آشنایی با مشاغلی که به دلیل آلودگی صوتی در گروه کارهای سخت و زیان آور قرار می گیرند

به گزارش خبرنگار حوزه حقوقی- قضایی گروه اجتماعی، صدای ناخواسته‌ای که در محیط ایجاد شده و بر سلامت جسم، روان و تمرکز انسان تاثیر مخرب آلودگی صوتی نامیده می‌شود.

قرارگرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی صوتی علاوه بر عوارض جسمی مانند کم شنوایی و حتی ناشنوایی موجب تخریب سلامتن روانی نیز می‌شود. شنیدن متداول و حتی گاهی اوقات کوتاه مدت صدای‌های آزار دهنده باعث تنش، پرخاشگری و اختلال در عملکرد و خطای شناختی می‌شود.

اما گاهی شرایطی ایجاد می‌شود که گریزی از تحمل این صدا‌های آزار دهنده نیست بنابر این باید راهی برای کنترل و یا کاهش آلودگی صوتی پیدا کرد. کارکردن در محیط‌هایی که آلودگی صوتی بالایی دارند یکی از همین شرایط گریز ناپذیر است، قانون گذار نیز با تصویب مواد مختلف در قوانینی مانند قانون کار یا آیین نامه مشاغل سخت راه‌هایی برای کنترل صدا و صاینت از نیروی انسانی پیش بینی کرده است تا به قدر توان از آسیب فشار صوتی محیط‌های کار بکاهد.

اکبر قربانی کارشناس روابط کار و تامین اجتماعی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: یکی از فاکتور‌های مهم در دسته بندی شغل‌ها و قرارگیری آن‌ها در گروه مشاغل سخت میزان آلودگی و فشار صوتی محیط کار است. زیرا فشار صوتی بر سلامت جسم، روان و کیفیت کار کارگر تاثیر می‌گذارد به طوری که برخی مواقع با افرادی مواجه می‌شوید که با ۴۰ سال سن دچار کم شنوایی و ... شده اند.

قربانی بیان کرد: طبق استاندار‌های مشخص شده مشاغلی که موجب می‌شود افراد به مدت ۸ ساعت یا بیشتر در معرض صدای بالای ۸۵ دسی بل قرارگیرند به عنوان مشاغل سخت شناخته می‌شوند.

این کارشناس روابط کار وتامین اجتماعی گفت:کارگران کارگاه‌های پرس کاری، برش کاری، صاف کاری، مس گری، آهنگری تحت شرایطی می توانند از مصادیق نیروی کار مشاغل سخت محسوب شوند حتی شغل فردی را که برای امرار معاش روزانه ۸ ساعت یا بیشتر با موتور سیکلت کار می‌کند و در معرض الودگی صوتی قراردارد نیز می‌توان در گروه مشاغل سخت به علت آلودگی صوتی قرار داد.

وی ادامه داد: قانون کار در فصل ۴ به بحث صیانت از نیروی انسانی پرداخته است و این درواقع شاه بیت قانون کار است. در بحث صیانت از نیروی انسانی این موضوع مطرح می‌شود که نیروی‌های کار نباید به سبب انجام شغل در معرض آسیب قرار گرفته و سلامت جسمانی خود را از دست دهند.

قربانی گفت: برای تامین سلامت نیروی کار مسائلی مانند دستورالعمل‌های مناسب سازی، الزام کارفرمایان به رعایت استاندارد محیط کار و نظارت بر حسن اجرای قوانین مناسب سازی و ... مطرح می‌شود که به هر کدام از آن‌ها خواهیم پرداخت.

این کارشناس روابط کار و تامین اجتماعی اظهار کرد: مطابق آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور به کارفرمایان 2 سال فرصت داده شده تا نسبت به بهینه کردن وضعیت آلودگی محیط کار اقدامات مناسب را انجام دهند و در صورت تخطی برای کارفرمایان جریمه در نظر گرفته شده است.

وی گفت: در باره موضوع مناسب سازی قانون کار صراحتا بیان کرده است که هر شخص حقیقی یا حقوقی که بخواهد کارگاه جدیدی احداث کرده یا کارگاه‌های موجود را توسعه دهد، باید نقشه‌های ساختمانی، برنامه کار و طرح‌های موردنظر را از لحاظ پیش بینی در امر حفاظت فنی و بهداشت کار، برای اظهارنظر و تائید به وزارت کار و امور اجتماعی ارسال کند. مطابق قانون وزارت کار و امور اجتماعی نیز مکلف هستند نظرات خود را ظرف مدت یک ماه اعلام کنند و در نهایت بهره برداری از کارگاه‌های مزبور منوط به رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی خواهد بود.

قربانی افزود: یکی از موضوعات پیش بین شده سرکشی به کارگاه‌ها و بررسی شرایط محیطی است تا مشخص شود سلامت نیروی کار در این محیط‌ها تا چه میزان در معرض آسیب عواملی مانند آلودگی صوتی و ... دار و نقش هر عامل محیطی در سلامت کارگران و پرسنل کارگاه مشخص شود.

این کارشناس روابط کار و تامین اجتماعی بیان کرد: از موارد دیگری که قانون کار به آن صراحت دارد موظف کردن کارفرمایان به انجام آزمایش‌های دوره‌ای از نیروی انسانی است.

وی گفت: در صورت مشاهده بیماری حاصل از آسیب محیط کار وزارت کار و امور اجتماعی موظف هستند از محیط کار بازدید کنند همچنین کارگاه ها موظف به رعایت دستورالعمل‌های مشخص شده از سوی شورای عالی حفاظت فنی بوده و دستگاه‌هایی نیز مسئول نظارت بر استانداردهای محیط کار هستند.

یکی از نیرو‌های کار یک کارگاه کابینت سازی و برش کاری درباره شرایط کار خود در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: در سیستم برخی دستگاه‌ها مواردی رعایت و لحاظ شده است که باعث کاهش و حتی حذف صدا می‌شود، کارگاه‌های مدرنی نیز به این دستگاه‌ها مجهز هستند. همچنین روش‌های دیگری برای کنترل آلودگی صوتی مانند جاذب‌های صدا و ... وجود دارد که در برخی محیط های کار استفاده می‌شود.

این نیروی کار گفت: در برخی کارگاه‌ها نیرو‌های کار با استفاده از هدفون از آلودگی صوتی محیط کار مصون می‌مانند، اما در ایران اکثر کارگاه‌های کوچک به دستگاه‌های پیشرفته یا محیط‌های مناسب سازی شده و انواع جاذب، عایق و نویزگیر‌ها مجهز نیستند و نیرو‌های کار نیز نمی‌توانند از هدفون استفاده کنند.

وی بیان کرد: علت استفاده نکردن کارگران از هدفون این است که اغلب دستگاه‌های مورد استفاده دستگاه‌هایی هستند که می‌توانند حادثه ساز بوده و باعث قطع دست و ... شوند، بنابر این کارگران باید حواسشان به یکدیگر باشد تا در صورت بروز مشکل به سرعت متوجه صدای همکار خود شده و اقدامات لازم را انجام دهند، اما در کارگاه‌های مدرن معمولا یک ناظر بر کار مجموعه نظارت دارد و دوربین‌هایی نیز در محیط کار نصب بوده و تمام فعالیت‌ها با این دوربین‌ها کنترل می‌شود، لذا کارگران فقط مسئول انجام کار خود بوده و اشخاصی نیز مسئولیت نظارت بر کار هستند.

این نیروی کار ادامه داد: گاهی حتی کار یک فرد در کارگاه با دستگاه‌هایی که باعث آلودگی صوتی می‌شوند ارتباطی ندارد. در برخی کارگاه‌ها بخشی که در آن دستگاه وجود دارد با دیوار‌های عایق جدا می‌شود، اما بسیاریاز کارگاه‌های کوچک اینگونه نیستند. علاوه بر این یک کارگر باید به بسیاری از مشاغلی که در کارگاه انجام می‌شود مسلط باشد تا در صورتی که از او خواسته شود در تمام بخش‌های کارگاه رفت و آمد کند که امنیت شغلی بیشتری داشد باشد، اما در سایر کشور‌ها اکثر مشاغل تخصصی است و هر فرد تنها در حوزه محیط کار خود کار می‌کند. کارگاه ما نیز به از جمله کارگاه‌هایی است که به این موارد مجهز نیست، بنابراین نیروی کار به مدت طولانی در معرض فشار صوتی قرار می‌گیرد.

بیشر بخوایند:

آیا ایجاد آلودگی صوتی جرم محسوب می شود؟

انتهای پیام/