چهره های مشهوری که در سال 1400 از بین ما رفتند!

چهره های مشهوری که در سال ۱۴۰۰ از بین ما رفتند.

آزاده نامداری (۹ آذر ۱۳۶۳ – ۶ فروردین ۱۴۰۰) مجری و تهیه‌کننده تلویزیونی ایرانی بود. او با اجرا در برنامهٔ «تازه‌ها» در سیمای خانواده به شهرت رسید. نامداری پس از ۱۲ سال کار در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به‌طور غیررسمی ممنوع‌التصویر شده بود. در ۷ فروردین ۱۴۰۰، شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های داخل ایران خبر از درگذشت آزاده نامداری دادند.

عزت‌الله مهرآوران (۱۸ اردیبهشت ۱۳۲۸ – ۱۶ مهر ۱۴۰۰) بازیگر و نمایشنامه‌نویس ایرانی بود. او دارای نشان درجه ۱ هنری از سوی وزارت علوم و وزارت ارشاد اسلامی بود. مهرآوران در ۱۶ مهر ۱۴۰۰ به دلیل ایست قلبی و عارضه ریوی ناشی از ابتلا به کرونا درگذشت.

ارشا اقدسی (۱۴ اردیبهشت ۱۳۶۱ – ۱۳ مرداد ۱۴۰۰) بدل‌کار و هنرپیشه ایرانی بود. او درطول حرفهٔ خود در فیلم‌های گوناگونی ایفای نقش کرده‌بود. او بنیان‌گذار بدلکاران ۱۳ بود.

ارشا اقدسی روز چهارشنبه ششم مردادماه ۱۴۰۰ در جریان همکاری با یک پروژه سینمایی در بیروت و به هنگام ضبط صحنه‌ای مربوط به چپ‌کردن ماشین، به علت اشکال فنی و محاسباتی از لحاظ ایمنی و گارد کشی غیر استاندارد چارچوب و ستون خودرو در عملیات بدلکاری دچار حادثه‌ای سنگین شد که به دنبال آن، او را به بیمارستانی در بیروت، لبنان، منتقل کردند. وی در ۱۳ مرداد ۱۴۰۰ در بیروت درگذشت. با رضایت مادر وی اعضای بدن ارشا اقدسی جهت پیوند به بیماران نیازمند اهدا گردید. پیکر او، ساعت ۱۰ صبح روز جمعه، ۲۲ مرداد، در قطعه هنرمندان بهشت زهرا و در کنار آرامگاه پیمان ابدی، دیگر بدلکار سرشناس که او هم بر اثر حادثه در صحنه فیلمبرداری درگذشت، به خاک سپرده شد.

عزت اطلسی‌فر (زادهٔ ۴ تیر ۱۳۱۵ – درگذشتهٔ ۴ مهر ۱۴۰۰) که با نام سیامک اطلسی شناخته می‌‌شد بازیگر و دوبلور ایرانی بود. وی که دارای مدرک دیپلم بود از سال ۱۳۴۳ از طریق انجمن گویندگان کار هنری خود را آغاز و فعالیت سینمایی را سال ۱۳۵۰ با بازی در فیلم سینمایی مردان خشن به کارگردانی صابر رهبر آغاز کرد. او در ۴ مهر ۱۴۰۰ با وجود تزریق واکسن کرونا بر اثر ابتلا به کووید ۱۹ درگذشت.

فتحعلی اویسی فردویی (۲۱ دی ۱۳۲۴ – ۱۳ مهر ۱۴۰۰) بازیگر و کارگردان ایرانی بود. او فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود و در همان سال به ایران بازگشت و عضو تلویزیون ایران شد. فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم قدغن از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ آغاز شد. اویسی در طول ۴۰ سال فعالیت خود در فیلم‌های گوناگونی نقش‌آفرینی و چند فیلم را کارگردانی کرد. او در سال ۱۳۷۱ فیلم مریم و میتیل را ساخت و جایزهٔ دیپلم افتخار از جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.

فتحعلی اویسی سه‌شنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۰ به دلیل سکته مغزی در بیمارستان لاله در شهرک غرب تهران درگذشت و در روز چهارشنبه ۱۴ مهر ۱۴۰۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. در مراسم تشیع جنازه وی جمعی از هنرمندان و اصحاب رسانه از جمله امیر جعفری، رضا بنفشه‌خواه، محمد شیری و علی صالحی شاعر و نویسنده ایرانی، و مدیر عامل خانه سینما منوچهر شاهسواری حضور داشتند.

علی سلیمانی (۱۰ آبان ۱۳۵۰ در تهران – ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ در تهران) بازیگر، مجری و طراح دکور ایرانی بود. او دارای مدرک کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری از دانشگاه آزاد اسلامی بود. نخستین کار سینمایی وی سفر بخیر به کارگردانی داریوش مودبیان بود. سلیمانی عضو ثابت تیم فوتبال هنرمندان بوده و همچنین از سال ۱۳۷۰ به آموزشی کاراته و بازیگری می‌پرداخت. وی در مرداد سال ۱۴۰۰ به کرونا مبتلا شده و درگذشت.

محسن قاضی‌مرادی (زاده ۱۱ شهریور ۱۳۲۰ در تهران – درگذشته ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در تهران) بازیگر اهل ایران بود. او فارغ‌التحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران بود و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۱ با فیلم حسن سیاه (بدون ذکر در شناسنامه فیلم) به کارگردانی پرویز اصانلو آغاز کرد. او همسر مهوش وقاری بود.

محسن قاضی مرادی چندین سال بود که از بیماری پارکینسون و مشکلات ناشی از آن رنج می‌برد. او سرانجام در شامگاه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در سن ۷۹ سالگی، بر اثر عوارض این بیماری در خانه خود در تهران درگذشت.

بیژن افشار (زادهٔ ۱۶ اسفند ۱۳۴۵ – درگذشتهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اهل ایران بود

بیژن افشار پس از گذشت حدود ۱۵ روز از ابتلایش به ویروس کرونا در ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ درگذشت و پیکرش در روز بعد در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

بابک خرمدین (۱ مهر ۱۳۵۳ – ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی بود. آثار وی غالباً فیلم‌های کوتاه و بعضاً نیمه‌بلند یا بلند بودند. خرمدین سالها در خارج از کشور بود و سپس به ایران بازگشت. وی سرانجام در ۴۶ سالگی توسط والدینش به قتل رسید.

مسعود ولدبیگی (۶ شهریور ۱۳۱۴ – ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰) چهره پرداز و بازیگر ایرانی بود. او ۳ بار برنده سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی جشنواره فیلم فجر شده بود.

او به دلیل ایست قلبی در بیمارستان مهراد تهران در سن ۸۵ سالگی در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در کنار مازیار پرتوی به خاک سپرده شد

میرصلاح حسینی (زادهٔ ۲۴ آذر ۱۳۲۷ - درگذشتهٔ ۲ تیر ۱۴۰۰)‌ در تهران بازیگر سینما اهل ایران بود. او در ۲ تیرماه ۱۴۰۰ به‌علت بیماری سرطان حنجره درگذشت.

سید حمیدرضا صدر (۳۰ فروردین ۱۳۳۵ – ۲۵ تیر ۱۴۰۰) نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال بود. او معمولاً به عنوان کارشناس فوتبال به برنامه‌های صدا و سیما دعوت می‌شد. او کارشناس سینما و منتقد فیلم بود که در نشریه هفت به مدتی طولانی می‌نوشت.

در تیر ۱۴۰۰ برای بار نخست خبر ابتلای صدر به بیماری سرطان رسانه‌ای شد. دختر او با اعلام خبر ابتلای پدرش به بیماری سرطان بیان داشت که او قریب به سه سال بوده‌است که با این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کرده‌است. در مقطعی از ابتلا به بیماری وضعیت وی رو به وخامت گذاشت و بابت همین موضوع و عدم کشش بدن، شیمی‌درمانی او متوقف شد. سرانجام وی در صبح روز ۲۵ تیر ۱۴۰۰ براثر بیماری سرطان درگذشت.

زهره فکورصبور (۲ فروردین ۱۳۵۷ – ۱۰ اسفند ۱۴۰۰) بازیگر اهل ایران بود. او اولین بار در نیمهٔ دههٔ ۱۳۷۰ در سریال غبار نور مقابل دوربین رفته بود، اما این سریال با چند سال تأخیر از تلویزیون پخش شد. او در یک قسمت از مجموعه تلویزیونی آژانس دوستی و سپس در سریال روزگار جوانی ایفای نقش کرد. کاشانه و همسفر ساختهٔ قاسم جعفری محصول اواخر دههٔ ۱۳۷۰ بود که فکورصبور در آن‌ها بازی کرد و سریال مسافری از هند (۱۳۸۲) ساخته همین کارگردان محبوبیت او را بیشتر کرد.

فکورصبور ۱۰ اسفند ۱۴۰۰ در ۴۳ سالگی درگذشت. منابع رسمی علت مرگ او را اعلام نکردند. به نوشته خبرگزاری تسنیم وی پس از مصرف تعدادی قرص جان باخته‌است. منابع غیررسمی نیز از احتمال خودکشی او خبر دادند و همین موضوع در شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده یافت. آخرین پست اینستاگرامی که این بازیگر منتشر کرده بود، بخشی از یک مصاحبه تلویزیونی‌اش با برنامه زنده رود بود که در جواب سؤالی می‌گوید: «اگر به گذشته برگردم، اصلاً بازیگر نمی‌شوم. خداراشکر اتفاقات خوبی هم برایم افتاد، اما از بچگی دنبال زندگی آرام و بی‌دغدغه بودم.» دنیای اقتصاد نوشت گویا دلیل اصلی خودکشی فکور حرف‌های خارج از عرف یک پاپاراتزی فضای مجازی بوده‌است.

پیکر زهره فکورصبور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.