«مارگرت؛ ملکۀ شمال» (Margrete: Queen of the North)؛ یک درام تاریخی درخشان

فرارو- فیلم «مارگرت؛ ملکۀ شمال» یک درام تاریخی دانمارکی با بودجۀ بسیار زیاد است؛ فیلمی دربارۀ دسیسه و توطئه در قصر سلطنتی. این فیلم از حوادثی واقعی الهام گرفته که در زمان حکومت ملکه مارگرت اول در قرن چهاردهم روی دادند؛ ملکه‌ای که بیش از هر چیز به خاطر دیپلماسی بسیار زیرکانه‌اش مشهور است.

به گزارش فرارو؛ این فیلم حاصل یک همکاری بین‌المللی است و نویسندگی و کارگردانی آن را شارلوت سیلینگ به عهده داشته است. وقایع تاریخی جذاب این فیلم در پوششی از جلوه‌های بصری بسیار عالی ارائه شده‌اند.

مارگرت (با بازی درخشان تراین دیرهولم) از دهۀ ۱۳۸۰ تا زمان مرگش در سال ۱۴۱۲ حکمرانی کرد. او به عنوان حاکمی خردمند و عادل معروف بود و آن ماموریتی را به سرانجام رساند که همتایان مرد او هرگز نتوانسته بودند به آن نزدیک شوند. کاری که او کرد ایجاد یک اتحاد صلح‌آمیز و درازمدت میان دانمارک، نروژ و سوئد بود.

مارگرت برای اینکه اتحاد شمال را در مقابل تهدیدات دشمن آلمانی حفظ کند، تصمیم می‌گیرد که ازدواجی سلطنتی را میان پسرخوانده‌اش شاه اریک (مورتن هی اندرسون) و فیلیپیا دختر هنری چهارم پادشاه انگلستان برقرار کند. اما یک اتفاق نقشه‌های ملکه را به هم می‌ریزد. یک مرد (جیکوب آفتبرو) از راه می‌رسد و ادعا می‌کند که پسر واقعی ملکه است. ملکه پسری به اسم اولاف داشته که همه فکر می‌کردند پانزده سال قبل از دنیا رفته است.

در نهایت این مسئله که آیا واقعا این مرد همان اولاف است یا یک مدعی دروغین تاج و تخت خیلی اهمیت ندارد. آنچه که واقعا مهم است این است که این اتفاق باعث شک و تردید‌های عمومی نسبت به ملکه می‌شود و آن سیمای آهنین و قدرتمندی را که او در چشم دنیا داشت تباه می‌کند.

سیلینگ به عنوان کارگردان نقش بسیار مهمی در نیرو گرفتن فیلم دارد، اما این بازی دیرهولم است که حرارت اصلی را به فیلم بخشیده است. دیرهولم شخصیت مارگرت را هم خویشتن‌دار و دارای مناعت طبع نشان می‌دهد و هم دلسوز و با شفقت؛ ترکیبی که نتیجۀ آن واقعا برای مخاطب جذاب و گیرا است.

پرسشی که در سراسر فیلم ذهن مخاطب را درگیر نگه می‌دارد، این است که آیا در ادامۀ داستان جنبۀ مادرانه و مهربان مارگرت غلبه می‌کند یا جنبۀ سلطنتی و سیاست‌بازانۀ او.

منبع: latimes.com