جغرافیای لیگ برتر زیر ذره‌بین ورزش سه / پرچم تهران در فوتبال ایران بالاست! (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، لیگ بیست و یکم در حالی به پایان رسید که با سقوط فجرسپاسی و شهرخودرو، دو استان فارس و خراسان رضوی نمایندگان خود را در لیگ برتر از دست دادند. این اتفاق در حالی رخ داد که لیگ برتر در روزگاری نه چندان دور، شهرآورد برق شیراز و فجرسپاسی را در خود داشت و تا شش سال پیش، دربی سیاه جامگان - پدیده در سطح اول فوتبال ایران برگزار می‌شد اما حالا در فصل جدید خبری از طرفداران مشهدی و شیرازی نخواهد بود.

(لیگ بیست و یکم با پراکندگی هرچه بیشتر دنبال شد؛ جایی که شاید تنها جای خالی نماینده‌ای از جنوب کشور به چشم می‌آمد)

این یک افسوس بزرگ برای لیگ برتر خلیج فارس خواهد بود اما از آن سو بازگشت ملوان بندرانزلی و مس کرمان به عنوان دو تیم ریشه‌دار، طرفداران فوتبال را در انتظار آغاز هرچه سریعتر لیگ بیست و دوم قرار داد. با این حال صعود تیم سوم استان کرمان به لیگ برتر به منزله آن است که جغرافیای لیگ برتر در فصل جدید محدودتر خواهد شد و تیم هایی از 8 استان پای به رقابت خواهند گذاشت.

در فصل جدید دوباره تهران دست بالاتر را خواهد داشت؛ استقلال، پرسپولیس، پیکان و هوادار چهار تیمی هستند که به نمایندگی از پایتخت در لیگ برتر بازی می‌کنند. کرمان برای اولین بار سه نماینده خواهد داشت و نکته جالب اینکه هر سه از شهرهای مختلف این استان هستند که با اتکا به شرایط مالی فوق‌العاده این شهرهای صنعتی خود را به سطح اول فوتبال ایران رسانده‌اند. در استان خوزستان نیز با حفظ سهمیه نفت مسجدسلیمان، سه نماینده از سه شهر متفاوت پای به عرصه خواهند گذاشت.

مورد جالب در استان اصفهان خواهد بود؛ جایی که برای دهمین سال متوالی، ذوب آهن و سپاهان به عنوان نمایندگان همیشگی این استان در لیگ برتر حضور خواهند داشت. مرکزی، آذربایجان شرقی، مازندران و گیلان سه استانی هستند که با یک تیم در فصل جدید حضور خواهند داشت.

(همانطور که از روی نقشه مشخص است، جغرافیای فصل جدید محدود به مناطق غربی و شمالی خواهد بود)

از لیگ سیزدهم بدین سو که لیگ برتر با 16 تیم به صورت منظم دنبال شده، تهران بیشترین سهم را از لیگ برتر داشته است. از 160 سهمیه ده سال اخیر لیگ برتر 46 سهمیه تهرانی حضور داشته‌اند: پرسپولیس، استقلال، سایپا، پیکان، نفت، راه آهن و هوادار. به عبارتی پایتخت با 29% بیشترین میزان حضور را در سطح اول فوتبال ایران داشته تا لیگ برتر ایران نیز مثل انگلیس در سیطره تیم های پایتخت باشد.

البته باید توجه کرد که در لیگ سیزدهم و چهاردهم سایپا به عنوان نماینده البرز در لیگ برتر حضور داشت اما با توجه به انتقال سریع و همچنین پیشینه تهرانی این تیم، در این تقسیم بندی هم جزو تهران محاسبه شد.

پس از تهران نام خوزستان در این جدول دیده می‌شد؛ جایی که با فولاد، استقلال خوزستان، استقلال اهواز، صنعت نفت و نفت مسجدسلیمان 30 نماینده در لیگ برتر داشت و 19% لیگ را به خود اختصاص داد.

استان اصفهان در جایگاه سوم است که با ذوب آهن و سپاهان حضوری مستمر داشته و توانسته خود را بالاتر از آذربایجان شرقی قرار دهد؛ جایی که در لیگ شانزدهم سه نماینده در این رقابتها داشت که گسترش فولاد تحت مالکیت زنوزی بود و تراکتور و ماشین سازی به صورت دولتی اداره می‌شدند اما در ادامه ماشین سازی به لیگ یک سقوط کرد و سپس به نود ارومیه تغییر نام داد، گسترش فولاد نام ماشین سازی را به خود گرفت و سپس سقوط کرد و این فصل نیز تراکتور در موقعیت سقوط قرار داشت.

خراسان رضوی که در این 10 سال تنها دو دوره نماینده‌ای در لیگ برتر نداشته، سه فصل فرصت برگزاری شهرآورد را هم به وجود آورد اما حالا پس از سیاه‌جامگان، شهرخودرو را هم در لیگ یک می‌بیند.

کرمان با 6 درصد در جایگاه بعدی است و سپس نام استان‌هایی نظیر گیلان، مازندران، قم، بوشهر و مرکزی دیده می‌شود. در مجموع بدون احتساب البرز 12 استان در یک دهه لیگ برتر نماینده داشته‌اند.

(استان‌های بنفش، مناطقی هستند که در ده دوره اخیر لیگ برتر دارای نماینده بوده‌اند)

در این یک دهه لیگ بیست و یکم بیشترین میزان پراکندگی را داشت و 9 استان در فصلی که گذشت دارای نماینده بودند. اگر شهرخودرو و فجرسپاسی می‌توانستند سهمیه خود را حفظ کنند، با صعود ملوان برای اولین بار این عدد به 10 استان می‌رسید و به عبارتی هر تیم در طول فصل به 9 منطقه مختلف برای بازی سفر می‌کرد.

کوچکترین جغرافیای لیگ برتر نیز متعلق به لیگ شانزدهم است که تنها شش استان دارای نماینده بودند: تهران (5)، خوزستان و آذربایجان شرقی (3)، اصفهان و خراسان رضوی (2) و قم (1).

لیگ برتر ایران از فصل سیزدهم تاکنون متوسط 7.6 نماینده در هر فصل را داشته و باید دید در فصول آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد.

باتوجه به حضور تیمهایی نظیر خیبر خرم آباد، پارس جنوبی جم، شهرداری همدان و شهرداری آستارا در نیمه بالای جدول لیگ آزادگان، می‌توان انتظار داشت که در سالهای بعد این جغرافیا سطح وسیعتری از نقشه پهناور ایران را در بر بگیرد و از سوی دیگر ممکن است با صعود استقلال ملاثانی، آرمان گهر سیرجان یا خوشه طلایی ساوه، شمار دربیهای لیگ برتر ایران افزایش یابد.

به نظر شما کدام استان پتانسیل نماینده بیشتری در لیگ برتر را دارد؟ شما ترجیح می‌دهید جغرافیای فوتبال ایران وسیع‌تر باشد یا تعداد دربی‌ها بالاتر برود؟