وجود دارد.
مطالعات نشان می‌دهد که زنان مبتلا به پارکینسون، علائم متفاوتی را گزارش می‌دهند و مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت پایین‌تری را نسبت به مردان دریافت می‌کنند.
چه چیزی این تفاوت‌ها را توضیح می‌دهد؟ بر اساس شواهد موجود، محققان می‌توانند حدس‌هایی را ارائه بدهند. برخی از تفاوت‌ها ممکن است به زیست‌شناسی و نحوه واکنش بدن مردان و زنان به بیماری یا درمان مربوط باشد. برخی دیگر ممکن است به دلیل عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی یا تفاوت های ناخواسته در نحوه برخورد زنان مبتلا به پارکینسون در مقایسه با مردان باشد.

چرا بیماری پارکینسون در زنان ریسک کمتری دارد؟
مطالعات انجام‌شده در سراسر جهان و در نژادها، اقوام و گروه‌های سنی، از این یافته حمایت می‌کند که زنان در کل، کمتر از مردان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند، اما ما هنوز نمی‌دانیم چرا.
عوامل محیطی می‌توانند این موضوع را توضیح دهند. ممکن است زنان کمتر از مردان در معرض آفت‌کش‌ها یا فلزات سنگین قرار بگیرند یا دچار آسیب سر شوند که همه این‌ها ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را در فرد افزایش دهد.
تفاوت‌های بیولوژیکی بین زنان و مردان هم ممکن است در این زمینه نقش داشته باشد.
استروژن؛ هورمون جنسی زنانه ، ممکن است از مغز در برابر پارکینسون محافظت کند، اما اطلاعات کمی در مورد تاثیر آن وجود دارد. اگر استروژن پیشگیرانه باشد، ممکن است فقط در سطوح خاصی یا برای زمان خاصی مفید باشد.

بیشتر بخوانید: 9 نکته مهم درباره هورمون استروژن

تفاوت علائم پارکینسون بین مردان و زنان چیست؟
علائم پارکینسون از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. علائم، شامل علائم حرکتی مانند لرزش و سفتی و علائم غیر حرکتی مانند افسردگی و خستگی است.
اگرچه زنان برخی از علائم (از جمله افسردگی) را بیشتر از مردان تجربه می‌کنند، اما تحقیقات تا به امروز به طور قطعی نشان نداده است که آیا علائم بر زنان و مردان متفاوت است، یا نه.

آیا تفاوت‌هایی در درمان پارکینسون بین مردان و زنان وجود دارد؟
همه گزینه‌های درمانی فعلی (از جمله داروها، گزینه‌های جراحی و ورزش) علائم پارکینسون را برطرف می‌کنند، اما آن‌ها پیشرفت پارکینسون را کند یا متوقف نمی‌کنند.
«لوودوپا»، که اغلب آن را با عنوان Sinemet می‌شناسند، به عنوان استاندارد درمانی برای علائم حرکتی پارکینسون در نظر گرفته می‌شود.
با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون با پیشرفت بیماری، تغییراتی در اثربخشی دارو تجربه می‌کنند.
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که زنان بیشتر از مردان این نوسانات را در مراحل اولیه بیماری گزارش می‌کنند.
به طور خاص، به نظر می‌رسد که زنان بیشتر در معرض حرکات غیر ارادی به نام «دیسکینزی» هستند .
این حرکات، زمانی رخ می‌دهد که سطح «لوودوپا» در خون بیشتر است. عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد حرکات غیر عادی نقش داشته باشند که دوز داروها، وزن بدن و سن شروع پارکینسون، از جمله این عوامل است.
کاهش وزن بدن می‌تواند بر نحوه تجویز داروها در فرد تاثیر بگذارد. افراد کم‌وزن‌تر گاهی اوقات به دوز کمتری از دارو نیاز دارند تا اثر آن را احساس کنند.

بیشتر بخوانید: علائم پارکینسون در زنان

به طور متوسط وزن زنان، کمتر از مردان است. اگر زنان و مردان دوزهای مشابهی دریافت کنند، این موضوع می‌تواند توضیح دهد که چگونه سطح لوودوپا باعث ایجاد حرکات غیر عادی می‌شود.
پزشکان معتقدند که تنظیم دقیق داروهای پارکینسون برای زنان دشوارتر از مردان است. زنان اغلب با تغییرات جزئی در داروها یا برنامه‌های زمانی دچار نوسانات شدید در علائم می‌شوند.
تحریک عمیق مغزی (DBS)، یک درمان جراحی پذیرفته‌شده برای مردان و زنان است که کنترل نوسانات علائم آن دشوار است.
اگر چه گزارش شده که زنان از نظر کیفیت زندگی پس از تحریک مغزی، بهبود بیشتری دارند، اما مطالعات نشان می‌دهد که آن‌ها کمتر از مردان این درمان را دریافت می‌کنند.

در مقایسه با مردان، زنان کمتر با پارکینسون تشخیص داده می‌شوند. به روش‌های درمانی، واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. به مراقبت‌های تخصصی، دسترسی کمتری دارند و از حمایت اجتماعی کمتری برخوردارند.

آیا مراقبت‌های پارکینسون بین مردان و زنان تفاوت دارد؟
زنان مبتلا به پارکینسون ممکن است نسبت به مردان با موانع بیشتری در زمینه کیفیت مراقبت‌های بهداشتی و حمایت اجتماعی روبرو شوند.
زنان کمتر از مردان تحت مراقبت متخصص پارکینسون مانند متخصص مغز و اعصاب یا مختصص اختلالات حرکتی قرار می‌گیرند و همچنین کمتر کسی را دارند که از آن‌ها مراقبت کند.
از سوی دیگر احتمال دارد زنان مبتلا به پارکینسون موارد زیر را انجام دهند:

• به تنهایی به ملاقات پزشک بروند
• از مراقبت‌های بهداشتی خانگی استفاده کنند
• در یک مرکز پرستاری ماهر زندگی کنند

همه این عوامل به این معنی است که زنان ممکن است به مراقبت‌های کافی مرتبط با پارکینسون دسترسی نداشته باشند.

علائم پارکینسون
علائم و نشانه‌های بیماری پارکینسون برای همه متفاوت است. علائم اولیه ممکن است خفیف بوده و مورد توجه قرار نگیرند.
علائم و نشانه‌های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱- رعشه یا لرزش
معمولا در یک اندام، اغلب دست یا انگشتان شروع می‌شود.

بیشتر بخوانید: تاثیر پارکینسون بر مردان در روابط زناشویی

۲- کند شدن حرکت (برادی‌کینزی)
با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت شما را کند کرده و انجام کارهای ساده را دشوار و وقت‌گیر کند.
هنگام راه رفتن ممکن است قدم‌های شما کوتاه‌تر شود. ممکن است بلند شدن از صندلی برایتان دشوار باشد . هنگام راه رفتن ممکن است پاهای خود را روی زمین بکشید.

۳- ماهیچه‌های سفت
سفتی ماهیچه ممکن است در هر قسمتی از بدن شما ایجاد شود. ماهیچه‌های سفت می‌توانند دردناک باشند و دامنه حرکتی شما را محدود کنند.

4- وضعیت و تعادل مختل‌شده
ممکن است حالت بدن شما خم شود، یا ممکن است در نتیجه بیماری پارکینسون دچار مشکل تعادل شوید.

ممکن است توانایی انجام حرکات ناخودآگاه از جمله پلک زدن، لبخند زدن یا تکان دادن دست‌ها هنگام راه رفتن در شما کاهش یابد.

5- از دست دادن حرکات خودکار
ممکن است توانایی انجام حرکات ناخودآگاه از جمله پلک زدن ، لبخند زدن یا تکان دادن دست‌ها هنگام راه رفتن در شما کاهش یابد.

۶- تغییر گفتار
ممکن است قبل از صحبت کردن به آرامی، سریع صحبت کنید، یا در صحبت کردن تردید کنید.

7- تغییر نوشتار
ممکن است نوشتن برایتان سخت شود و نوشتار شما کوچک به نظر برسد.

پیشگیری از بیماری پارکینسون
از آنجا که علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، راه‌های اثبات‌شده برای پیشگیری از این بیماری هم به صورت یک راز باقی مانده است.
برخی تحقیقات نشان داده که تمرینات هوازی منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد.
برخی تحقیقات دیگر نشان داده افرادی که کافئین مصرف می‌کنند (که در قهوه، چای و کولا یافت می‌شود) کمتر از افرادی که آن را نمی‌نوشند به بیماری پارکینسون مبتلا می‌شوند.
مصرف چای سبز هم با کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون ارتباط دارد. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا کافئین واقعا از ابتلا به پارکینسون محافظت می‌کند یا نه.

نتیجه‌گیری درباره پارکینسون در زنان
در مقایسه با مردان، زنان کمتر با پارکینسون تشخیص داده می‌شوند. به روش‌های درمانی، واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. به مراقبت‌های تخصصی، دسترسی کمتری دارند و از حمایت اجتماعی کمتری برخوردارند.
زنان مبتلا به پارکینسون دارای کیفیت زندگی ضعیف‌تری نسبت به مردان هستند.