به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست، این دستاورد نوید یک فناوری جدید در حوزه باتری سولفور را می‌دهد؛ باتری که می‌تواند به خودروهای برقی رایج کمک کند تا با یک بار شارژ ۹۰۰ مایل برد داشته باشند. این باتری در مقایسه با اجزای اصلی باتری‌های لیتیوم یونی معمولی، ارزان‌تر است.

باتری خودروهای الکتریکی مملو از مواد معدنی کمیاب هستند. این امر آن‌ها را گران می‌کند. شرکت آلمانی تیون مدعی است که امکان تولید باتری رقابتی دارد که می‌تواند همه این مواد را کنار بگذارد و فناوری باتری خود را بر اساس مواد معدنی بسیار فراوان‌تر از باتری‌های مورد استفاده در سلول‌های لیتیوم یونی معمولی ارائه دهد.

کلید فناوری تیون گوگرد است. به گفته این شرکت، گوگرد در مقایسه با نیکل، منگنز یا کبالت، به انرژی بسیار کمتری برای تولید نیاز دارد و با قیمت ناچیزی می‌توان آن را تولید کرد.

دکتر اولریش اهمس، مدیرعامل تیون می‌گوید: فناوری باتری موجود از نیکل، منگنز و کبالت برای کاتد استفاده می‌کند. این ترکیب NMC ۸۱۱ نامیده می‌شود، زیرا ۸۰٪ نیکل، ۱۰٪ کبالت، ۱۰٪ منگنز دارد. در شرکت تیون، ما این NMC ۸۱۱ را با گوگرد جایگزین می‌کنیم؛ بنابراین، در این باتری ما نیکل، منگنز، کبالت نداریم و ساختارهای فعلی مس و آلومینیوم را با گرافن جایگزین می‌کنیم. در این باتری‌ها آلومینیوم و مس هم نداریم. تنها چیزهایی که ما در سلول‌های خود داریم فویل فلزی لیتیوم، گوگرد و کربن است.

گام بعدی تیون این است که مواد خود را در اواخر امسال برای مشتریان هوافضا به‌ عنوان بخشی از مرحله تعیین صلاحیت ارسال کند.