تولید آهنگ‌هایی با اشعار مثنوی و شاهنامه برای نوجوانان/ می‌خواهیم زبان مشترکی بین نسل جدید و تاریخ و فرهنگ کشورمان باشیم

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ چندسالی است که کشورهای آسیایی این ضرورت را احساس کرده‌اند که باید برای قشر نوجوان باتوجه به فرهنگ آن کشور، موسیقی‌ای تولید کنند که این مخاطبان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند؛ زیرا نمی‌توان از یک نوجوان خواست که حتما به موسیقی کلاسیک و سنتی گوش بدهد یا اصلا هیچ‌نوع موسیقی‌ای گوش ندهد چون روحیه او را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این نگاه به دنیای نوجوانان وجود دارد و آسیب‌های بسیاری هم به آن‌ها وارد کرده است. ما نیز در ایران نوجوانان مشتاق به موسیقی و شعر و ترانه‌های انرژی‌بخش و امیددهنده داریم که به‌دلیل نبود چنین سبکی از موسیقی و چنین محتوایی، به موسیقی کشورهای دیگر به‌ویژه آسیای شرقی روی می‌آورند که می‌تواند در کنار نکات مثبت، آثار منفی نیز داشته باشد.
«60 ثانیه» نام گروهی است که در فصل سوم برنامه عصر جدید حضور داشتند و سبک موسیقی خود را به مردم معرفی کردند؛ آی‌پاپ یا همان پاپ ایرانی، که مخاطبانش نوجوانان و جوانان هستند و رویکردش امید‌دادن به آن‌هاست در مسائلی که حرفی از آن‌ها در دیگر ترانه‌ها نیست مانند کنکور، روابط عاطفی، درس و مدرسه، مسائل موجود در خانواده، جوانی و ... .
به دلیل اهمیت وجود چنین سبک‌هایی در ایران به‌ویژه در این عصر مدرنیته و دهکده جهانی که نوجوانان و جوانان می‌توانند در یک لحظه به آثار موسیقیایی سایر کشورها دسترسی داشته باشند و فرهنگ آن‌ها را به ذهن خود راه دهند، با آرین راد، سرپرست گروه «60 ثانیه» گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

لطفا اعضای گروه را معرفی کنید و بگویید چه‌طور شد که این حلقه دوستی و کاری شکل گرفت؟
اعضای گروه شش نفر هستند؛ آرین راد، هیرا پارسا، آران نویدی، حامد پویان، کامدین یگانه و آدرین سلیمی. این حلقه دوستی تقریبا از ده‌سال پیش ایجاد شد وقتی‌که اولین گروه موسیقی خود را تأسیس کردیم و به مرور با اعضای مختلف از طریق علاقه مشترکی که بین همه‌‌مان نسبت‌به فرهنگ و موسیقی شرق بود، آشنا شدیم. کم‌کم این دوستی شکل گرفت و هدفمند شد. سعی کردیم از نقاط مثبت شرقی‌ها الگو بگیریم و با نقاط مثبت فرهنگ خودمان تلفیق کنیم. کاری که الان داریم انجام می‌دهیم برگرفته از نقاط مثبت موسیقی ایران و کره‌جنوبی است.

اعضا هرکدام در چه بخش‌هایی فعال‌اند و چه نقش‌هایی در گروه دارند؟
اعضای گروه هرکدام ویژگی خاصی دارند و به اندازه خود به گروه کمک می‌کنند. برای مثال هیرا پارسا صدای بمی دارد، کامدین یگانه به‌خاطر چهره متفاوتش که ایرانی-کره‌ای است توانسته نظر طرفداران ایرانی و کره‌ای را به گروه جلب کند و بتوانیم هدفی که دنبال می‌کنیم و اثرگذاری‌ای که می‌خواهیم داشته باشیم. جدای از آن، صدای نوجوان‌پسندی دارد و چهره‌ای خندان که گروه را پرانرژی‌تر و جوان‌‌تر نشان می‌دهد. حامد پویان به‌خاطر سن پایینش که 18 ساله است به ما کمک می‌کند که بهتر بتوانیم نوجوانان را درک کنیم و نیازهایشان را پاسخ دهیم. و صدای فالسِتوی بسیار خوبی دارد و می‌تواند نت‌های بالا را به‌خوبی بخواند. و در پایان آران نویدی و آدرین سلیمی خواننده اصلی گروه هستند و من نیز سرپرست هستم و فعالیت‌‌های گروه را مدیریت می‌کنم؛ از آهنگ‌سازی تا نوشتن شعر و مدیریت روابط گروهی.

چه احساسی یا ضرورتی باعث شد که گروه 60 ثانیه شکل بگیرد و کار خود را در عرصه موسیقی برای نوجوانان و جوانان آغاز کند؟
ضرورت از این‌جا آغاز شد که طرفداران بسیار زیادی در ایران هستند که موسیقی شرق و غرب را دنبال می‌کنند و این سوال برای من ایجاد شد که چرا موسیقی ایران را گوش نمی‌دهند؟ متوجه شدم که خیلی از المان‌هایی که نوجوان‌ها و جوان‌ها دوست دارند در موسیقی ایران و پاپ ایرانی وجود ندارد. به این دلیل تشکیل گروهی که بتواند با پلتفرم و استانداردهای جهانی از علایق آن‌ها بخواند می‌تواند خیلی کمک کند که یک زبان مشترکی بین نسل جدید و کشورمان ایجاد شود و بتوانیم این علاقه و ذوق را متوجه هنرمندهای داخلی خود کنیم. این یک شروع و مسیری است که در آینده می‌تواند بین نسل جدید و موسیقی ایران آشتی برقرار کند و از این طریق فرهنگ‌مان را زنده کنیم.

ترانه‌سرای آهنگ‌ها چه کسی است؟ و در نوشتن ترانه‌ها اولویت با چیست؛ فرم و ریتم ترانه یا محتوای آن؟
بیشتر ترانه‌سرایی آهنگ‌ها کار من و آران نویدی است؛ اما بقیه اعضا هم در این کار تأثیرگذار هستند و نظر می‌دهند. محتوای آهنگ‌ها معمولا شاد، انرژی‌بخش و انگیزشی است. سعی داریم امید را از طریق موسیقی به نسل جدید تزریق کنیم. از آن‌جایی که شرایط اقتصادی کشور جالب نیست و خیلی از خانواده‌ها به‌خاطر رسانه‌ها و خبرهای زرد تحت‌تأثیر بمباران رسانه‌ای هستند و افکارشان درمورد شرایط کشور بهم می‌ریزد، تنها چیزی که می‌تواند حال مردم را خوب کند موسیقی انگیزشی است. به این دلیل این سبک را انتخاب کردیم تا بتوانیم به نوجوانان کمک کنیم که تحمل‌شان بالا برود و دوام بیاورند و این دوران سخت را راحت‌تر بگذرانند. و همین‌طور اتفاق‌هایی مثل کنکور و چیزهایی را که از آن می‌ترسند کمتر جدی بگیرند و به پیشرفت خود فکر کنند.

در زمانه‌ای هستیم که ترانه‌های سبک‌های مختلف موسیقی سمت‌وسوی اندوه و جدایی و مضامین تلخ دارد، اما می‌بینیم که محتوای ترانه‌های گروه 60 ثانیه انگیزشی است. چرا انتخاب گروه شما متفاوت از جریان موسیقی کشور است؟
ما بیشتر از این‌که به دنبال ساخت موسیقی‌ای باشیم که معمولا جواب مثبتی از سمت مردم گرفته است و استفاده از همان فرمول‌های تکراری که مطمئن هستیم مردم ایران دوست دارند، این ریسک را انجام دادیم تا چیزی را بسازیم که مثل دارو بتواند حال مردم را بهتر کند. یعنی به‌جای این‌که به فکر این باشیم که بخواهیم مشهورتر باشیم و چیزی را بخوانیم که در بازار موسیقی ایران انجام می‌شود بیشتر می‌خواهیم اثر مثبت بگذاریم. اثرگذاری مثبت یکی از رسالت‌های هنرمند واقعی است. این‌که بتوانی حال مردم را بهتر کنی و آشتی‌ای برقرار کنی بین مردم، تاریخ، گذشته‌شان و عقاید صحیحی که در کشور وجود دارد و شاید این‌روزها کمتر به آن پرداخته می‌شود.

در روند کارهایی که تاکنون تولید کرده‌اید، ابتدا ترانه نوشته، یا موسیقی کار ساخته می‌شد؟
هر دو صورت کار شده است.

دوست دارید که در آینده از انواع مختلف شعر استفاده کنید؟ برای مثال غزل‌های مشهور ایرانی را به ترانه‌ای نوجوان‌پسند تبدیل کنید یا قالب‌های کهن شعری.
بله صددرصد. اتفاقا یکی از ایده‌های من این است که بتوانیم از داستان‌های مثنوی یا شاهنامه استفاده کنیم و به زبان عامیانه در قالب شعر بیان کنیم.

در ابتدای رسانه‌ای شدن گروه 60 ثانیه که توسط برنامه عصر جدید انجام شد، هجمه‌ای سمت شما آمد که از گروه موسیقی BTS (گروه پسرانه موسیقی کره جنوبی) الهام گرفته‌اید یا حتی تقلید شده است. پاسخ شما به این مخاطبان چه بود؟
ما به عنوان هنرمند به گروه BTS و دیگر هنرمندان جهانی که استانداردهای بالایی در موسیقی خود دارند افتخار می‌کنیم، به آن‌ها احترام می‌گذاریم و از نقاط قوت‌شان استفاده می‌کنیم. اما جوابی که ما نسبت‌به این موضوع داشتیم این بود که الهام‌گرفتن به معنی کپی محض یا تقلید نیست. حتی گروه BTS و خیلی از گروه‌های موسیقی دنیا از دیگران الهام گرفته‌اند و این یک موضوع مرسوم در دنیای هنر است؛ انسان‌ها از هم ایده می‌گیرند و ایده نهایی خود را تولید می‌کنند. ما قرار نیست جا پای این گروه بگذاریم و اگر عملکرد آن‌ها مثبت یا منفی بوده است به ما ارتباطی ندارد هرچند به عنوان هنرمندهای واقعی در عرصه موسیقی تحسین‌شان می‌کنیم و اطلاع داریم به‌خاطر سبک موسیقی‌شان انرژی مثبت و امید به نوجوان‌ها داده‌اند اما کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم با ایدئولوژی و هدف‌های خودمان است و قرار نیست که فرهنگ شرق را تبلیغ و تشویق، یا به آن حمله کنیم. ما صرفا در جایگاه منتقد یا مقلد نسبت‌به این گروه نیستیم. هدف‌مان چیز دیگری است؛ آن‌ها ترویج‌دهنده فرهنگ کره‌ای هستند و ما می‌خواهیم ترویج‌دهنده فرهنگ ایرانی باشیم.

خانواده‌ها معمولا نگران چیزهایی هستند که نوجوانان‌شان می‌خوانند، می‌بینند و می‌شنوند، که مبادا هویت ایرانی و اسلامی خود را از دست بدهند. شما به عنوان یکی از خواننده‌های گروه 60 ثانیه درباره موسیقی خود و اشعار کارها چه تضمینی می‌توانید به پدرومادرها بدهید که این نگرانی را نداشته باشند؟
پدرومادرها نمی‌توانند برای فرزندان خود تعیین کنند که چه‌چیزی ببینند و گوش بدهند. پیشنهادی که من برای آن‌ها دارم این است که نگران این نباشند که جوان‌شان چه می‌بیند و چه نمی‌بیند. به این موضوع فکر کنند که آن جوان را تحلیل‌گر تربیت کنند و او را به این سطح از آگاهی و سواد رسانه‌ای برسانند که نسبت‌به هرچیز بتواند منتقدانه عمل کند و آن را ببیند؛ نقاط مثبت را یاد بگیرد و نقاط منفی را یاد نگیرد. اما کاری که گروه 60 ثانیه دارد انجام می‌دهد دقیقا به‌خاطر همین علاقه نوجوانان به شرق و غرب است که در کنار خیلی از چیزهای مثبتی که دارند نکات منفی را هم از آن فرهنگ‌ها یاد می‌گیرند. ما قرار است که همان اصالت و فرهنگ ایرانی را تا جایی که از دست‌مان برمی‌آید باتوجه به مقتضیات علایق نوجوانان برای آن‌ها ایجاد کنیم. نمی‌دانم چه‌قدر می‌توانیم موفق باشیم اما این بستگی به حمایتی دارد که دولت و مردم بتوانند از گروه ما انجام دهند. اگر بتوانیم از نظر زیرساختی تأمین و حمایت شویم قطعا می‌توانیم این کار را انجام دهیم. تنها چیزی که می‌تواند صداقت ما را ثابت کند زمان است و تأثیرهایی که بر نوجوانان خود خواهند دید.

مخاطبان انتظارات زیادی از شما دارند و منتظر کارهای بعدی‌اند. علت این استقبال را چه می‌دانید؟
فکر می‌کنم چنین سبک و مدلی از موسیقی در ایران نبوده است؛ خیلی‌ها برایش ذوق دارند و فکر می‌کنند آینده جالبی می‌تواند داشته باشد. دلیل این‌که تاکنون هنوز کار جدی‌ای منتشر نکرده‌ایم (هرچند برای روز دختر آهنگی خواندیم و برای ولادت امام رضا علیه‌السلام یک قطعه مذهبی منتشر کردیم) و یک‌سری کار بعد از آهنگ‌های عصر جدید انجام دادیم اما هنوز کار جدی‌ای منتشر نکرده‌ایم چون داریم سعی می‌کنیم به آن خیلی فکر کنیم و مسیرمان را از این‌جا به بعد قوی‌تر ادامه دهیم. دلیل این‌همه شوق و ذوق را همان عشق و علاقه‌ای می‌دانم که نوجوانان تا به امروز به فرهنگ شرق و غرب پیدا کرده‌اند و علایق‌شان را در آن کشورها دیده‌اند و در کشور خودمان پاسخی به این علایق و نیازها وجود نداشته است. گروه 60 ثانیه شروعی است برای این‌که تاحدی به علایق نوجوانان اهمیت داده و جایگاه آرامشی برای آن‌ها درنظر گرفته شود. فکر می‌کنم گروه ما امیدی برای نسل جدید است که بتوانند علایق و سلایق خود را در کشورشان از چارچوب قانونی، عرفی و شرعی دریافت کنند.

آهنگ بعدی گروه در دست تولید است؟ این ترانه جدید به چه چیزی اشاره دارد؟
بله، چندین قطعه درحال ساخت است با محتواهای مختلف؛ انگیزشی، عاشقانه، امیدواری و شاید یک کار ملی که برای جام‌جهانی درنظر داریم. اما زمان‌بندی پخش آن‌ها متفاوت است. درباره محتوا، بیشتر به این مورد فکر می‌کنیم که نوجوانان چه موضوعاتی را دوست دارند بشنوند و سعی می‌کنیم در همان ژانرها و موضوعات آهنگی بسازیم که با رعایت چارچوب‌های قانونی و عرفی و فرهنگ ایرانی پاسخی به نیاز آن‌ها بدهیم.