به گزارش بهداشت نیوز، ملوکسیکام (Meloxicam) با نام تجاری موبیک یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است. از این دسته داروها برای کاهش التهاب و درد و به طور کلی درمان علائم بیماری‌های روماتیسم، پوکی استخوان، اسپوندیلیت انکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ملوکسیکام عوارض گوارشی کمتری نسبت به پیروکسیکام، دیکلوفناک و ناپروکسن ایجاد می‌کند. این دارو بصورت قرص‌های ۷.۵ و ۱۵ میلی‌گرمی ارائه می‌شود. اثر این دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف آغاز می‌شود.

ملوکسیکام باعث کاهش التهاب و درد می شود. برای درمان موارد زیر تصویب شده است:

آرتروز
روماتیسم مفصلی
آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA) در کودکان 2 سال به بالا
ملوکسیکام چگونه کار می کند؟
ملوکسیکام به گروهی از داروها به نام داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) تعلق دارد. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به کاهش درد، التهاب و تب کمک می کنند.

هنوز مشخص نیست این دارو برای کاهش درد چگونه کار می کند. احتمال می رود با کاهش سطح پروستاگلاندین، ماده ای مشابه هورمون که به طور معمول باعث التهاب می شود به کاهش تورم کمک کند.

نکات مهم در خصوص مصرف‌‌‌‌‌ ملوکسیکام
همانگونه که به آن اشاره شد، ملوکسیکام جزو دارو‌های ضدالتهابی و غیر استروئیدی است که با کاهش هورمون‌های ایجاد کننده التهاب و درد در بدن، برای درمان درد یا التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید و استئو آرتریت در بزرگسالان و کودکانی که حداقل ۲ سال دارند، استفاده می‌شود.

در ادامه به نکاتی اشاره خواهیم کرد که باید برای مصرف این دارو به آن‌ها توجه داشته باشید:

۱. توجه داشته باشید که مصرف این دارو می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را در بیماران افزایش دهد؛ به خصوص اگر بیمار به بیماری‌های قلبی مبتلا باشد، مدت طولانی از این دارو استفاده کرده باشد و یا دوز‌های بالایی از آن را مصرف کرده باشد.

۲. همچنین از این دارو درست قبل یا بعد از جراحی بایپس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.

۳. در صورتی که به هنگام مصرف این دارو به درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، سخنرانی خسته کننده یا مشکلات بینایی یا تعادل دچار شدید، حتما به اورژانس مراجعه کنید.

۴. مصرف ملوکسیکام ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که این موضوع می‌تواند مرگبار باشد. توجه داشته باشید که در صورت استفاده از ملوکسیکام این شرایط (به ویژه در افراد مسن) می‌تواند بدون هشدار رخ دهد.

۵. در صورت وجود علائم خونریزی معده مانند مدفوع سیاه، مدفوع خونی یا قیری، سرفه خونی یا استفراغی که به رنگ قهوه‌ای بنظر می‌رسد، به پزشک خود مراجعه کنید.

۶. در طول مدتی که از داروی ملوسیکام استفاده می‌کنید، از نوشیدن الکل پرهیز کنید؛ این کار ممکن است خطر ابتلا به خونریزی معده را افزایش دهد.

۷. قبل از استفاده از دارو‌های سرماخوردگی، آلرژی یا درد، با پزشک خود یا یک داروساز مشورت کنید. ترکیبات شیمیایی موجود در دارو‌های شبیه ملوکسیکام در بسیاری از دارو‌های ترکیبی موجود است.

۸. اگر سابقا از این دارو استفاده کرده‌اید و به آن حساسیت داشته‌اید، یا اگر تا به حال پس از مصرف دارو‌های ضدالتهابی و غیر استروئیدی دچار حمله‌های آسمی یا واکنش شدید آلرژیک شده‌اید، نباید از این دارو استفاد کنید.

۹. برای حصول اطمینان در خصوص بی خطر بودن مصرف این دارو، اگر به هر یک از شرایط زیر مبتلا بوده‌اید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید:
ابتلا به بیماری قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت و یا اگر قبلا سیگار می‌کشیده‌اید.

سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون
سابقه زخم معده یا خونریزی
ابتلا به آسم
بیماری کلیوی (یا اگر در حال دیالیز کلیه هستید)
ابتلا به بیماری‌های کبدی
احتباس مایعات در بدن

۱۰. مصرف ملوکسیکام در ۳ ماه آخر بارداری ممکن است به نوزاد متولد نشده‌ی شما آسیب وارد کند؛ بنابراین اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

۱۱. مصرف ملوکسیکام ممکن است باعث به تاخیر افتادن تخمک گذاری در زنان شود؛ بنابراین در صورتی که تحت درمان برای باروری قرار دارید یا در حال تلاش برای باردار شدن هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.

۱۲. این دارو می‌تواند به شیر مادر منتقل شده و باعث آسیب رسیدن به کودک شما شود؛ بنابراین هنگام استفاده از این دارو نباید به نوزاد خود شیر دهید.
۱۳. هنگام مصرف ملوکسیکام، از مصرف آسپیرین اجتناب کنید.

مقدار و نحوه مصرف قرص ملوکسیکام
مقدار مصرف ملوکسیکام معمولا یک قرص ۷.۵ میلی‌گرمی در روز است، ولی تحت نظر پزشک می‌توان استفاده از آن را تا ۱۵ میلی‌گرم (یک عدد قرص ملوکسیکام ۱۵ یا دو عدد قرص ملوکسیکام ۷.۵) در روز هم رساند.

توجه داشته باشید که قرص ملوکسیکام برای مصرف طولانی مدت و یا در افراد ۱۲ تا ۱۸ سال با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم نباید روزانه بیش از ۷.۵ میلی گرم (روزانه یک عدد قرص ملوکسیکام ۷.۵)، مصرف گردد.

توجه: اگر در یک روز، مصرف دارو را فراموش کرده‌اید به محض اینکه به یادتان آمد آن را مصرف کنید. ولی در صورتی که 24 ساعت از زمانی که باید دارو را مصرف می‌کردید گذشته است مقدار مصرف را دو برابر نکرده و داروی همان روز را مصرف کنید.

عوارض مصرف ملکوسیکام
اگر علائم واکنش آلرژیک به ملوکسیکام همانند عطسه، آبریزش یا گرفتگی بینی، خفگی یا مشکل در تنفس، کهیر، تورم در چهره، لب‌ها، زبان یا گلو را تجربه کردید، حتما به اورژانس یا پزشک مراجعه کنید.

اگر نشانه‌هایی از حمله قلبی یا سکته را تجربه کردید (علائمی همانند انتقال درد از قفسه سینه به فک و شانه‌ها، بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن، واکنش خفیف، احساس تنگی نفس) سریعا با اورژانس تماس بگیرید.

اگر هر یک از موارد زیر در شما بروز کرد، مصرف ملوکسیکام را متوقف کرده و در اولین فرصت با پزشک خود تماس بگیرید:

احساس خارش پوست (میزان خارش مهم نیست)
احساس تنگی نفس (حتی با انجام فعالیت سبک)
تورم یا افزایش سریع وزن
علائم خونریزی معده همانند مدفوع سیاه و خونی، سرفه خونی و استفراغ به رنگ قهوه‌ای
مشکلات کبدی، تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، علائم شبیه سرماخوردگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع سفالی رنگ، یرقان (زردی پوست و چشم)
مشکلات کلیوی، ادرار کم یا متوقف شدن ادرار، تورم در پاها یا مچ پا، احساس خستگی یا کمبود نفس
ابتلا به کم خونی، کمرنگ شدن پوست، احساس سرگیجه یا کمبود نفس و ضربان قلب سریع
عوارض جانبی شایع ملوکسیکام عبارتند از:

ناراحتی معده، تهوع، استفراغ، سوزش سر دل
اسهال و یبوست
سرگیجه
بروز علائم سرماخوردگی و آنفلوانزا

تداخل دارویی ملوکسیکام با داروهای دیگر
در صورت استفاده از داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام، اسکلیتوپام، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین، ترازودون یا ویولازودون، قبل از استفاده از ملوکسیام، با پزشک خود مشورت کنید. مصرف هر یک از این داروها با یک داروی ضدالتهابی و غیر استروئیدی می‌تواند به راحتی باعث ایجاد کبودی و خونریزی شود.

به پزشک خود در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود، داروهایی که قصد مصرف یا قصد متوقف کردن مصرف آن‌ها را دارید اطلاع دهید، به ویژه:

سیکلوسپورین
لیتیوم
متوترکسات
پلی استایرن سولفونات سدیم (کای اگزالات)
رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، یانتون)
داروهای قلب یا فشار خون، از جمله دیورتیک یا “قرص آب”
داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون)

منبع: الودکتر